คือเราเป็นพวกโลกส่วนตัวสูงค่ะ ไม่แน่ใจว่าเป็นโรคซึมเศร้าด้วยมั้ย เวลาอยู่โรงเรียนกับเพื่อนก็เป็นเด็กร่าเริงปกติค่ะออกจะเป็นคนหัวเราะง่ายด้วยซ้ำ แต่พอ
กลับบ้านเราจะกลายเป็นคนละคนเลยค่ะ ไม่ค่อยพูดไม่ค่อยจาถามคำตอบคำแถมยังชอบร้องไห้คนเดียวเงียบๆในห้องด้วย (ไม่มีใครรู้นะคะว่าเรามีอาการแบบนี้) วันนึงเราทะเลาะกับแม่หนักมากเรื่องที่จะซื้อโทรศัพท์ใหม่ เราบอกแม่ว่าไม่ต้องช่วยออกหรอกเดี๋ยวเราเก็บเงินซื้อเอง เย็นนั้นแม่เราก็แชทไปบอกป้าว่าเราโกรธแม่ที่ไม่ยอมซื้อโทรศัพท์ใหม่ให้แล้วป้าก็โทรมาด่าเราค่ะว่า"ไม่รู้คุณค่าของเงินเอะอะก็จะให้แม่ซื้อของใหม่ให้ ไม่รู้หรอว่าสมัยนี้หาเงินยาก" เราโมโหมากค่ะเพราะเราจำได้ว่าไม่เคยบอกแม่ว่าให้ซื้อโทรศัพท์ใหม่ให้ ตั้งแต่วันนั้นเราไม่คุยกับแม่อีกเลยค่ะ ไม่อยากจะเห็นหน้าด้วยซ้ำ เราอึดอัดมากเคยคิดจะหนีออกจากบ้านไม่ก็ฆ่าตัวตายไปเลยด้วยซ้ำ แต่เราก็กลัวค่ะ กลัวว่าถ้าไม่มีเราแล้วแม่จะรู้สึกเสียใจแล้วก็โทษตัวเองค่ะเพราะเราเป็นลูกคนเดียว เราแค่อยากหาวิธีที่จะทำให้ตัวเองไม่รู้ไม่ดีกับแม่ตัวเองค่ะเลยไม่รู้ว่าจะทำยังไงดี


ปล.เรายังรักแม่นะคะแค่พออยู่ด้วยแล้วอึดอัดค่ะ

ปล2.ถ้าแท็กผิดห้องขออภัยด้วยนะคะ