เรารักไทจิแหละ และพอเริ่มมาดูซ้ำทำให้เรายิ่งรักมากขึ้นไปอีก
แต่เนื้อเรื่องทำให้ใจเราเจ็บ สงสารนางเป็นที่สุด เหมือนความพยายามไม่มีความหมาย
คนที่ชอบจิฮายะตั้งแต่เด็ก พยายามเพื่อจิฮายะมาตลอด เล่นคารูตะเป็นเพื่อน
เล่นคารูตะให้เก่งเพื่อที่จะอยู่ตรงหน้า คนที่ไม่มีพรสวรรค์ เเต่ทำเพื่อแค่ให้อยู่ในสายตา
หากเราเป็นไทจิเราคงเหนื่อยมากอ่ะ พยายามเท่าไรก็ไม่เคยพอ(โดนแม่กดดันอีก)

ตอนไทจิเห็นไพ่เป็นขาวดำสื่ออารมณืถึงใจมาก เหมือนกับความรักของไทจิเอง

เรื่องนี้เป็นเรื่องที่ดีจนกลายเป็นเรื่องที่เราชอบมากที่สุด ความหมายความเชื่อมโยงต่างๆ
ของบทกลอน เนื้อเรื่อง รวมถึงชื่อ ทุกอย่างเชื่อมโยงกันจนเป็นเนื้อเรื่อง เพลง ภาพ

แต่เราเสียดายตัวละครไทจิมาก หากเป็นตัวละครที่แบบใช้แล้วทิ้ง
ทั้งๆที่สร้างมาให้ หล่อ รวย เก่งไปซะทุกอย่าง

อันนี้เราคิดตามหลักเหตุผลนะ ตัวจิฮายะเองเป็นคนคิดน้อย ถ้าจะให้มีเเฟนจริงๆ
ควรจะเป็นคนมีสมองแทนได้ แล้วรู้จักในตัวจิฮายะที่สุด ซัพพอทในความคลั่งคารูตะของจิฮายะได้
ไทจิเป็นคนที่มีอนาคตมาก ถึงจะเล่นคารูตะ พยายามเพื่อจิฮายะยังไง แต่ก็ไม่ได้ทิ้งชีวิตตัวเอง 

ความคิดเห็นส่วนตัวนะคะ เราท้อแล้ว ท้อไปกับไทจิ เรารักเค้ามากจนไม่อยากเห็นเค้าเสียใจ
ต่อไปนี้คงอ่านแต่สปอย คงไม่มาตามเองแล้ว การที่รักมากทำให้ใจเจ็บ

ใครมีเนื้อเรื่องอัพเดท รบกวนสปอยมาได้เลยค่ะ หากมีฉากไทจิดีๆ เราอาจจะตามต่อ