หลายๆคนคงมีความฝันคลายๆ กัน
     จะคบ และรักใคร  ต่างฝากความหวังให้เราเป็นของกันและกันตลอดไป   💕  เหมือนมีกระสุนนัดเดียว  ใช้แล้ว  ใช้เลย  เธอเพียงคน ที่เราจะใจไว้  และโอบกอดเอาไว้ตราบนาน เท่าที่จะนานได้

      ยิ่งเป็นความพยายามครั้งแรก   ความฝันยิ่งดูเป็นจริงได้ยากมาก  ต้องคอยเฝ้ารอ   เฝ้าคิดหาวิธีใช้เวลาร่วมกัน  เพื่อเก็บความทรงจำไว้ให้มากที่สุด  

    เมื่อเป็นคนสุโต่ง ตั้งใจทำอะไร   ก็อยากทำ ให้ดีที่สุด  จนลืมมองไปว่าสิ่งที่เขาต้องการ คืออะไร
     ไม่เคยถาม  ว่าเขาชอบอะไร  
     จนทำแต่สิ่งที่เขาไม่ชอบ
      ไม่เล่าเรื่องของเรา ให้เขารู้จัก  ฟังแต่เขาเล่า อยู่ข้างเดียว
      ตัวเอง ก็เสียเวลา  กับสิ่งของ ที่คลาดว่าจำเป็นต่อเขา
        ความกลัวคำนิทาน  เริ่มเข้ามาในจิตใจ ใครจะพูดอะไร  คนอื่นจะคิดอย่างไร? เก็บไปคิด ต่างๆ นาๆ
    แต่ก็ยังทำใจยอม  หวังจะเป็นสิ่งที่ในชีวิตของเขา  จะรอเวลาให้มันค่อยๆ  เข้ามา  พร้อมกับเรื่องราวๆ  ดี  เมื่อถึงวันนั้น เราจะมีทุกอย่างพร้อม  เพื่อดูแลกันและกัน
    
   ช่วงเวลาสั้นๆ  ทำให้รู้ตัว  สิ่งที่เราทำ มันไม่สร้างพื้นที่ในใจของใครได้  ทำได้แค่ความสบายในใจของตัวเอง  เพราะเราให้เขาแล้ว  เราให้ด้วยความเต็มใจ   เขาคงชอบ

   เรื่องราว ต่างๆ  ผ่านเข้ามาอย่างรวดเร็ว

   กลายเป็นคนที่ต้องเฝ้าดูความความโศกเศร้า  และน้ำตา
   ในใจเรา เห็นเขาทุกข์  เราก็ทุกข์

คิดไวัในเพียงใจ  ตัวเราก็คือตัวเรา  นิสัยเรา ก็เป็นความจำเพาะ มีเพียงตัวเรา  จะปรับจะเปลี่ยนเท่าไร  ก็ไม่มีวันเหมือนใครสักคน  
    
    หวังไว้เพียง เห็นเขามีความสุขด้วยตัวเขาเองบ้าง  ก็คงดี  ถ้าต้องเดินทางไกลแค่ไหน เพียงแค่ให้ตัวเราได้รับรู้   ได้เห็นผ่านๆ  ก็ยินดี...