มีอาจารย์ด้านสมาธิที่ผมศรัทธาอยู่ท่านนึง ท่านบอกว่าผมจะพบเนื้อคู่ ตอนนี้ผมอายุ 46 แล้ว ผมไม่เคยแต่งงาน เคยอยากมีแฟนมาก เคยจีบสาวแต่แห้วมา 6คน เข็ดกับความผิดหวัง แต่สุดท้ายก็มีแฟนหนึ่งคน ตอนผมอายุประมาณ 34 แต่คบได้ไม่กี่ปีก็เลิก ผมมั่นใจว่าผมเป็นคนดีที่หายากคนหนึ่ง ผมเชื่อว่าผมมีรูปร่าง หน้าตาค่อนข้างดี มีชาติตระกูลดี (....ณ อยุธยา) มีฐานะดี ผมคิดว่าถ้าผมจะเจอเนื้อคู่ตอนนี้ มันเหมือนกับโชคชะตากลั่นแกล้ง มาหลอกให้ผมหลงโดยที่ไม่มีเวลาให้ผมใช้ชีวิตคู่ได้อย่างปกติ ด้วยอายุขนาดนี้ จะสร้างครอบครัวได้อย่างไร ถ้าผมเจอเนื้อคู่จริง ผมอยากที่จะวิ่งไปด่าเค้าด้วยความโมโหว่า ไปอยู่ไหนมาวะ ทำไมมาตอนนี้ มาแล้วได้อะไร มาทำไม ผมตั้งใจจะบวชตลอดชีวิต และกำลังจะตัดทางโลกได้แล้ว นี่มาเพื่อมาขัดขวางเหรอ ไม่มาให้ความสุขแล้วผมยังทำใจได้ แต่นี่มาทำลายผมไม่ให้ผมอยู่คนเดียวอย่างสงบในผ้าเหลืองกันเลยเหรอ นี่เหรอเรียกว่าเนื้อคู่ ผมคิดอย่างนี้จริงๆด้วยความน้อยใจ ทั้งๆที่ไม่ใช่ความผิดเค้า มันคือความผิดผม มันคงเป็นบาปของผมเองในอดีตชาติ เป็นกรรมตัดรอน แต่ในเมื่อช่วง10ปีหลังสุดผมทำแต่ความดี เสียสละ ขยัน อดทน เมตตา กรุณา ช่วยเหลือมามากมาย ทั้งสัตว์และคนที่ประสบความเลวร้ายในชีวิต ผมมีเพื่อนต่างชาติที่ดีหลายคน ผมเคยเป็นนักกีฬาปิงปองของมหาลัยที่อเมริกา พอทำงาน เสาร์อาทิตย์ก็ไปเล่นปิงปองตาม club ต่างๆ ถึงผมอยู่บ้านคนเดียว แต่ก็ไม่รู้สึกเหงาและเบื่อเพราะผมอยู่ในสังคมที่เป็นมิตร ผมภูมิใจและรู้สึกถึงคุณค่าที่ผมมีต่อสังคมที่นี่ ผมศึกษาธรรมะตลอด5-6ปี ล่าสุด ฟังธรรมะในยูทูปกว่า 4000ชั่วโมง เคยปฏิบัติธรรมเข้มข้น เคยถูกเชิญให้ไปบรรยายพุทธศาสนาในโบสถ์คริสต์อยู่ครั้งนึง บุญคงส่งให้ผมมีโอกาสได้กลับมาเมืองไทย (หลังจากที่ผมไปเรียนและได้ทำงานเป็นสถาปนิกฝึกหัด มีชีวิตอยู่เกือบ20ปีในอเมริกา ที่กลับเพราะวีซ่าทำงานหมดอายุเลยมาต่อที่เมืองไทย) 3เดือนก่อนเกิดโควิดระบาดในอเมริกา ซ้ำวันที่กลับถึงเมืองไทยก็ตรงกับวันที่12 สิงหา เป็นวันแม่พอดีอย่างที่ไม่ได้วางแผนเอาไว้ กลับได้แค่10วัน แม่ผู้บังเกิดเกล้าของผมก็ล้มป่วยพอดี (เหมือนถูกกำหนดให้ผมกลับมาดูแลหลังจากไม่ได้กลับเมืองไทยมาสิบปี เพราะความจำเป็นหลายอย่าง) ผมเป็นลูกชายคนเดียวจึงได้ปรนนิบัติดูแลคุณแม่ทุกวันกว่าหนึ่งปีเต็มที่บ้าน เพราะเชื่อว่าอาการป่วยของคุณแม่นี้ คุณหมอไม่สามารถรักษาได้ จนตอนนี้คุณแม่ดีขึ้น ด้วยการแก้กรรมและเร่งสะสมบุญด้วย ทาน ศีล ภาวนา อันเข้มข้น หมอดูก็เคยทำนายไว้ว่า ผมไม่มีเนื้อคู่ และถ้าเจอก็จะมีแต่คนที่หวังผลประโยชน์ ผมรู้ดีว่าถ้าผมเจอเนื้อคู่จริงๆก็คงเพราะหมดบาปที่ทำให้ต้องรอคอย หรือเพราะบุญปัจจุบันหนุนนำให้ได้เจอทั้งๆที่จะต้องไม่ได้เจอ คนทั่วไปเค้าอาจมองว่า สุดท้ายเราก็ได้เจอกัน คนที่มองแบบนี้ก็คงมีความสุขสมหวัง แต่ผมทำใจแบบนี้ไม่ได้ คงเพราะผมเป็นคนที่ตรง และรักความยุติธรรม ผมเลยคิดว่าคนดีๆอย่างผมไม่สมควรได้รับชะตาเช่นนี้ ผมควรทำใจอย่างไรดีครับ ผมรู้สึกว่าถ้าผมคิดลบแบบนี้ ผมคงต้องติดกรรมไม่ดีกับคนที่เป็นถึงเนื้อคู่ของผม ทั้งๆที่ไม่ใช่ความผิดเค้า การได้เจอกันมันควรมองว่าเป็นรางวัลด้วยซ้ำ การดูแลคุณแม่อยู่คนเดียวไม่มีใครช่วย ซึ่งท่านเป็นผู้ป่วยทางจิต ทำให้ผมเครียดและจิตตกไปมาก สุดท้ายผมได้พบกัลยาณมิตรที่ไม่เคยแม้แต่จะฝันถึง เค้าเป็นพยาบาล แต่งงานแล้ว เค้ารักผมเหมือนน้องชาย และบอกว่าจะช่วยผมให้ถึงที่สุด เพราะเค้าสงสารผมมาก ผมจ้างเค้าดูแลแม่ผมมาสองเดือนแล้วครับ เค้าเป็นคนพาผมไปรู้จักกับอาจารย์สมาธิท่านนั้น