เล่าเรื่องซวยๆที่คุณเคยเจอ แต่ในความซวยก็ยังมีความโชคดีหน่อยค่ะ

ส่วนเราเป็นเรื่องในวันนี้  ด้วยความที่เราจะไปจ่ายค่าเทอมแต่ไม่สามารถจ่ายทางแอปได้นะคะเพราะอายุไม่ถึงยังใช้แอปไม่ได้
พอเลิกเรียน15:35เราก็ไปรอรถเพื่อไป บขส.แต่รถออก16:10 คือธนาคารปิด16:30 เราไปทันบัตรคิว ได้คิวที่251
  
ซึ่งมันจะมีรถประจำทางอีกคันไปบ้านเราออก5โมง แต่เราไปไม่ทันค่ะกระเป๋าเรียนอยู่บนรถ โชคดีที่โทรศัพท์และกระเป๋าเงินอยู่ที่ตัว

ทีนี้เราไปนั่งรอคิวได้สักพักก็มีผู้หญิงใจดีคนนึงเขาให้บัตรคิวเรามา เป็นคิวที่232
ทีนี้ตอนประที่4:58เรากะจะออกไปเอากระเป๋าที่รถแต่ไปไม่ทันจ้าา

มีลุงคนนึงที่นั่งคุยแถวนั้นเขาอาสาไปเอากระเป๋าให้เรา ลุงใจดีมากค่ะ ลุงเขาก็ถามนู่นนี่นั่น ลุงเขาทำงานเป็นหัวหน้ารปภที่ธนาคารด้วยโชคดีมาก
ลุงไม่เอาตังเราด้วยค่ะเขาบอกว่าจะได้ไม่รบกวนพ่อแม่  ลุงเขาบอกว่าถ้าไม่มียืมลุงก่อนก็ได้ค่อยคืนพรุ่งนี้  คือใจดีมาก
ปริ๊มปริ่ม

ทีนี้เราก็กลับมาที่ธนาคารโดยเราฝากเงินไว้กับคนธนาคารนั่นแหละ แหะๆ  แต่เราไม่ทันคิว232  โชคดีของโชคดีคือบัตรคิว2ใบ พอจ่ายค่าเทอมเสด
       เราก็ไปหารถตุ๊กตุ๊ก  ซึ่งเหลือคันสุดท้าย!!!! แล้วเป็นลุงที่เราเคยขึ้นกับเขาด้วย เย่!!! คือแบบ สำหรับเรามันค่อนข้างโชคดี  ซึ่งลุงเขาบอกว่า"ลุงก็ไม่ได้ลูกค้าเลย"

ซึ่งเราคิดอาจจะเป็นโชคชะตาก็ได้ แหะๆ
เว่อร์ไป แต่ดีใจจริงๆนะคะ

เพราะว่าเราก็น่าจะเป็นลูกค้าคนสุดท้ายของลุง. ส่วนลุงก็เป็นรถคันเดียวที่เราหาได้  ถ้าเกิดไม่มีรถลุงเราก็คงกลับบ้านไม่ได้ ถึงบ้านตอนใกล้6โมง แหะๆ ไม่เคยกลับดึกขนาดนี้เลย

นี่คือเหตุการณ์โชคร้ายที่มีความโชคดีอยู่
สำหรับเราและเป็นครั้งแรกที่เจอแบบนี้ด้วยแง

เราอยากอ่านเรื่องของทุกคนด้วยนะคะขอบคุณค่ะ มาแชร์ประการณ์กันเถอะค่ะ

สุดท้ายอยากเป็นกำลังใจให้กับคนที่พบเจอเรื่องร้ายๆมามากนะคะ มันต้องมีสักครั้งที่เราจะได้มีสิ่งดีๆเข้ามาในชีวิตอย่างแน่นอนค่ะ อย่าเพิ่งท้อนะคะ