จขกท.เป็นคนที่หัวไม่ค่อยดี แล้วอยากขยันมากๆ คุณครูสั่งกบ.มาเยอะขนาดไหนก็ทำวันเดียวหมด จนเรารู้สึกกดดันมาก เราเคยเป็นเด็กขยันเรียนครั้งหนึ่งและที่เราล้มเหลวเพราะเรากดดันไม่ได้ปลดปล่อยจนเราขึ้นม.1มา เราได้ปล่อยและรู้สึกชอบ แต่พอม.2เราก็ต้องขยันมากขึ้น ช่วงเวลาเดิมๆก็กลับมา เรากดดันตัวเอง ทางบ้านก็กดดัน เราไม่มีความสุขกับการเรียนเลย ทุกอย่างที่ทำมาทั้งหมดเราหลอกตัวเองเสมอเลยว่าถ้าได้เกรด4แม่จะซื้อไอแพดให้ (เป้าหมายเราคือไอแพดค่ะ) เรากดดันมาก เราพยายามไม่คิดว่ามันเหนื่อย เราตั้งใจเรียนมาก พอกลับบ้านมาก็ต้องทำงานบ้านไหนจะการบ้านจากรรอีก เรารู้สึกกดดันจนไม่อยากมีชีวิตแล้วค่ะ แต่นั่นก็เป็นแค่อารมณ์พักหรึ่งตอนที่เรากลับมาจากที่รรแล้วต้องทำงานหลายอย่าง เราสังเกตว่า เราย้ำคิดย้ำทำมาก อารมณ์แปรปรวนง่าย ปกติเราเป็นคนใจเย็น แต่ตอนนี้เวลาเพื่อนทำอะไรไม่ได้ดั่งใจก็โมโหและด่า(เฉพาะกับเรื่องเรียนและงานกลุ่มค่ะ เวลาเพื่อนไม่ทำงาน ) ทั้งหมดนี้เพราะเรากดดันมาก การที่จะได้เกรด4มันไม่ง่าย และคะแนนงานเราต้องออกมาดีที่สุด เพราะเราหัวไม่ดี ดังนั้นเวลาเพื่อนทำอะไรไม่ดีก็จะกลัวเกรดเสียไปหมด เรารู้สึกแย่มากค่ะที่ทำกับเพื่อนแบบนั้น แต่เราควบคุมไม่ได้เลย เราเคยเครียดและโมโหเพื่อนคนหนึ่งมากจน ไมเกรนขึ้น แต่เราก็ไม่ไปห้องพยาบาลเพราะกลัวพลาดเรื่องเรียน อาการแบบนี้จะแก้ยังไงดีคะ
ขอคำแนะนำเรื่องจัดการอารมณ์หน่อยค่ะ