ผ่านลมหนาวกี่ครั้งยังผ่าวร้อน
ตัวเปียกปอนเหงื่อไคลที่ไหลบ่า
เข้าวัยทองหรือไรตามตำรา
ใจยังซ่าลืมวัยในความจริง
 
                                             ความคิดยังโลดแล่นแว๊นยังไหว
                                             แถมฉับไวโต้ตอบถึงพริกขิง
                                             โรลเลอร์เบลดแม้เร่งเร้าไม่เท่าลิง
                                             ให้นั่งนิ่งก็คงเฉาจนเหงาตาย
 
ผมยังดกแซมเทาเข้าแฟชั่น
เสียงที่สั่นเพราะประหม่านะโฉมฉาย
แก้มตกกระตั้งแต่เล็กเป็นเด็กชาย
ที่ลืมง่ายไม่อยากจำธรรมดา
 
                                             เรื่องเจ้าบทเจ้ากลอนยังอ่อนด้อย
                                             เพราะรักร้อยในสำนึกจึงศึกษา
                                             หมั่นฝึกฝนเขียนอ่านวัจนา
                                             เสนอหน้าซอกซุกทุกเวที
 
ประสบการณ์ลงทุนยังหนุนเนื่อง
ไม่ได้เรื่องยัง Low เทคโนโลยี่
มีทุนแค่สองหมื่นพอดิบพอดี
ต่อชีวีถึงวันตายอาจไม่พอ
 
                                             อันโลงศพไม่ได้ใช้ใส่คนแก่
                                             ที่นอนแน่คือคนตายใช่ไหมหนอ
                                             จะอ่อนแก่แค่ไหนไม่รั้งรอ
                                             เงินหมดก็จบกันไม่ทันตาย.