Salton ทะเลสาบที่ใหญ่ที่สุดในแคลิฟอร์เนียถูกสร้างขึ้นโดยบังเอิญ ด้วยพื้นที่ผิวโดยเฉลี่ย 1,360 ตร.กม.อยู่ใต้ระดับน้ำทะเล 226 ฟุต ซึ่งอยู่ในระดับความสูงต่ำสุดของอ่าง Salton Sink ในทะเลทรายโคโลราโดของเขต Imperial และ Riverside ในแคลิฟอร์เนียตอนใต้ และเป็นทะเลสาบมีความเค็มมากกว่ามหาสมุทรแปซิฟิกถึง 50 %  แต่เมื่อหนึ่งศตวรรษที่แล้วทะเลสาบยังไม่มีอยู่จริง

ตลอดช่วงประวัติศาสตร์ของแคลิฟอร์เนียในสเปน ทะเล Salton เป็นที่ลุ่มทางธรณีวิทยาขนาดใหญ่ซึ่งเป็นพื้นที่แห้งแล้งที่เรียกกันว่า “ ทะเลทรายโคโลราโด” ที่ซ่อนตัวอยู่ระหว่างเทือกเขา  โดยน้ำที่ท่วมในปี 1905 ได้พาแม่น้ำโคโลราโดไหลลงมาจนเต็มพื้นที่ ซึ่งกว่าเจ้าหน้าที่จะสามารถหยุดน้ำท่วมได้ในอีกสองปีต่อมา บริเวณนี้ได้กลายเป็นทะเลสาบที่ใหญ่ที่สุดในแคลิฟอร์เนียไปแล้ว 

ในปี1900 บริษัท พัฒนาแห่งแคลิฟอร์เนีย (the California Development Company) ได้เริ่มก่อสร้างคลองชลประทานเพื่อเปลี่ยนเส้นทางน้ำ จากแม่น้ำโคโลราโดไปยัง Salton Sink ซึ่งเป็นทะเลสาบที่แห้งแล้ง หลังจากการสร้างคลองชลประทานเหล่านี้ Salton Sink ก็อุดมสมบูรณ์ขึ้นชั่วขณะหนึ่ง
ทำให้เกษตรกรสามารถปลูกพืชได้

ต่อมา ในปี1905 มีฝนตกหนักและหิมะละลาย ทำให้แม่น้ำโคโลราโดพองตัวไหลทะลักลงคลองและลงสู่ Salton Sink น้ำได้ท่วมทะลุเขื่อนสองแห่งทำให้เกิดแม่น้ำใหม่ซึ่งไหลท่วมหุบเขาอย่างรวดเร็ว  มีแม่น้ำทั้งสองสายที่สร้างขึ้นใหม่ในช่วงเวลาประมาณสองปีนี้ ได้แก่ New River และ Alamo River
โดยแม่น้ำทั้งสองสายได้พัดพาน้ำปริมาณทั้งหมดของแม่น้ำโคโลราโดเข้าสู่อ่าง Salton เป็นระยะ ๆ ในขณะที่รอบบริเวณ Salton Sink เต็มไปด้วยเมือง Salton ทางรถไฟแปซิฟิกตอนใต้ และดินแดนของชาวอเมริกันพื้นเมือง Torres-Martinez ซึ่งจมอยู่ใต้น้ำทั้งหมด

แม่น้ำโคโลราโดยังคงทำให้หุบเขา Imperial Valley มีน้ำท่วมเป็นระยะ ๆต่อไป  ในที่สุดก็นำไปสู่การสร้างเขื่อน Hoover Dam ในช่วงทศวรรษที่ 1930 และสุดท้าย น้ำท่วมก็หยุดลง ปัจจุบัน Salton Sea ถูกป้อนโดยแม่น้ำ New, Whitewater และ Alamo เพื่อน้ำทางการเกษตร,ระบบระบายน้ำ และลำห้วย โดยปริมาณน้ำไหลเข้าเฉลี่ยต่อปี 1.68 ลูกบาศก์กม.เพียงพอที่จะรักษาระดับความลึกสูงสุด 52 ฟุตและปริมาตรรวมประมาณ 9.3 ลูกบาศก์กม.
 

ในปี 1950 California Department of Fish and Game (กรมปลาและสัตว์ป่าแคลิฟอร์เนีย /CDFG) ได้ปล่อยปลาหลายพันตัวลงสู่ทะเล Salton แต่มีเพียงไม่กี่ชนิดที่รอดชีวิต และ Salton Sea ได้กลายเป็นสวรรค์ของชาวประมงอย่างรวดเร็ว เมื่อทะเลมีปลาใหม่จึงกลายเป็นจุดแวะพักใหม่สำหรับนกอพยพซึ่งมากกว่า 400 ชนิดที่ได้รับการบันทึกไว้ที่ Salton Sea  โดยประมาณ 30% ของประชากรที่เหลืออยู่ของนกกระทุงขาวอเมริกัน ( American white pelican) อาศัยอยู่ในชายฝั่งนี้ และทะเลสาบยังเป็นจุดพักที่สำคัญบน Pacific Flyway (เส้นทางบินในทิศตะวันตกเฉียงใต้สำหรับนกอพยพในอเมริกา)

ในปี 1960 Salton Sea ได้พัฒนาเป็นรีสอร์ทโดยมี Salton City, Salton Sea Beach และ Desert Shores บนชายฝั่งตะวันตก และ Desert Beach, North Shore และ Bombay Beach ที่สร้างขึ้นบนชายฝั่งตะวันออก มีท่าจอดเรือและคลับเรือยอทช์มูลค่าหลายล้านดอลลาร์ผุดขึ้นรอบชายฝั่ง สนามกอล์ฟเริ่มปรากฏขึ้นทุกที่ ผู้คนหลายพันคนมาร่วมชม Salton Sea 500 ซึ่งเป็นการแข่งเรือยนต์ในระยะทาง 500 ไมล์

อย่างไรก็ตาม การเติบโตทางเศรษฐกิจของ Salton Sea อยู่ไม่นานนัก เนื่องจากทะเล Salton ไม่มีทางออก ทำให้เกลือและสารเคมีที่ถูกทิ้งจากท่าเรือและอุตสาหกรรมทางการเกษตรเริ่มมีมากขึ้นในขณะที่ระดับน้ำยังคงเท่าเดิม  ส่งผลให้สารเคมีที่เป็นพิษมีความเข้มข้นเพิ่มขึ้น โดยในช่วงหลายปีที่ผ่านมามีปลาเริ่มตายเป็นฝูงใหญ่และนกที่ตายแล้วหลายหมื่นตัว ถูกพัดพาขึ้นมาที่ชายฝั่งของทะเล Salton เป็นประจำ

โดยเมื่อช่วงฤดูร้อนปี 1999 ปลานิล 7.6 ล้านตัวเสียชีวิตจากการขาดออกซิเจนที่เกิดจากสาหร่ายที่มีมากเกินไป และซากศพที่เน่าเปื่อยของพวกมันติดขอบทะเลมานานกว่าสิบปี เมื่อรวมกับสาหร่ายที่สลายตัวแล้วทำให้เกิดกลิ่นเหม็นเน่าทั่วไป ซึ่งเจ้าหน้าที่รู้ว่ามันเริ่มเป็นสถานการณ์ที่เลวร้าย

ในช่วงปลายทศวรรษ 1990 หน่วยงาน Salton Sea Authority ซึ่งเป็นหน่วยงานร่วมในท้องถิ่นและสำนักงานการถมทะเลของสหรัฐฯ ได้เริ่มพยายามประเมินและพัฒนาทางเลือกอื่นเพื่อช่วยทะเล Salton  โดยได้มีการเสนอแนวคิดมากมาย บางคนสนับสนุนการส่งน้ำจากทะเลไปยังพื้นที่ชุ่มน้ำในเม็กซิโกเพื่อขจัดเกลือส่วนเกินที่มี  อีกส่วนหนึ่งเห็นชอบให้นำน้ำจากอ่าวแคลิฟอร์เนียเข้ามามากขึ้นเพื่อเจือจางเกลือ ส่วนคนอื่น ๆ ยังเชื่อว่าวิธีเดียวที่จะช่วยทะเลได้คือการทำความสะอาด และทำให้มันเป็นส่วนหนึ่งที่มีค่าของ Pacific Flyway โดยสร้างบ่อระเหยทางเหนือครึ่งหนึ่งของพื้นที่ทะเลสาบเพื่อเป็นวิธีแยกเกลือออกจากน้ำ

บางทีทะเล Salton อาจถูกกำหนดให้เหือดแห้งเช่นเดียวกับแอ่งน้ำใหญ่บนทางเท้า นักธรณีวิทยาพบหลักฐานที่พิสูจน์ว่าอ่าง Salton Sink มีการสลับระหว่างน้ำจืดเป็นน้ำเค็มและแอ่งทะเลทรายที่แห้งแล้ง ขึ้นอยู่กับการเปลี่ยนแปลงกระแสของน้ำจากแม่น้ำโคโลราโดอยู่บริเวณใกล้เคียง ในวัฏจักรที่เกิดขึ้นซ้ำแล้วซ้ำเล่านับครั้งไม่ถ้วนตลอดหลายแสนปี การสร้างทะเลสาบในปี 1905 เป็นเพียงวัฏจักรธรรมชาติล่าสุด อย่างไรก็ตาม ครั้งนี้มนุษย์เข้ามาแทรกแซงและระบบนิเวศก็เปลี่ยนไปบางทีอาจจะเป็นตลอดไป