สวัสดีค่ะเราอายุ17ปี เราเป็นผูหญิงเราอยากให้พ่อเเม่เลิกหวงเราสักที คือนี้อายุ17เเล้วมีเพื่อนอยากไปไหนกับเพื่อนบ้างเเต่พ่อเเม่ไม่เข้าใจเลย ถึงเเม้ว่าจะดีกว่าเเต่ก่อนขึ้นนิดนึง เเต่ก็อะนะ เราเชื่อว่าทุกคนมีเพื่อนฝูงถูกมะ เพื่อนไปคอนเสิร์ต  ไปทะเล ไปกินอย่างอื่น เราก็อยากไปมั้งอะผิดเหรอ ใจจริงอะอยากใช้ชีวิตให้คุ้มที่สุดเท่าทีทำได้ อยากมีความสุข มีช่วงเวลาที่ดีกับเพื่อนอะ อยากไปกอดคอกับเพื่อน อยากไปเล่นสนุกกับเพื่อน เเต่พ่อไม่เคยเข้าใจเลย เคยพูดเเล้วว่าทำไมพ่อเเม่คนอื่นเค้าปล่อยให้ไปได้อะ   เเล้วทำไมหนูไปไม่ได้ละ..  พ่อเราก็พูดเลย พ่อเเม่มันไม่รักละสิถึงไม่ให้ไปพ่อเเม่มัน ไง เราก็คือ.....เเบบอิยังวะ คือให้ไปง่ายๆคือไม่รักอะนะถุ้ยmindsetพ่อเราป่วยสุดๆไปเลยอะ ไม่เกี่ยวหรอกว่ารักไม่รักอะมันเกี่ยวกับความเชื่อใจไง พ่อเคยเชื่อใจหนูบ้างมั้ย เด็กมันจะ หรือไม่มันไม่เกี่ยวว่าไปเที่ยวบ่อยๆหรอกนะจริงๆเลยอยู่บ้านเฉยๆก็ ได้ค่ะพ่อ คือเเบบเเต่ก่อนไม่ให้ไปเลยเเน่เด่วนี้ให้ไปบ้างประปราย23ครั้งต่อเดือน เราเเบบมันน่าน้อยใจนะเอาจริงก็เเบบเคยคิดนะว่าเเบบอยากเป็นลูกคนอื่นที่เค้าเชื่อใจลูกตัวเองอะ.    เราอะไปไหนมาไหนบอกตลอด life360ก็มีในเครื่อง ใครที่พอมีคำเเนะนำดีๆก็เม้นมาหน่อยนะคะ ส่วนใครที่มีเรื่องราวคลายๆอราก็มาเเชร์กันได้ใต้เม้นเนอะ ขอบคุณที่มานั้งอ่านเรื่องราวของเรานะทุกคน ขอบคุณคะ