ก่อนโลกจะรู้จัก Twilight Saga ก่อน แวมไพร์หนุ่ม จะหลงรักสาวชาวบ้าน ไทยเราก็มี สาวแวมไพร์ กับหนุ่มสตันท์แมน ที่หลงรักกันมาก่อนแล้ว ตั้งแต่ปี 2537 ถ้ารู้จัก The Lost Boys ก็จะพอเข้าใจว่า เนื้อเรื่องของ คู่แท้ 2 โลก ได้รับแรงบันดาลใจเบาๆ มาจาก The Lost Boys 

เคน (สหรัถ สังคปรีชา) ดาราสตันท์แมน ได้บังเอิญไปช่วยลาน (กัลยา เลิศเกษมทรัพย์) สาวแปลกหน้า ซึ่งต่อมาทั้งคู่เกิดรักกัน แต่เคนกลับพบว่าลานเป็นแวมไพร์ที่กำลังถูกตามล่าจากเจ้าแห่งแวมไพร์ ทำให้เคนต้องปกป้องเธอด้วยความรัก

อย่าไปเล่าเยอะ ดูได้ทาง ยูทูป เนื้อเรื่องไม่มีอะไรซับซ้อน ตามยุคสมัย

อย่างที่บอก ผมไม่ได้เก่งขนาดว่าจะวิจารณ์ภาพยนตร์ได้ขนาดนักวิจารณ์อาชีพ แต่ด้วยความชอบดูหนังก็มีหลายอย่างที่อยากระบายออกมาว่ามีอะไรที่น่าสนใจ มีอะไรที่ทำให้เรารู้สึกว่า "เฮ้ย ต้องดูนะ" "หนังแ_่ง โคตะระดี" 

ตัวละครหลักมี 2 คน คือ ก้อง สหรัถ ในบท เคน สตันท์แมน กับ เง็ก กัลยา เลิกเกษมทรัพย์ 

จะให้ผมมาวิจารณ์ความสามารถทางการแสดงของนักแสดงระดับตำนานสองคน มันก็ไม่ใช่เรื่องนะ แต่ในยุคนั้น บอกได้ตรงๆ ว่า ก้อง สหรัถ ก็ไม่ใช่นักแสดงมากความสามารถ แต่ถือว่าเล่นได้ดีตามประสบการณ์ ยังแข็งในหลายๆ ฉาก การพูดบทบางจุดยังดูติดขัด แต่หนังยุคนั้น ดาราส่วนใหญ่ ที่เป็นนักร้องแล้วมาเล่นหนัง ก็เล่นได้ประมาณนี้จริงๆ ที่เล่นได้ดีมากๆ อย่างพงพัฒน์ หรือ ฉัตรชัย ที่เป็นนักแสดงตั้งแต่แรกเริ่มก็เทียบกันไม่ได้นะ เต๋า สมชาย ยุคแรกๆ ก็ไม่ได้เล่นหนังดีเท่าไหร่ หรือ มอส ตอนเล่นหนังแรกๆ ก็ดูขัดๆ เมื่อเทียบกับ ศักดิ์สิทธิ์ แท่งทอง 

ส่วนพี่ เง็ก โอ้ ไม่ต้องพูดถึงเลย แกเป็นดารา ที่มีความสามาถอยู่แล้ว เล่นได้ดีมากๆ การสื่ออารมณ์ออกมาเวลากระหาย ต้องการเลือด ก็ดูหิวกระหายอย่างชัดเจน

ตัวละครรอง คนอื่นๆ อย่างเก่ง ชาติชาย , ฐิติ พุ่มอ่อน, วีนัส มีวรรณ (น่ารักมาาาาาก) อรุณ ภาวิไล เล่นในบทของตัวเองได้ดีมากๆ ยิ่ง อรุณ ภาวิไล ได้รางวัลดาราสมทบชายยอดเยี่ยมด้วย ซึ่ง แกเป็นนักแสดงที่เก่งมากๆ อยู่แล้ว แสดงบทชีวิตได้ลึกซึ้ง และถึงแก่นมากๆ บทตลก ก็ไม่ต้องพูดถึง

สุเชาว์ พงษ์วิไล ในบท ปู่ทวด ผู้ผลิตแวมไพร์รุ่นใหม่ขึ้นมา ถึงจะโผล่มาแค่ไม่กี่ฉาก แต่ก็ทำให้รู้สึกได้ถึงความเป็นแวมไพร์อาวุโส ที่มีความดุร้าย และโหดเหี้ยม แต่ก็มีความเข้าใจในชีวิต และความรัก

หนังใช้วิธีการพากย์เสียง ในบางฉาก เวลาขยับปากจะไม่ตรงกับเสียงก็มี แต่ถ้าไม่ใส่ใจมากก็จะไม่รู้เลย

ผู้กำกับ อย่าง อุดม อุดมโรจน์ ก็การันตี อยู่แล้วว่าหนังต้องดี ในยุคนั้น ไท เอนเตอร์เทนเมนท์ ถือเป็นผู้นำทางการสร้างหนังไทยอย่างเห็นได้ชัด และมีผลงานมากมายที่เป็นหนังที่ใช้เทคนิคพิเศษ และมีเนื้อเรื่องที่ค่อนข้างนำสมัย แม้ตอนหลังจะไปรวมกับ GMM เป็น GTH และตอนนี้ก็แยกออกมา จนตอนนี้เป็น ไท เมเจอร์ ซึ่งก็ไม่รู้ว่าจะเป็นไงบ้าง เพราะหลัง บอสฉัน ขยัน เฉือด กับ ใจฟูสตอร์รี่ ก็ยังไม่เห็นว่าจะมีหนังอะไรใหม่อีก 

คิดถึงหนังยุคนั้น ที่ผู้กำกับ โปรดิวเซอร์ กล้าได้ กล้าเสีย กล้าลงทุน 

ส่วนตัวไม่ได้รู้สึกอินกับหนังเรื่องนี้เท่าไหร่ มีหลายๆ อย่างที่รู้สึกว่า อ้าว แวมไพร์ ทำไมกระจอกจัง โดนคนกระทืบซะงั้น อ้าว ตายซะแล้ว ทำไมแค่นี้ตายได้ แวมไพร์อะไรกันล่ะนี่

แต่ถ้าชอบหนัง Twilight Saga ก็อยากให้ลองดูแบบหนังไทย ว่าจะสนุกเหมือนกันไหม