ทำไมการลืม หรือ ช่างมัน มันยากขนาดนี้

กระทู้คำถาม
คือผม ได้ย้ายออกจากห้องที่อยู่มา 20 ปี กลับมาอยู่ ตจว
พอมาอยู่ได้วันหนึ่ง คือ มันรู้สึกโหว่งๆ อึดอัด เหมือนนํ้าตาจะไหล คิดถึงช่วงเวลาที่อยู่ห้องนั้น
พอเห็นสิ่งของที่เอามาจากห้องนั้น มันยิ่งทำให้คิดถึง
ช่วงหลังๆไม่ค่อยได้ติดต่อกับใคร เลยไม่ค่อยมีคนคุยด้วย 
ความรู้สึกผมตอนนี้คือ สับสนไปหมด เหงา วุ่นวาย เศร้า เครียด ทรมาน รู้สึกว่าตัวเองมีชีวิตอยู่เพื่ออะไร
  มันเกิดคำถามในหัวมากมาย 
แล้วที่บ้านรอบๆก็มีแต่ป่า จะได้ยินก็แค่เสียง วัว เสียงไก่ เสียงรถผ่าน ผมไม่เคยมาอยู่ที่แบบนี้

ผมไม่เคยย้ายที่อยู่ มันไม่ชินมากๆ จากคนใช้ชีวิตใน กทม ตั้งแต่เกิด แล้วต้องมาอยู่ ตจว
และด้วยสภาพจิตใจตอนนี้ ยิ้มโครตแย่ แต่เวลามีญาติ ที่สนิทมาหา มันทำให้เราลืมความ ทรมารตรงนั้นไปเลย
แต่พอพวกเค้ากลับไป นํ้าตามันคลอเบ้า หรือผมแค่เหงากันนะ ผมควรไปหาหมอดีมั้ย
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่