คือแบบเราเครียดมาก โครตเครียดเลย ตอนเครียดอยู่ก็โดนพ่อบ่นทุกครั้ง พอจะอธิบายเหตุผลก็หาว่าเถียง ชอบทำร้ายร่างกายอีก ชอบพูดว่าจะกระทืบ จะฆ่าให้ตาย ได้ยินคำว่าจะฆ่าให้ตายหลายรอบแล้วค่ะ ตั้งแต่เด็กจนตอนนี้อายุ17เขาก็ยังพูดจะฆ่าให้ตาย มันทำให้รู้สึกแบบ ชีวิตเราอยู่ในกำมือเขาหรอ เขาอยากให้เราตายขนาดนั้นเลยหรอ มีครั้งนึง พ่อเคยบีบคอหนูเพราะหนูเถียง ตอนแรกหนูอธิบายเหตุผลดีๆแต่เขาไม่ฟัง หนูเลยเถียงไป เขาเลยบีบคอ ทั้งเอาเท้ามาเหยียบหัว ทั้งบีบคอ อะไรอีกเยอะแยะเลยค่ะ วันนี้หนูก็ทะเลาะกับพ่อ แล้วตอนนั้นหนูกำลังเครียดเรื่องเรียนอยู่ เขาก็พูดอะไรงึมงำเหมือนให้ไปดูของหนูก็ฟังไม่ค่อยรู้เรื่อง พอหนูไปดูหนูก็ไม่รู้ว่าเขาให้ดูของอะไร หนูก็ถามว่าให้ดูอะไรหลายครั้งแต่ฟังไม่รู้เรื่องอยู่ดี เพราะพ่อพูดงึมงำๆ หนูก็เลยตอบว่าไม่เห็น เขาก็ด่าหนูว่า หนูยิ่งเครียดๆอยู่เลยตอบไปว่า หนูไม่ใช่ควายนะ เขาก็ด่าหนูไปๆเรื่อยพอหนูตอบแบบนั้นไป เขาก็ด่าว่าไอลูกทรพี จะกระทืบให้ตาย รู้ไหมกูเหนื่อยแค่ไหนที่มาทำงานทั้งวัน มันเหมือนแบบ หนูเป็นภาระให้เขาขนาดนั้นเลยหรอ อยากให้ตายขนาดนั้นเลยหรอ ทำไมไม่แคร์ความรู้สึกหนูบ้างอ่ะ เขาไม่เคยฟังอะไรที่หนูพูดเลยสักครั้ง พูดอะไรออกไปก็หาว่าเถียง หนูเครียดมาก เวลาหนูกับพ่อทะเลาะกันหนูก็จะโดนว่าแรงๆโดนทำร้ายร่างกายบ้าง มีหลายครั้งที่หนูพยายามฆ่าตัวตาย เพราะรู้สึกตัวเองไร้ค่า มีแต่คนอยากให้ตายๆไป ระบายอะไรกับใครก็ไม่ได้ พูดอะไรไปก็ไม่มีใครฟัง คือการที่หนูเกิดมามันผิดขนาดนั้นเลยหรอ เขาอยากให้หนูตายมากเลยหรอทเขาเอาแต่เเคร์ความรู้สึกคนอื่นเวลาหนูตะโกนด่าเสียงดังเพราะหนูทนไม่ไหว เขาอายคนอื่นที่หนูว่า เเต่เขาไม่เคยแคร์ความรู้สึกหนูเลย ว่าหนูจะรู้สึกยังไงกับสิ่งที่เขาพูดออกมา โดนทำร้ายตบตีกระทืบ เขาไม่รู้สึกอะไรเลยหรอว่าหนูก็เจ็บเป็นนะเว้ย หนูก็มีความรู้สึกนะ ทำไมเขาถึงไม่เคยพูดอะไรดีๆกับหนูบ้าง ตอนหนูเครียดหนูก็อยากได้กำลังใจบ้าง หนูท้อ หนูเหนื่อย หนูอยากตายหลายรอบมาก หนูรู้สึกว่าตัวเองเป็นคนเก็บกดไปแล้วไม่สามารถระบายอะไรกับใครได้เลย แต่หนูไม่รู้ว่าเป็นโรคซึมเศร้าด้วยหรือเปล่า มีครั้งนึงหนูเคยลองบอพ่อแม่ไปว่าหนูเป็นโรคซึมเศร้านะ เขาบอกหนูเล่นโทรศัพท์มากไป ไม่เป็นหรอก ทำไมไม่มีใครเชื่อหนูบ้างเลนว่าหนูก็เป็นโรคซึมเศร้า ทำไมเอาแต่โทษอย่างอื่น หนูก็แค่เด็กคนนึงที่อยากให้พ่อฟังเหตุผลของหนูบ้าง แคร์หนูบ้างแค่นั้นเองนะ ทำไมต้องอยากให้หนูตายขนาดนั้นด้วย 

หนูอยากพิมเยอะกว่านี้ มันอัดอั้นมาก เครียดมากค่ะ เหนื่อยมาก ไม่รู้จะปรึกษาจะระบายที่ไหนแล้วค่ะ