วันนี้ทะเลาะกันแล้วแฟนด่าเรา โง่
ทำตัวแบบนี้จะไม่มีใครทน คือนี่คือคำพูดระหว่างทะเลาะ อันนี้มันก็จี๊ดใจเรามากค่ะเรายิ่งโกรธแต่เราไม่โต้
เราทะเลาะกันเพราะแฟนบอกเราชอบเมินคำพูดเขา แต่เราก็อธิบายไปว่า เรารับรู้เร่รับฟังแต่เราไม่รู้จะตอบยังไงเลย เหมือนแฟนไม่ชอบค่ะประมาณนั้น
ทีนี้เราคุยกับแฟนแต่แฟนตอบเราส่งๆเพราะปกติแฟนจะเล่นด้วย เราก็เลยน้อยใจแล้วพอแฟนเริ่มรู้ว่าเราเหมือนโกรธ เขาก็บอกว่าเนี่ยเราโกรธเธอก่อนนะที่เธอเมินเรา เราก็งงว่าอะไร เขาก็บอกว่าเราเมินเขาที่เขาพูดกับเราก่อนหน้านี้ แต่เราไม่รู้ไงเราเลยไม่ได้อะไรละเราก็มาคุยเล่นปกติ แต่กลายเป็นเขาทำ พอเราบอกว่า เธอไม่ชอบแล้วทำไมต้องทำ เขาบอกอยากให้รู้ไงว่าจะรู้ยังไง อ่าโอเคทีนี้นางก็เริ่มย้อนๆๆๆๆเรื่องราวที่ผ่าน จนเราต้องแบบโอเคเราขอโทษนะ แต่เราแอบเฟลในความคิดว่า เนี่ยทำไมเวลาที่เราน้อยใจเขาต้องมีเรื่องที่ทำฝห้เราต้องผิดตลอดเลย ทั้งๆที่เราน้อยมจเขาอยู่นะ จากนั้นทะเลาะถ้ากันก็ไม่มีใครยอมใคร เขาโวยวายค่ะเสียงดังเลยและร้องไห้ เราก็ไม่สนใจเขาค่ะเพราะเรามีเรื่องที่เราติดใจกับเขาอยู่ เราเลยปล่อยเขาโวยวายไป สักพักเราก็เข้าไปหาเขาอยากไปง้อเขาเราเลยพยายามจะทำให้เขาหัวเราะ เอาทิชชู่ไปเช็ดน้ำตาเขา ทีนี้เราก็สบัดมือแล้วก็บอกว่าอึดอัดๆ แล้วเราก็เราลุกมาแต่งตัวต่อเพราะเราต้องไปทำงานค่ะ เขาก็บอกว่าจะออกไปทำไม เราก็เลยบอกว่าเนี่ยพอเราเข้าไปก็ยิ่งโวยวายอึดอัด พอเราไม่เข้าไปเธอก็บอกเราไม่เคยง้อไม่เคยสนใจ เราเหนื่อยค่ะ เรามีฝังใจมาทุกครั้งๆเวลาเรามีอะไรอย่กพูดอะไรที่รู้สึก เขาก็บอกเข้าใจๆแต่เขาก็จะเอาความรู้สึกตัวเองตั้งอยู่ดี จนเราต้องเป็นคนผิดมาเรื่อยๆ
จนเราเริ่มทำนิสัยที่เฉยชาต่อเขาเวลาเขาโวยวายค่ะ เพราะเราเหนื่อยที่เขาไม่เคยฟังอะไรเราเลย เราเลยไม่สนใจเขา จากนั้นเขาก็ด่าเรา
ไม่เคยทำตัวดีเลย ทั้งๆที่ผ่านมาเราทำเพื่อเขาอาจจะไม่ทุกอย่าง ทุกๆวันเราให้เขาหมดทุกอย่างที่เรามี เรายอมทำงานเก็บเงินเพื่อให้เขาได้ไปเที่ยวหรืออยากได้อะไร อีกอย่างเราต้องจ่ายค่าห้องค่าไฟเอง แล้วเราก็ไม่เคยขอเงินที่เขาทำงานเลยเพราะเขาไม่เคยพูดว่าเนี่ยจะช่วยจ่ายอะไร แต่เขาให้เราเก็บเงินเขาไว้ที่เรานะคะแต่เราไม่เคยเอามาใช้เลย อันนี้เราไม่ได้คิดอะไรเพราะเราเต็มใจค่ะ ขนาดนี้เรายังไม่ดีพออีกหรอคะ หลังจากที่เขาว่าให้เรานู้นนี่ เราก็เสียใจมากกว่าเดิมอยู่แล้วค่ะว่าความจริงเป็นไง เรารู้สึกยังไง เราอยากพูดออกไปค่ะแต่เราพูดออกไปไม่ได้ตามที่รู้สึกเพราะ เวลาเราพูดอะไรสุดท้ายเราก็ผิดอยู่ดีค่ะ แล้วหลังจากนั้นเขาอยากมาคืนดีแต่เราเสียใจเราเลยไม่ให้อภัยเขา เราทำถูกมั้ยคะ หรือเราต้องขอโทษเขาเพราะต้นเรื่องเขาบอกเราผิดที่เราไม่ตอบคำพูดเขา
เราไม่อยากให้อภัยแฟนเพราะแฟนด่าเรา
เราทะเลาะกันเพราะแฟนบอกเราชอบเมินคำพูดเขา แต่เราก็อธิบายไปว่า เรารับรู้เร่รับฟังแต่เราไม่รู้จะตอบยังไงเลย เหมือนแฟนไม่ชอบค่ะประมาณนั้น
ทีนี้เราคุยกับแฟนแต่แฟนตอบเราส่งๆเพราะปกติแฟนจะเล่นด้วย เราก็เลยน้อยใจแล้วพอแฟนเริ่มรู้ว่าเราเหมือนโกรธ เขาก็บอกว่าเนี่ยเราโกรธเธอก่อนนะที่เธอเมินเรา เราก็งงว่าอะไร เขาก็บอกว่าเราเมินเขาที่เขาพูดกับเราก่อนหน้านี้ แต่เราไม่รู้ไงเราเลยไม่ได้อะไรละเราก็มาคุยเล่นปกติ แต่กลายเป็นเขาทำ พอเราบอกว่า เธอไม่ชอบแล้วทำไมต้องทำ เขาบอกอยากให้รู้ไงว่าจะรู้ยังไง อ่าโอเคทีนี้นางก็เริ่มย้อนๆๆๆๆเรื่องราวที่ผ่าน จนเราต้องแบบโอเคเราขอโทษนะ แต่เราแอบเฟลในความคิดว่า เนี่ยทำไมเวลาที่เราน้อยใจเขาต้องมีเรื่องที่ทำฝห้เราต้องผิดตลอดเลย ทั้งๆที่เราน้อยมจเขาอยู่นะ จากนั้นทะเลาะถ้ากันก็ไม่มีใครยอมใคร เขาโวยวายค่ะเสียงดังเลยและร้องไห้ เราก็ไม่สนใจเขาค่ะเพราะเรามีเรื่องที่เราติดใจกับเขาอยู่ เราเลยปล่อยเขาโวยวายไป สักพักเราก็เข้าไปหาเขาอยากไปง้อเขาเราเลยพยายามจะทำให้เขาหัวเราะ เอาทิชชู่ไปเช็ดน้ำตาเขา ทีนี้เราก็สบัดมือแล้วก็บอกว่าอึดอัดๆ แล้วเราก็เราลุกมาแต่งตัวต่อเพราะเราต้องไปทำงานค่ะ เขาก็บอกว่าจะออกไปทำไม เราก็เลยบอกว่าเนี่ยพอเราเข้าไปก็ยิ่งโวยวายอึดอัด พอเราไม่เข้าไปเธอก็บอกเราไม่เคยง้อไม่เคยสนใจ เราเหนื่อยค่ะ เรามีฝังใจมาทุกครั้งๆเวลาเรามีอะไรอย่กพูดอะไรที่รู้สึก เขาก็บอกเข้าใจๆแต่เขาก็จะเอาความรู้สึกตัวเองตั้งอยู่ดี จนเราต้องเป็นคนผิดมาเรื่อยๆ
จนเราเริ่มทำนิสัยที่เฉยชาต่อเขาเวลาเขาโวยวายค่ะ เพราะเราเหนื่อยที่เขาไม่เคยฟังอะไรเราเลย เราเลยไม่สนใจเขา จากนั้นเขาก็ด่าเรา