สวัสดีค่ะ เรากับแฟนยังอยู่ม.ปลาย คือแฟนเราบางครั้งก็จะรู้สึกดาวน์ ไม่ก็เศร้ากับเรื่องเล็กน้อยค่ะ แล้วก็มีหงุดหงิดง่าย (อันนี้ไม่แน่ใจว่าเค้าหงุดหงิดง่าย หรือเป็นเราที่ระแวงเองว่าเค้าจะหงุดหงิดหรือโมโหนะคะ เพราะปกติเป็นคนขี้กลัวคนที่กำลังโกรธค่ะ แต่ก็รู้สึกว่าบางเรื่องที่เค้าโกรธสำหรับเราก็เป็นเรื่องเล็กค่ะ)  เค้าเป็นคนคิดมากค่ะ กับเราที่เป็นคนง่ายๆสบายๆ เลยมักจะเผลอทำอะไรให้ไม่พอใจบ่อยๆ ตอนที่เค้าโกรธง้อยากมากค่ะ ไม่แน่ใจว่าเพราะเราเป็นคนทำให้โกรธด้วยหรือเปล่า แต่เหมือนเค้าปิดกั้นเราไปเลยค่ะ แล้วเราก็มักจะหาสาเหตุไม่ได้ด้วยว่าเค้าโกรธเรื่องอะไร ด้วยความที่เป็นคนไม่คิดเล็กคิดน้อย แล้วก็ไม่ค่อยโกรธใครด้วย เลยรู้สึกว่าการหาสาเหตุที่เค้าโกรธเป็นเรื่องยากมากๆค่ะ เหมือนต้องพยายามคิดให้ลึกมากกว่าปกติ แล้วเราก็เป็นคนขี้ลืมง่ายมากๆด้วยค่ัะ 

       เค้ามองโลกแง่ร้ายมากๆค่ะ  แทบจะไม่เชื่อใจใครเลย แม้แต่ตัวเราเองยังรู้สึกว่าไม่ได้รับความเชื่อใจขนาดนั้น ในส่วนนี้ก็เข้าใจเค้าค่ะว่าคงผ่านอะไรมาเยอะ วัยเด็กเค้าก็ไม่ค่อยดีเท่าไร ทางบ้านก็กดดัน แล้วการที่เค้ามองโลกแง่ร้ายแบบนี้เลยทำให้เค้าไม่มีความสุขค่ะ ในส่วนนี้ก็เลยอยากให้เค้าเปลี่ยนมุมมองมากๆ รู้สึกทรมานแทนมากๆค่ะ ตอนนี้ที่ทำได้คือพยายามไม่ทำให้เค้าโมโหหรือรู้สึกแย่ค่ะ ซึ่งรู้สึกว่ายากมากๆ เราไม่แน่ใจว่าการคิดมากของเค้าสามารถรู้สึกแย่กับอะไรได้บ้าง ขนาดไหน แล้วก็พยายามปลอบตอนไม่โอเค แล้วให้เค้ามาระบายกับเราค่ะ ถ้าเกิดว่าโมโหขึ้นมาจริงๆ เราก็ขอโทษค่ะ แล้วเค้าพูดแรงมากค่ะสำหรับเรา ตอนนั้นเราก็โทษตัวเองอยู่แล้วด้วยค่ะ เลยรู้สึกว่ากว่าจะผ่านการถูกโกรธมาได้แต่ละครั้งคือยากมากๆ  หรือถ้าอยู่ดีๆเค้ารู้สึกดาวน์ขึ้นมา สิ่งแรกที่เรามักจะถามคือ "มีอะไรไม่สบายใจเหรอ เป็นเพราะเค้ามั้ย?" แบบนี้ค่ะ ส่วนใหญ่เค้าจะไม่ค่อยเล่าค่ะว่าทำไมถึงไม่สบายใจ  เป็นคนไม่ค่อยร้องไห้ด้วย เราเลยได้แค่ปลอบว่า กอดนะ เค้าอยู่นี่ อะไรแบบนี้ค่ะ

       สำหรับเราแล้ว เรามองว่าสภาพจิตใจเค้าไม่ปกติค่ะ ค่อนข้างแย่ด้วย ก่อนหน้านี้เค้ามีอาการหนักกว่านี้ด้วยค่ะ เพราะช่วงนั้นเค้าทะเลาะกับที่บ้านด้วย ตอนนี้ถือว่าดีขึ้นค่ะ แต่แค่นิดเดียว คงเพราะที่บ้านพยายามเอาใจด้วย ตอนนี้เลยรู้สึกว่าสาเหตุที่ไม่โอเคส่วนใหญ่น่าจะมาจากเราเอง 

       แต่ถึงเค้าจะดีขึ้นเค้ายังไม่ได้กำจัดความรู้สึกอยากตายออกไปได้อะค่ะ แค่ไม่ได้รู้สึกบ่อยเท่าแต่ก่อน เค้าเคยกรีดแขนมาแล้วค่ะ บางทีก็โมโหเราจนดิ่งแล้วอยากตายก็มี บางครั้งเค้าก็รู้สึกอยากอยู่คนเดียวค่ะ ตอนนี้รู้สึกว่าอารมณ์แปรปรวนมากๆ ตอนที่เค้าดาวน์ เค้าจะอยู่เงียบๆคนเดียวค่ะ ถ้าใครเข้าไปคุยคือจะโดนพูดแรงใส่ค่ะ ถ้าไม่เข้าไปทักก็ไม่มีอะไร

       เราเคยบอกว่าอยากพาไปหาหมอค่ะ แต่สำหรับเค้าเค้าคิดว่าตัวเองไมได้เป็นอะไร เราเลยได้แต่รอให้เค้าพร้อมด้วยตัวเองค่ะ ไม่ค่อยกล้าเอาเรื่องที่เค้าเป็นแบบนี้ไปคุยกับเค้าด้วยเพราะกลัวเค้าจะรู้สึกแย่อะค่ะ ตอนนี้เลยต้องพยายามประคองไว้ให้ได้มากที่สุดค่ะ

       เราเลยอยากถามค่ะว่า
- อาการแบบนี้ถือว่าผิดปกติ เป็นโรคอะไรมั้ยคะ 
- ที่เราทำถูกแล้วหรือเปล่า หรือควรทำยังไงดีคะ
- ถ้าเค้าดาวน์แล้วอยากอยู่คนเดียว เราควรเข้าไปหรือปล่อยให้เค้าอยู่คนเดียวจริงๆ ( เคยมีครั้งที่เค้าปิดกั้นเรามากๆ จนเราคิดว่าเค้าน่าจะต้องการอยู่คนเดียว เลยลองปล่อยดู ปรากฏว่าเค้าบอกว่าเราปล่อยให้เค้าอยู่คนเดียว ไม่ไปฮีลค่ะ )
-การที่เราโทษตัวเองนี่ถือว่าปกติมั้ยคะ
-ทำยังไงให้เค้ายอมไปหาหมอได้บ้างคะ 
- อยากถามว่าคนที่มีอาการซึมเศร้าเค้ามีความต้องการ อะไรยังไงบ้างคะ หรือใครมีข้อมูลเพิ่มเติมอะไรสามารถแนะนำมาได้เลยนะคะ จะนำมาปรับใช้ค่ะ

สุดท้ายนี้ต้องขอบคุณที่สนใจปัญหาของเรานะคะ อาจจะพิมพ์เล่าไม่รู้เรื่องเท่าไร ถ้ามีอะไรสงสัยสามารถถามได้เลยนะคะ จะตอบเท่าที่ได้ ตามความจริงค่ะ