อยู่ๆเราก็คิดถึงคนๆนึงขึ้นมา..ซึ่งเป็น รักแรกสมัย ม.ต้น คบกันมาได้4ปี ...แต่เราเรียนคนละ รร. อยู่คนละ จว ยังคงอยู่ กทม. ส่วนเครื่อง ตจว.
ตอนนั้นก็ได้แต่ติดต่อกันทางโทรศัพท์ และ Hi5 555+ {รู้สึกแกเลย} ด้วยความที่ตอนนั้นยังเด็กอ่ะเนาะ ก็เลยไม่ได้ขึ้นไปหาเค้า..รู้สึกเสียดายเหมือนกันที่เราไม่ได้เจอกัน
เหตุการณ์เกิดจากด้วยความที่เราโตขึ้น พบเจอคนมากมาย ก็ทำให้เราไปเจอคนใหม่[หรือได้คุยกับคนใกล้ตัว..{เราก็ยังรู้สึกผิดถึงทุกวันนี้}ก็ทำให้ทะเลาะกัน คุยกันไม่ลงตัว..บลาๆแล้วสุดท้ายก็เลิกลากันไป..ตอน.ม3เทอม2
.
.
.
จนผ่านไปได้3ปี ช่วงเข้าปี1..
ตอนนั้นก็ไม่ได้มีใคร[รู้สึกๆเหงา]
ด้วยความเล่นโทรศัพท์ไปมา เข้าไปดูรูป เจอรูปเค้าอยู่ในเครื่อง อ้าวเบอร์ตู ก็ไม่ได้ลบนี่หว่า... คือในใจก็กลัวว่าเค้าจะรับมั้ยเค้าจะเปลี่ยนเบอร์ป่ะว่ะจะโทรไปดีป่ะเนี่ย..(ทะเลาะกับตัวเอง)555 ก็เลย เอาไง เอากันว่ะ.. ตัดสินใจโทรเว้ย..คือตอนนั้นแบบถ้าติดก็จะดีมาก..ถ้าไม่ติดอ่อ..เราก็คงไม่ได้คุยกันอีกสินะ..
... และแล้วก็ได้ยินเสียงปลายสาย"ฮัลโหลล"
เฮ้ย!!!เค้ารับว่ะ..น้ำตาไหลสิคับบบบ555
B:วัสดีเธอเป็นไงบ้าง!!สบายดีเปล่า
P:เค้าสบายดีเธออะเป็นไงบ้าง หายไปเลยนะ
B:ก็ไม่ได้หายไปไหน.. ช่วงนี้ก็ยุ่งๆเรื่องเรียน..ใครกันที่หาย..
B:บลาๆๆๆๆ ไปเรื่อยเปลื่อย555
P:🙂
สนทนากันไปมา ..ปาไปเป็น ช.ม55 (มันก็ทำให้เรายิ้มอีกครั้ง )☺
พอถึงตอนที่ต้องวางสาย....คิดในใจว่าต้องวางแล้วสินะ 😔
เราก็เลยพูดไปว่า.. B:เธอ..คือเราโคตรคิดถึงเธอเลยว่ะ!!!🥲ขอโทษนะที่เราเคยทิ้งเธอไป..คือเรายังเป็นเพื่อนกันได้ใช่มั้ย😢
P:เธอ.เราไม่อะไรแล้ว.มันคืออดีต.เพราะเราก็ยังเด็กทั้งคู่ด้วยแหละตอนนั้น เราต้องเจออะไรเยอะแยะมากมายนะ..อือเค้าก็คิดถึงเธอเหมือนกันนะ..เราก็ยังเป็นเพื่อนกันได้ดิ... ดูแลตัวเองดีๆด้วย
B:อืออ..ขอบคุณนะ เธอก็เหมือนกัน..ตั้งใจเรียน เป็นห่วงเสมอ สู้ๆ บาย!
....จบการสนทนา....
••••เฮ้ออโล่งอก ••••
แล้วจากนั้น ก็วุ่นๆกับการเรียน📖
..นี้คือจุดเริ่มต้นที่ทำให้เราห่างกันและไม่ได้ติดต่อกันอีกเลยนับจากนั้น..
พอเริ่ม มี แอป FB ก็เลยลองค้นหาชื่อเธอก็ไม่เจอสักที..เปงเส้าาา😔
ก็เลยอยากเขียนกระทู้บอกคนๆนั้น.ถ้าเธอได้เห็น.
*ก็อยากจะบอกเค้าว่า ยังคิดถึงเสมอนะ*
เพื่อนคนนี้ยังเป็นห่วงเสมอ.. คิดถึงเธอว่ะ..
ไม่ว่าจะผ่านมากี่ปี คนๆนี้ก็ไม่เคยลืมเธอสักครั้ง! P.
•ปล•เราเป็นทอมนะค่ะ B.
😉😉😉😉😉😉😉😉😉
อยากตามหาคนๆนึง [puppy loves] สาวขุขันธ์ p.
ตอนนั้นก็ได้แต่ติดต่อกันทางโทรศัพท์ และ Hi5 555+ {รู้สึกแกเลย} ด้วยความที่ตอนนั้นยังเด็กอ่ะเนาะ ก็เลยไม่ได้ขึ้นไปหาเค้า..รู้สึกเสียดายเหมือนกันที่เราไม่ได้เจอกัน
เหตุการณ์เกิดจากด้วยความที่เราโตขึ้น พบเจอคนมากมาย ก็ทำให้เราไปเจอคนใหม่[หรือได้คุยกับคนใกล้ตัว..{เราก็ยังรู้สึกผิดถึงทุกวันนี้}ก็ทำให้ทะเลาะกัน คุยกันไม่ลงตัว..บลาๆแล้วสุดท้ายก็เลิกลากันไป..ตอน.ม3เทอม2
.
.
.
จนผ่านไปได้3ปี ช่วงเข้าปี1..
ตอนนั้นก็ไม่ได้มีใคร[รู้สึกๆเหงา]
ด้วยความเล่นโทรศัพท์ไปมา เข้าไปดูรูป เจอรูปเค้าอยู่ในเครื่อง อ้าวเบอร์ตู ก็ไม่ได้ลบนี่หว่า... คือในใจก็กลัวว่าเค้าจะรับมั้ยเค้าจะเปลี่ยนเบอร์ป่ะว่ะจะโทรไปดีป่ะเนี่ย..(ทะเลาะกับตัวเอง)555 ก็เลย เอาไง เอากันว่ะ.. ตัดสินใจโทรเว้ย..คือตอนนั้นแบบถ้าติดก็จะดีมาก..ถ้าไม่ติดอ่อ..เราก็คงไม่ได้คุยกันอีกสินะ..
... และแล้วก็ได้ยินเสียงปลายสาย"ฮัลโหลล"
เฮ้ย!!!เค้ารับว่ะ..น้ำตาไหลสิคับบบบ555
B:วัสดีเธอเป็นไงบ้าง!!สบายดีเปล่า
P:เค้าสบายดีเธออะเป็นไงบ้าง หายไปเลยนะ
B:ก็ไม่ได้หายไปไหน.. ช่วงนี้ก็ยุ่งๆเรื่องเรียน..ใครกันที่หาย..
B:บลาๆๆๆๆ ไปเรื่อยเปลื่อย555
P:🙂
สนทนากันไปมา ..ปาไปเป็น ช.ม55 (มันก็ทำให้เรายิ้มอีกครั้ง )☺
พอถึงตอนที่ต้องวางสาย....คิดในใจว่าต้องวางแล้วสินะ 😔
เราก็เลยพูดไปว่า.. B:เธอ..คือเราโคตรคิดถึงเธอเลยว่ะ!!!🥲ขอโทษนะที่เราเคยทิ้งเธอไป..คือเรายังเป็นเพื่อนกันได้ใช่มั้ย😢
P:เธอ.เราไม่อะไรแล้ว.มันคืออดีต.เพราะเราก็ยังเด็กทั้งคู่ด้วยแหละตอนนั้น เราต้องเจออะไรเยอะแยะมากมายนะ..อือเค้าก็คิดถึงเธอเหมือนกันนะ..เราก็ยังเป็นเพื่อนกันได้ดิ... ดูแลตัวเองดีๆด้วย
B:อืออ..ขอบคุณนะ เธอก็เหมือนกัน..ตั้งใจเรียน เป็นห่วงเสมอ สู้ๆ บาย!
....จบการสนทนา....
••••เฮ้ออโล่งอก ••••
แล้วจากนั้น ก็วุ่นๆกับการเรียน📖
..นี้คือจุดเริ่มต้นที่ทำให้เราห่างกันและไม่ได้ติดต่อกันอีกเลยนับจากนั้น..
พอเริ่ม มี แอป FB ก็เลยลองค้นหาชื่อเธอก็ไม่เจอสักที..เปงเส้าาา😔
ก็เลยอยากเขียนกระทู้บอกคนๆนั้น.ถ้าเธอได้เห็น.
*ก็อยากจะบอกเค้าว่า ยังคิดถึงเสมอนะ*
เพื่อนคนนี้ยังเป็นห่วงเสมอ.. คิดถึงเธอว่ะ..
ไม่ว่าจะผ่านมากี่ปี คนๆนี้ก็ไม่เคยลืมเธอสักครั้ง! P.
•ปล•เราเป็นทอมนะค่ะ B.
😉😉😉😉😉😉😉😉😉