หัวขโมยชื่อจามากิน วันนี้ก็ไปจิ๊กของชาวบ้านที่ตลาดเหมือนเคย
จามากิน "แม่ค้า แหวนทองอันกี่บาท"
แม่ค้า "เจ้าโหดมากจะขโมยแหวนทองเรา โดนขโมยไปอันนึง ขาย 100 อันยังไม่ได้ค่าต้นทุนเลย"
จามากิน "แย่นะ คนเมืองนี้รู้กันหมดแล้วว่าเราคือขโมย สงสัยต้องไปอยู่เมืองอื่นละ"
แม่ค้า "ใครอาลัยอาวรล่ะ มีแต่อยากให้ไปทั้งนั้น"
จามากิน "ย้ายหนีไปเรื่อย ๆ อยู่ไปได้ทั้งชาติแน่นอน"
แล้วเจ้าหญิงก็เดินมา
เจ้าหญิง "พวกทหารไม่ยอมจับเจ้ามาลงโทษ หย่อนยานกันมาก"
จามากิน "หนีไปเมืองอื่นไม่ทันแล้วสินะเค"
หลังจากทหารองครักษ์จับจามากินไปขังคุกแล้ว เวลาเที่ยงคืนก็มีอำมาตย์มาหา
อำมาตย์ "ทำดีล้างผิด เคยเห็นในซีรีย์ฝรั่งบ่อย ๆ ใช่มะ"
จามากิน "บทสิ้นคิดของคนแต่งเรื่องที่หาทางให้ตัวละครออกจากคุกมาบู๊ต่อไรเงี้ยนะ"
อำมาตย์ "ใช่เบย แล้วก็มีการแบล็กเมล์ไรกันอีก"
จามากิน "เค ตกลงจะให้เราทำไรมาว่า"
อำมาตย์ "เข้าถ้ำไปเอากาน้ำให้เราหน่อย"
จามากิน "กาน้ำวิเศษดิ ไม่งั้นก็ซื้อเอาจากตลาดได้ละ"
อำมาตย์เห็นว่าจามากินรู้ทันเลยไม่ให้ไปทำละ และก็ตัดสินใจไปเอากาน้ำด้วยตนเอง
ณ ถ้ำ
อำมาตย์ "ถ้าอีก 5 นาทีเราไม่ออกมาให้พังถ้ำทิ้งได้เลย"
ลูกน้อง "รับทราบ"
อำมาตย์เข้าถ้ำไปพบว่ากาน้ำอยู่ลึกกว่าที่คิด ครั้นจะย้อนกลับไปก็เกิน 5 นาทีอยู่ดี
อำมาตย์ "เราต้องตายอยู่ในนี้เสียแล้ว"
ครบ 5 นาทีลูกน้องก็ถล่มถ้ำและกลับเข้าเมืองไป
จามากิน "คนเฝ้า ได้ข่าวว่าอำมาตย์ตายแล้วดิ"
คนเฝ้า "ใช่ แม้ไม่พบศพแต่ก็คือตายแน่นอน"
จามากิน "แสดงว่าไม่ตาย 100%"
แล้วเจ้าหญิงก็มา
เจ้าหญิง "เห็นว่าไปหากาน้ำตัวตนเองอะนะ อย่างว่าอันตรายงี้"
แต่ทันใดนั้นเองอำมาตย์ก็โผล่มาพร้อมกาน้ำ
จามากิน "ซื้อหวยก็ถูกเหมือนแบบนี้แล"
อำมาตย์ "เราเหลือพรอีก 2 ข้อ"
จามากิน "จากกาน้ำวิเศษสินะ แล้วอีก 2 ข้อจะขอไรดี"
อำมาตย์ "เราขอกองทัพออโตมาตอน และขอให้มนุษย์ทุกคนยกเว้นเราโง่ลง 50%"
เจ้าหญิง "จะได้เหนือกว่าคนทุกคน และเอาออโตมาตอนมาคอยรับใช้สินะ"
อำมาตย์ "ไม่ต้องชมหรอกนะ เพราะชมยังไงก็ไม่เท่าที่เราเป็นอยู่ดี"
แต่มันก็ไม่เป็นตามนั้น เพราะออโตมาตอนไม่ได้เชื่อฟังอำมาตย์และจับมนุษย์ที่โง่ลง 50% แล้วเป็นทาส
อำมาตย์ "เราต้องเป็นหัวหน้าฝ่ายต่อต้านแล้วล่ะ"
ร่างอำมาตย์หายไปทันที
ออโต้มาตอนผู้นำ "เราส่งหุ่นย้อนอดีตไปฆ่าแม่ของอำมาตย์เรียบร้อยละ"
นิทานก่อนนอน 37
จามากิน "แม่ค้า แหวนทองอันกี่บาท"
แม่ค้า "เจ้าโหดมากจะขโมยแหวนทองเรา โดนขโมยไปอันนึง ขาย 100 อันยังไม่ได้ค่าต้นทุนเลย"
จามากิน "แย่นะ คนเมืองนี้รู้กันหมดแล้วว่าเราคือขโมย สงสัยต้องไปอยู่เมืองอื่นละ"
แม่ค้า "ใครอาลัยอาวรล่ะ มีแต่อยากให้ไปทั้งนั้น"
จามากิน "ย้ายหนีไปเรื่อย ๆ อยู่ไปได้ทั้งชาติแน่นอน"
แล้วเจ้าหญิงก็เดินมา
เจ้าหญิง "พวกทหารไม่ยอมจับเจ้ามาลงโทษ หย่อนยานกันมาก"
จามากิน "หนีไปเมืองอื่นไม่ทันแล้วสินะเค"
หลังจากทหารองครักษ์จับจามากินไปขังคุกแล้ว เวลาเที่ยงคืนก็มีอำมาตย์มาหา
อำมาตย์ "ทำดีล้างผิด เคยเห็นในซีรีย์ฝรั่งบ่อย ๆ ใช่มะ"
จามากิน "บทสิ้นคิดของคนแต่งเรื่องที่หาทางให้ตัวละครออกจากคุกมาบู๊ต่อไรเงี้ยนะ"
อำมาตย์ "ใช่เบย แล้วก็มีการแบล็กเมล์ไรกันอีก"
จามากิน "เค ตกลงจะให้เราทำไรมาว่า"
อำมาตย์ "เข้าถ้ำไปเอากาน้ำให้เราหน่อย"
จามากิน "กาน้ำวิเศษดิ ไม่งั้นก็ซื้อเอาจากตลาดได้ละ"
อำมาตย์เห็นว่าจามากินรู้ทันเลยไม่ให้ไปทำละ และก็ตัดสินใจไปเอากาน้ำด้วยตนเอง
ณ ถ้ำ
อำมาตย์ "ถ้าอีก 5 นาทีเราไม่ออกมาให้พังถ้ำทิ้งได้เลย"
ลูกน้อง "รับทราบ"
อำมาตย์เข้าถ้ำไปพบว่ากาน้ำอยู่ลึกกว่าที่คิด ครั้นจะย้อนกลับไปก็เกิน 5 นาทีอยู่ดี
อำมาตย์ "เราต้องตายอยู่ในนี้เสียแล้ว"
ครบ 5 นาทีลูกน้องก็ถล่มถ้ำและกลับเข้าเมืองไป
จามากิน "คนเฝ้า ได้ข่าวว่าอำมาตย์ตายแล้วดิ"
คนเฝ้า "ใช่ แม้ไม่พบศพแต่ก็คือตายแน่นอน"
จามากิน "แสดงว่าไม่ตาย 100%"
แล้วเจ้าหญิงก็มา
เจ้าหญิง "เห็นว่าไปหากาน้ำตัวตนเองอะนะ อย่างว่าอันตรายงี้"
แต่ทันใดนั้นเองอำมาตย์ก็โผล่มาพร้อมกาน้ำ
จามากิน "ซื้อหวยก็ถูกเหมือนแบบนี้แล"
อำมาตย์ "เราเหลือพรอีก 2 ข้อ"
จามากิน "จากกาน้ำวิเศษสินะ แล้วอีก 2 ข้อจะขอไรดี"
อำมาตย์ "เราขอกองทัพออโตมาตอน และขอให้มนุษย์ทุกคนยกเว้นเราโง่ลง 50%"
เจ้าหญิง "จะได้เหนือกว่าคนทุกคน และเอาออโตมาตอนมาคอยรับใช้สินะ"
อำมาตย์ "ไม่ต้องชมหรอกนะ เพราะชมยังไงก็ไม่เท่าที่เราเป็นอยู่ดี"
แต่มันก็ไม่เป็นตามนั้น เพราะออโตมาตอนไม่ได้เชื่อฟังอำมาตย์และจับมนุษย์ที่โง่ลง 50% แล้วเป็นทาส
อำมาตย์ "เราต้องเป็นหัวหน้าฝ่ายต่อต้านแล้วล่ะ"
ร่างอำมาตย์หายไปทันที
ออโต้มาตอนผู้นำ "เราส่งหุ่นย้อนอดีตไปฆ่าแม่ของอำมาตย์เรียบร้อยละ"