เรามีนะคะ ปกติอยู่คอนโดตลอดและเราเป็นคนโลกส่วนตัวสูงมากกก มาซื้อบ้านหลังแรก บ้านตรงข้าม พวกเค้าอยู่บ้านตลอด ในขณะที่พวกเราก็อยู่บ้านตลอดเหมือนกัน

คือเวลาที่เราออกมานอกบ้านเค้าจะไหว้ทักทายทุกครั้ง คือแบบเราจะไปไหนทีไร จะเจอเค้าตลอด อารมณ์แบบอยากออกไปเงียบๆ และเค้าก็จะตะโกนมาไหว้ทักทายตลอด เราก็บอกไปหลายทีว่าไม่ต้องไหว้ก็ได้ แต่ก็ยังเหมือนเดิม และชอบมากดกริ่งเอาของมาฝากตอนเราเล่นเกมอยู่ตลอด (อันนี้ซีเรียสสุดตายหลายทีล่ะ55)
ตอนแรกรู้สึกอึดอันมาก เพราะปกติอยู่คอนโดต่างคนต่างอยู่ คือไม่ชินเลยยย

จนเราไปซื้อบ้านที่หน้าบ้านไม่ติดใคร เพราะอยากเป็นส่วนตัว  แต่ยังไม่ทันได้อยู่นะคะ เพราะอยู่บ้านนี้ไปซักพักชินเฉยเลยค่ะ  แบบว่า เค้าทักทายมาก็ทักกลับ กลายเป็นกิจวัตร บางทีกำลังนั่งหิวๆ อ้าวมีขนมมาฝากเฉย 555
ช่วงหลังกลับเป็นบ้านเราที่ชอบไปมองเพราะเค้ามีลูกชายวัยกำลังน่ารักมาก ชอบมองว่าไปเรียนรึยังน้าา วันนี้ไม่ไปเรียนหรอ ป่วยรึเปล่า ชอบเวลาเห็นเด็กๆออกมาวิ่งนอกบ้านค่ะ เราชอบซื้อขนมไปฝากด้วยค่ะ ตอนนี้ไม่รู้ใครจะอึดอัดใคร อารมณ์แบบป้าข้างบ้านมาก 55555

เอามาเล่าปสกให้ฟังและขอเป็นกำลังใจให้นะคะ ขอให้หาทางออกที่เป็นของตัวเองให้เจอเร็วๆค่ะ หาความสุขจากสิ่งที่มีรอบตัวดูค่ะ ถ้าไม่อยากออกไปเดินนอกบ้านก็หาความสุขในบ้านทำ แต่จริงการเดินออกไปแล้วเจอกันทักทายกันก็เป็นอีกสิ่งที่สนุกดีนะคะ ^^