ตลอดระยะเวลา 10 ปี นายวาพ่ายได้รับจดหมายลึกลับมาโดยตลอด
วาพ่าย "ส่งมาสัปดาห์ละครั้งโดยเฉลี่ย"
ลูก "เนื้อความในจดหมายล่ะ"
วาพ่าย "เราไม่เคยเปิดอ่านเลย"
ลูก "อ่าว ไหงงั้น"
วาพ่าย "ไม่ยอมบอกว่าจากใครแล้วจะให้เปิดอ่านเนี่ยนะ เฮอะ"
ลูก "เค งั้นเราเปิดอ่านเอง"
วาพ่าย "ไม่ได้แล้วน่ะ เพราะเวลาจดหมายมาเราก็เผาทิ้งไปหมดเรียบร้อย"
ลูก "งั้นรอรอบหน้าอย่าเพิ่งเผา เราจะเปิดอ่านดูเอง"
ก็ตกลงตามนั้น 3 วันต่อมา จดหมายลึกลับฉบับใหม่ก็มาส่งถึงบ้านละ
ลูก "เปิดดูเลยไม๊"
วาพ่าย "ตามใจ ดูเสร็จก็ฝากเผาทิ้งเหมือนที่เราทำไปด้วยละกัน"
ลูกของวาพ่ายก็เปิดจดหมายออกดู พบว่าเป็นใบคูปองแลกอาหารที่ร้านสเต็กของเมือง
วาพ่าย "ไม่ว่าจะเป็นอะไรเจ้าต้องเผาทิ้งน่ะ จะเก็บไว้ไม่ได้เด็ดขาด"
ลูก "เค เผาก็เผา"
ก็เผาไป ลูกก็เลิกสนใจเรื่องจดหมายไปแล้ว จนอีก 10 ปีต่อมา
วาพ่าย "จดหมายก็ยังคงส่งมาบ้านต่อไป"
ลูก "เจ้าไม่คิดจะหาต้นตอของจดหมายเลยหรือ"
วาพ่าย "ไม่เคยคิดเบย"
แต่ลูกอยากรู้เลยไปถามบุรุษไปรษณีย์
บุรุษไปรษณีย์ "เราได้จดหมายลึกลับนี่มาจากตู้ไปรษณีย์ต่าง ๆ ไม่ซ้ำเลย"
ลูก "อย่าบอกว่าจากทั่วโลก"
บุรุษฯ "ใช่ บางฉบับมาจากต่างประเทศด้วย"
ลูก "งี้ก็คงจะหาที่มาไม่ได้ละ"
บุรุษฯ "แต่เรารู้ว่าใครเป็นคนส่ง"
ลูก "ว่ามา"
บุรุษฯ "เราเคยเห็นตอนเดินผ่านตู้ไปรษณีย์ คนนั้นกำลังหย่อนจดหมายลึกลับลงตู้เลยล่ะ"
ลูก "เค ใครบอกมาเลย"
บุรุษฯ "คนนั้นแก้ผ้ามาส่งจดหมาย ลักษณะทางกายภาพเห็นแล้วคือเป็นผู้ชายแน่นอน"
ลูก "แปลกมาก"
บุรุษฯ "หลังจากมาส่งแล้วตัวก็ระเบิดตายลง"
ลูก "แต่จดหมายก็มาส่งอีก แสดงว่าทำเป็นขบวนการแน่นอน"
บุรุษฯ "ที่เหลือก็หาคำตอบเองละกัน"
ลูกคิดได้ว่าในซองเคยมีคูปองแลกอาหาร เลยไปหาเงื่อนงำที่ร้านสเต็ก
ณ ร้านสเต็ก
คนขาย "จะมาถามถึงคนส่งจดหมายสินะ"
ลูก "เจ้ารู้รึ"
คนขาย "รู้ นั่นคือเด็กชายคูร่ำและพวกนั่นเอง"
ลูกก็ไปบ้านเด็กชายคูร่ำ
คูร่ำ "มาเพื่อจะถามเรื่องจดหมายที่ส่งงั้นดิ"
ลูก "ใช่ เจ้าและพวกส่งจดหมายหาวาพ่ายพ่อเราทำไมรึ"
คูร่ำ "พ่อเจ้าเคยเล่นบอลกับพ่อเรา ปรากฎว่าพ่อเราชนะ เราไม่รู้สึกดีใจหรือเสียใจไร แค่มีความรู้สึกว่าต้องส่งจดหมายแค่นั้น"
ลูก "เลยส่งจดหมายตลอดมา เค เรื่องทุกอย่างกระจ่างหมดแล้วดิ"
คูร่ำ "ยัง ยังมีเรื่องว่าจดหมายแต่ละฉบับที่ส่งคือไรบ้าง และคนแก้ผ้าที่ตัวระเบิดตายนั่นคือใคร"
ลูก "เฉลยมา"
คูร่ำ "แต่ละฉบับคือแผ่นพับโฆษณาบ้าง กระดาษหนังสือพิมพ์บ้าง ส่วนคนระเบิดตายคือนายจีไพ่ระเบิดเพราะทำสัญญากับซาตานไว้"
ลูก "เค ปมหมดยัง"
คูร่ำ "ก็ยัง"
นิทานก่อนนอน 31
วาพ่าย "ส่งมาสัปดาห์ละครั้งโดยเฉลี่ย"
ลูก "เนื้อความในจดหมายล่ะ"
วาพ่าย "เราไม่เคยเปิดอ่านเลย"
ลูก "อ่าว ไหงงั้น"
วาพ่าย "ไม่ยอมบอกว่าจากใครแล้วจะให้เปิดอ่านเนี่ยนะ เฮอะ"
ลูก "เค งั้นเราเปิดอ่านเอง"
วาพ่าย "ไม่ได้แล้วน่ะ เพราะเวลาจดหมายมาเราก็เผาทิ้งไปหมดเรียบร้อย"
ลูก "งั้นรอรอบหน้าอย่าเพิ่งเผา เราจะเปิดอ่านดูเอง"
ก็ตกลงตามนั้น 3 วันต่อมา จดหมายลึกลับฉบับใหม่ก็มาส่งถึงบ้านละ
ลูก "เปิดดูเลยไม๊"
วาพ่าย "ตามใจ ดูเสร็จก็ฝากเผาทิ้งเหมือนที่เราทำไปด้วยละกัน"
ลูกของวาพ่ายก็เปิดจดหมายออกดู พบว่าเป็นใบคูปองแลกอาหารที่ร้านสเต็กของเมือง
วาพ่าย "ไม่ว่าจะเป็นอะไรเจ้าต้องเผาทิ้งน่ะ จะเก็บไว้ไม่ได้เด็ดขาด"
ลูก "เค เผาก็เผา"
ก็เผาไป ลูกก็เลิกสนใจเรื่องจดหมายไปแล้ว จนอีก 10 ปีต่อมา
วาพ่าย "จดหมายก็ยังคงส่งมาบ้านต่อไป"
ลูก "เจ้าไม่คิดจะหาต้นตอของจดหมายเลยหรือ"
วาพ่าย "ไม่เคยคิดเบย"
แต่ลูกอยากรู้เลยไปถามบุรุษไปรษณีย์
บุรุษไปรษณีย์ "เราได้จดหมายลึกลับนี่มาจากตู้ไปรษณีย์ต่าง ๆ ไม่ซ้ำเลย"
ลูก "อย่าบอกว่าจากทั่วโลก"
บุรุษฯ "ใช่ บางฉบับมาจากต่างประเทศด้วย"
ลูก "งี้ก็คงจะหาที่มาไม่ได้ละ"
บุรุษฯ "แต่เรารู้ว่าใครเป็นคนส่ง"
ลูก "ว่ามา"
บุรุษฯ "เราเคยเห็นตอนเดินผ่านตู้ไปรษณีย์ คนนั้นกำลังหย่อนจดหมายลึกลับลงตู้เลยล่ะ"
ลูก "เค ใครบอกมาเลย"
บุรุษฯ "คนนั้นแก้ผ้ามาส่งจดหมาย ลักษณะทางกายภาพเห็นแล้วคือเป็นผู้ชายแน่นอน"
ลูก "แปลกมาก"
บุรุษฯ "หลังจากมาส่งแล้วตัวก็ระเบิดตายลง"
ลูก "แต่จดหมายก็มาส่งอีก แสดงว่าทำเป็นขบวนการแน่นอน"
บุรุษฯ "ที่เหลือก็หาคำตอบเองละกัน"
ลูกคิดได้ว่าในซองเคยมีคูปองแลกอาหาร เลยไปหาเงื่อนงำที่ร้านสเต็ก
ณ ร้านสเต็ก
คนขาย "จะมาถามถึงคนส่งจดหมายสินะ"
ลูก "เจ้ารู้รึ"
คนขาย "รู้ นั่นคือเด็กชายคูร่ำและพวกนั่นเอง"
ลูกก็ไปบ้านเด็กชายคูร่ำ
คูร่ำ "มาเพื่อจะถามเรื่องจดหมายที่ส่งงั้นดิ"
ลูก "ใช่ เจ้าและพวกส่งจดหมายหาวาพ่ายพ่อเราทำไมรึ"
คูร่ำ "พ่อเจ้าเคยเล่นบอลกับพ่อเรา ปรากฎว่าพ่อเราชนะ เราไม่รู้สึกดีใจหรือเสียใจไร แค่มีความรู้สึกว่าต้องส่งจดหมายแค่นั้น"
ลูก "เลยส่งจดหมายตลอดมา เค เรื่องทุกอย่างกระจ่างหมดแล้วดิ"
คูร่ำ "ยัง ยังมีเรื่องว่าจดหมายแต่ละฉบับที่ส่งคือไรบ้าง และคนแก้ผ้าที่ตัวระเบิดตายนั่นคือใคร"
ลูก "เฉลยมา"
คูร่ำ "แต่ละฉบับคือแผ่นพับโฆษณาบ้าง กระดาษหนังสือพิมพ์บ้าง ส่วนคนระเบิดตายคือนายจีไพ่ระเบิดเพราะทำสัญญากับซาตานไว้"
ลูก "เค ปมหมดยัง"
คูร่ำ "ก็ยัง"