สวัสดีค่ะ นี่เป็นกระทู้แรกเลยที่เขียน คือตั้งแต่ตอนไหนไม่รู้พอเรามารู้ตัวอีกทีเราก็กลายเป็นคนเฉยชา ไม่รู้สึกตื่นเต้น ไม่รู้สึกว่าตัวเองยิ้มมีควาสุขจริงๆ รู้สึกว่ารอยยิ้มเวลาตัวเองยิ้มมันฝืนๆ เมื่อก่อนเราจะตื่นเต้นแทบจะกับทุกๆอย่าง เช่น เมื่อก่อน ช่วงที่ใกล้จะสอบเราจะตื่นเต้นมากๆ นอนแทบไม่หลับ แต่ตอนนี้เราคือเฉยๆเลยสอบก็สอบได้คือได้ไม่ได้คือไม่ได้ เหมือนตอนนี้เราไม่มีที่ยึดเหนี่ยวจิตใจเลยค่ะ มันรู้สึกโหวงๆเหมือนขาดอะไรในชีวิตไป
นั่นแหละค่ะ จากที่เมื่อก่อนยิ้มง่าย ยิ้มเก่ง ชอบเข้าสังคม ชอบที่จะทำอะไรใหม่ๆ ตอนนี้มันกลับเปลี่ยนไปสุดๆคือตรงกันข้ามกับเมื่อก่อน
ความรู้สึกตอนนี้คือ ไม่มีความสุขตอนอยู่กับครอบครัวก็ไม่มี ตอนอยู่ในสังคมโรงเรียนยิ้มเก่งพุโเก่งพอกลับถึงบ้านปิดปากเงียบ หน้าอมทุกข์ ซึม หงอย ทุกๆอย่าง มันบอกไม่ถูกค่ะ คืออยากรู้ว่าเราเป็นอะไรไป อยากให้ตัวเองเป็นเหมือนเมื่อก่อนแต่ตอนนี้ยังหาทางนั้นไม่เจอค่ะ
รู้สึกเบื่อไม่มีสาเหตุ
นั่นแหละค่ะ จากที่เมื่อก่อนยิ้มง่าย ยิ้มเก่ง ชอบเข้าสังคม ชอบที่จะทำอะไรใหม่ๆ ตอนนี้มันกลับเปลี่ยนไปสุดๆคือตรงกันข้ามกับเมื่อก่อน
ความรู้สึกตอนนี้คือ ไม่มีความสุขตอนอยู่กับครอบครัวก็ไม่มี ตอนอยู่ในสังคมโรงเรียนยิ้มเก่งพุโเก่งพอกลับถึงบ้านปิดปากเงียบ หน้าอมทุกข์ ซึม หงอย ทุกๆอย่าง มันบอกไม่ถูกค่ะ คืออยากรู้ว่าเราเป็นอะไรไป อยากให้ตัวเองเป็นเหมือนเมื่อก่อนแต่ตอนนี้ยังหาทางนั้นไม่เจอค่ะ