# พระสุธน มโนราห์
(จับตอน พรานเฒ่า คล้องบาศนางกินรี)
# ดวงตาจองจรดเจ้า อัศจรรย์
สอดส่ายเสียวกระสันต์ เฒ่าทึ้ง
มือสองเกี่ยวบาศพลัน เตรียมเหวี่ยง คล้องแล
เพียงจ่อจิตอึดอึ้ง หวั่นเจ้าหลบหาย
# กรายกูขอแต่จ้อง แลโลม
กระต่ายหมายพโยม ห่อนข้อง
แขวนขวัญจ่อชมโฉม เถิดแม่
หากแค่เป็นบาศคล้อง หนึ่งน้องนางเดียว
# งามเชียวงามยั่วเย้า ยามมอง
แดนป่าหิมพานต์ผอง ถิ่นเจ้า
อโนดาษเรืองรอง ฟูฟ่อง น้ำนา
แลเหล่ากินรีเร้า เลิศล้ำชวนโลม
# เอวองค์โนมนิ่มน้อง ดำรู
ถันผ่องเฉดชมพู อิ่มเอื้อ
อันใดไต่ตอมพรู พาคลั่ง ไคล้นาง
หลงลุ่มรุมโลมเนื้อ กริ่มกลุ้มกลัดกาม
# งามปีกหางซ่อนไว้ หลืบหิน
เปลือยร่างอาบวาริน ผ่องแผ้ว
ตะเพียนพล่านพาลถวิล ลอบย่ำ ผิวแม่
ไหวหวั่นยลมิแคล้ว เร่าร้อนโลกีย์
# กินรีนุชนาถน้อง งามตา
เสกพี่เป็นมัจฉา เป่าให้
จักคลอคู่กานดา บห่อน หายแฮ
ศักดิ์แค่เพียงฝันไซร้ ต่ำต้อยเพียงดิน ฯ
"ครูเปี๊ยก"
๕ พฤศจิกายน ๒๕๖๓
เครดิตภาพ : # มโนราห์กับพรานบุญ จากอินเตอร์เนต
ขออนุญาต เข้ามาวางบทร้อยกรอง ครับ
พระสุธน ฯ