(เขียนยาว ๆ เป็นครั้งแรกจากความเห็นส่วนตัวล้วน ๆ มีสปอยนิดหน่อย ใครยังไม่ดูข้ามได้เลย)

สำหรับคนที่ผูกพันกับฮีโร่รุ่นก่อกำเนิดฝั่งอเมริกันที่เคยดูซีรี่ย์ ดูการ์ตูน Superfriend มาก่อน รับรองว่าตื้นตันกับการกลับมาของ WW ภาคนี้แน่ ๆ ต้องท้าวความกันเล็กน้อยว่าสมัยก่อนฮีโร่อย่างซุปเปอร์แมนและวันเดอร์วูแมน ถูกวางไว้ให้เป็นตัวแทนของฮีโร่ที่เก่งที่สุดของฝ่ายชายและฝ่ายหญิง แต่จินตนาการของสมัยนั้นยังไม่ไปไกลทะลุกาแลคซี่เหมือนสมัยนี้ ฮีโร่รุ่นใหม่สกิลมันโกงไปมาก จำเป็นที่จะต้องพัฒนาฮีโร่ยุคบุกเบิกให้คงตำแหน่งอันดับหนึ่งไว้ (ชัดสุดคือแบทแมนกับฮัล์ค ในแง่ของการพัฒนาคาร์แรคเตอร์) การได้เห็นพลังและอาวุธที่ดูสุดในยุคนั้นแต่ () โคตรพื้น ๆ ในยุคนี้ได้แสดงศักยภาพระดับเทพสมกับเป็นตัวแม่นี่เล่นเอาน้ำตาคลอกันเลย

   เข้าเรื่องสักที หนังพูดถึงยุคถัดมาจากภาคแรกหลังจบสงครามโลกครั้งที่หนึ่ง มาสู่ยุค 80 ที่เต็มไปด้วยสีสัน ประเด็นของเรื่องเฉลยไปตั้งแต่แฟลชแบ๊คตอนต้นว่าจะพูดถึงอะไร ไม่ซับซ้อน ไม่ต้องตีความ (อยากถกเถียงอยากตีความไปดูแบทแมน) เป็นการต่อสู้ระหว่างความจริงกับสิ่งหลอกลวง หนังแบ่งข้างชัดเจนให้ฝั่งตัวร้ายเป็นพวก Loser ที่บังเอิญได้เครื่องรางผ่านการปลุกเสกจากเทพมาเร่งปฏิกิริยากฎแห่งแรงดึงดูดให้เป็นจริงขึ้นมาโดยมีกิเลสจากตัวโลภะเป็นแรงกระตุ้น นางเอกของเราก็มัวเมาไปพักใหญ่ แต่เพื่องานใหญ่จะแลกโลกทั้งใบกับความต้องการส่วนตัวไม่ได้ ครบถ้วนตามทฤษฎีจิตวิเคราะห์ของ Sigmund Freud ว่าด้วยเรื่อง id ego และ superego เป๊ะ ส่วนจัดการยังไงไปดูกันเอง

ในด้านของคาร์แรคเตอร์  ไดอาน่าพัฒนาจากเด็กสาวบ้านนาไร้เดียงสาสู่บ้านทรายทองหิ้วชะลอมไม่ยอมคนในภาคแรกมาเป็นสาว introvert มาดมั่น  บทไม่มีอะไรยาก กัล กาด๊อท เป็นวันเดอร์วูแมนได้น่าจดจำเหมือนกับที่ RDJ เป็นโทนี่ สตาร์ก ในขณะที่ คริส ไพน์ ยังคงมีเสน่ห์กับบทสตีฟ เทรเวอร์ ได้อย่างน่ารักเพราะต้องกลายมาเป็นพจมานเด๋อด๋าอยู่ในยุคสมัยที่ไม่คุ้นเคย เป็นการ parody ภาคแรกได้อย่างดีแถมยังเป็นการนำสตีฟกลับมาอย่างมีชั้นเชิงผ่านสายตาของไดอาน่าและคนดูตอกย้ำประเด็นของหนังที่พูดถึงความจริงและสิ่งหลอกลวงได้เป็นอย่างดี

เปโดร ปาสคาล สวมบท ลอร์ด แม็กเวล ได้ลื่นไหลมากไม่รู้ว่าตั้งใจเลียนแบบคาร์แรคเตอร์ของทรัมป์หรือเปล่า ยิ่งตอนยืนที่โพเดียมนี่ใช่เลย ฝีมือการแสดงโดดมาก แอคติ้งโดยเฉพาะแววตาความโลภนี่ชัดจนเกือบเป็นละครเวทีอยู่ละ พอใส่ปมออดิปุสเข้าไปเลยทำให้ความเป็นลาสบอสอ่อนลงไปเยอะ เพราะในแง่บทแล้วตอนสุดท้ายน่าจะให้ลูกตายเพื่อเสริมคอนดิชั่นของคำสาปสักหน่อย ได้มาขนาดนี้แลกแค่สุขภาพอ่อนเปลี้ยเพลียแรงดูจะง่อยไปหน่อย แต่ก็นั่นแหละไม่งั้นจะดาร์คแข่งกับแบทแมนไปอีก

คริสเตน วิก รับบทเป็นชีตาร์ คู่ปรับคนสำคัญของ WW ถ้าเป็นเมื่อก่อนก็พอสูสี แต่มายุคนี้จะให้สู้สกิลเทพคงห่างชั้น หนังพยายามแก้ปัญหาจุดนี้ด้วยการ make a wish ก็ไม่รู้สึกว่าสกิลจะเทพกว่าขอตอนแรกตรงไหนแถมขนขึ้นรุงรังขัดกับความอยากสวยของนาง ขออนุญาตหักแต้ม นักแสดงก็ไม่ทำให้รู้สึกว้าวยิ่งอยู่กับเปโดรที่เล่นรัชดาลัยขนาดนั้น นางเลยกลายเป็นเมนเอ็กซ์ตร้าไปเลย

จุดเด่นสุดของหนังอยู่ที่สกอร์และเพลงประกอบ ยิ่งตอนเพลง welcome to the pressure dome ของ Franky goes to Hollywood ขึ้นมานี่อู๊ยยย…ระลึกชาติได้เลย จุดเด่นอีกเรื่องคือการพยายามแก้ปัญหาให้ฮีโร่ยุคเก่าเข้าสู่ยุคใหม่ เพราะเมื่อก่อนไดอาน่าเดินทางด้วยเครื่องบินล่องหน ภาคนี้ก็พาให้เห็นด้วยการเพิ่มสกิลมิวแต้นท์แบบ x men ให้ไดอาน่าเข้าไป ไหนแส้ที่จับได้ทั้งลูกปืนและสายฟ้า แม้จะเป็นฉากสั้น ๆ แต่ก็เสริมความเก่งระดับมหาเทพได้ ฉากที่นางเอกเลือดออกก็ทำให้คนดูไม่ลืมว่านางยังมีความเป็นมนุษย์ไม่ใช่เทพทั้งหมด และที่ว้าวสุดคือการได้เห็นลินดา คาร์เตอร์ (ต้นฉบับของการเขวี้ยงรัดเกล้าโดยไม่สนหลักฟิสิกส์ใด ๆ) ในหนัง สำหรับคนวัยเดียวกันคงตื่นเต้นมากกว่าแค่บทเจ้าของเกราะราศีธนูแน่นอน

จุดด้อยมาก ๆ เลยก็คือไอ้เกราะซาจิทาเรียสเนี่ย มันอันเดอร์เอสติเมทมาก ดูรุงรังแล้วก็เป็นภาระมากกว่า ไม่เห็นจะเสริมสกิลอัฟเวลตรงไหน บินตัวเปล่า ๆ สบายและกว่าเยอะ การเหาะได้ของไดอาน่าในภาคนี้ทำให้ เอฟซีรุ่นแรกหายงงสักทีว่าอยู่ดี ๆ ทำไมถึงบินได้ (ยุคแรกเริ่มแม้แต่ซุปเปอร์แมนยังแค่กระโดดข้ามตึกระฟ้าเท่านั้น เป็นเหตุผลให้ซุปเปอร์ฮีโร่รุ่นแรก ๆ ต้องเก่งให้ทันฮีโร่ยุคใหม่) เสื้อผ้า หน้าผมของไดอาน่าก็ไม่ 80 เลย ดูหลงยุค ฉากโรแมนติกก็ไม่จิกหมอน ฉากถอนคำสาปก็ไม่ขยี้ นี่ยังขาดคุณสมบัติอีกอย่างของ WW ที่หนังยังไม่เคยพูดถึงทั้งภาคหนึ่ง ภาคแบทซุป แล้วก็ภาคนี้คือเรื่องเข็มขัด ซึ่งมีความสำคัญพอ ๆ กับคริปโตไนท์เลย อ้อ…แล้วในซีรี่ย์ยังมีน้องสาวของนางด้วย

สรุปหนังยังรักษามาตรฐานตามเรทได้ดี ข้อด้อยก็ไม่หนักหนาสาหัสอะไร ดูง่าย ย่อยง่าย เอาใจเอฟซี เป็นหนังภาคต่อต้องทำใจเพราะส่วนใหญ่มักเทใจให้ภาคแรก แอคชั่นน้อยแต่ก็สนุก ดูได้ไม่เสียดายตังค์ โดยเฉพาะเอฟซี ไม่ต้องคิดมาก สร้างอีกก็ดูอีก นี่ยังอยากให้กรีนแลนเทิร์นมีรีเทิร์นเลย เพราะตัวหลักเอลิสต์คนอื่น ๆ เค้าได้ดีกันหมดละ เขียนยาวขนาดนี้ไม่รู้จะมีใครอ่านหรือเปล่า ชอบไม่ชอบก็บอกก็คุยกันดี ๆ นะครับ จบการรีวิวครั้งแรกของข้าพเจ้าแต่เพียงเท่านี้ ขอบคุณครับ