คือผมอายุ19
อยู่กะพ่อแม่เช่าบ้านเขาอยู่มาโดยตลอด
ไม่เคยห่างพ่อแม่ไปไหน แล้ววันนึง ที่บ้านมีหนี้สะสมจนต้องย้านไปอยู่บ้านนอกเพื่อหนีหนี้ ผมไม่อยากกลับ เลยมาอาศัยเช่าอยู่บ้านเพื่อน มันเคว้งคว้าง ทรมานโดดเดี่ยว ไม่มีที่ไปมากๆครับ เคยอยู่บ้านพร้อมพ่อแม่ทั้งชีวิตที่บ้านมีหนี้มาตลอด แต่ก็ผ่านมาได้ จนครั้งนี้มันหนักมาจริงๆเขามาทวงทีาบ้านจนต้องหนี ผมขับรถส่งอาหารหารายได้ครับ  มันทรมานนอนร้องไห้ทุกคืน หดหู่เวลาขับไปไหน เพราะไม่มีบ้านให้กลับ ไม่มีพ่อแม่แล้ว
ทุกอย่างเปลี่ยนไปหมด เคยอยู่สบายจนต้องมารับผิดขอบตัวเอง ปรับตัวให้ทัน
ผมไม่เคยเตรียมพร้อมมันกะทันหันจริงๆ
ผมไม่รู้จะมีชีวิตไปต่อยังไง มันเหนื้อยเหงาเคว้งคว้าง ไม่รู้จะเดินไปทางไหนต่อจริงๆ