ก่อนจะทำความรู้จักกับปืนไรเฟิลจู่โจม Harrington & Richardson T223 ต้องทำความรู้จักกับหน่วยรบพิเศษที่ใช้มันเป็นอาวุธเสียก่อนโดยหน่วย Navy SEAL นั้นมีจุดเริ่มต้นมาจากการที่ประธานาธิบดีจอห์น เอฟ. เคนเนดี้ เล็งเห็นถึงปัญหาว่ากองทัพสหรัฐที่ทำการรบสนับสนุนการปราบปรามกองโจรคอมมิวนิสต์ของกองทัพเวียดนามใต้ที่เริ่มปฏิบัติการมาตั้งแต่ปี ค.ศ. 1955 หลังจากที่เวียดนามได้รับเอกราชจากฝรั่งเศสแบ่งเป็นเหนือกับใต้ตามเส้นขนานที่ 17 เวียดนามเหนือที่ปกครองด้วยระบอบคอมมิวนิสต์ที่กองทัพได้รับการสนับสนุนด้านอาวุธและยุทธภัณฑ์จากสหภาพโซเวียตและสาธารณรัฐประชาชนจีนและเวียดนามใต้ที่ปกครองด้วยระบอบสาธารณรัฐที่มีสหรัฐและพันธมิตรโลกเสรีหนุนหลัง เกิดปัญหาความไม่สงบในเวียดนามใต้เมื่อกองโจรเวียดกงซึ่งเป็นชาวเวียดนามใต้ที่ฝักใฝ่อุดมการณ์คอมมิวนิสต์ได้ก่อตัวขึ้นเพื่อทำสงครามกองโจร (Guerrilla Warfare) กับฝ่ายรัฐบาลเวียดนามใต้และปลุกระดมมวลชนให้ต่อต้านรัฐบาลเพื่อโค่นล้มเวียดนามใต้และรวมชาติเวียดนามให้เป็นหนึ่งเดียวภายใต้การปกครองแบบคอมมิวนิสต์และการทำสงครามกองโจรของเวียดกงนี้เองที่กลายเป็นปัญหาอย่างมากของกองทัพสหรัฐและกองทัพเวียดนามใต้เพราะไม่สามารถจะแยกออกว่าคนไหนเป็นชาวบ้านธรรมดาหรือคนไหนเป็นเวียดกงติดอาวุธสิ่งที่กองทัพสหรัฐกำลังเผชิญหน้าอยู่คือสงครามนอกแบบ ซึ่งประธานาธิบดีเคนเนดี้ได้เล็งเห็นว่าควรจะมีการจัดตั้งหน่วยรบพิเศษขึ้นมาเพื่อสู้กับสงครามนอกแบบ (Unconventional Warfare) ที่กองโจรเวียดกงใช้อยู่หน้าที่ในการจัดตั้งหน่วยรบพิเศษนี้จึงตกเป็นของพลเรือเอก อาร์เลห์ เบิร์ก เสนาธิการทหารเรือสหรัฐในการก่อตั้งหน่วยปฏิบัติการพิเศษที่จะใช้ยุทธวิธีแบบสงครามกองโจรและต่อต้านสงครามกองโจรเพื่อรับมือกับเวียดกงโดยใช้พื้นฐานจากทีมนักทำลายใต้น้ำซึ่งเป็นหน่วยปฏิบัติการพิเศษของกองทัพเรือสหรัฐมาตั้งแต่สมัยสงครามโลกครั้งที่ 2 มาเป็นพื้นฐานในการพัฒนาหน่วยรบพิเศษแบบใหม่ขึ้นมาซึ่งนั่นก็คือหน่วย United States Navy Sea, Air, and Land (SEAL)
โดยได้รับการก่อตั้งอย่างเป็นทางการในวันที่ 1 มกราคมปี ค.ศ .1962 และกองบัญชาการภาครัฐฟิสิกส์ของสหรัฐเริ่มใช้หน่วย SEAL ในเวียดนามใต้ในปีเดียวกันโดยหน่วย SEAL ได้รับมอบหมายภารกิจที่ต้องใช้ยุทธวิธีที่มีความพิเศษอย่างมากโดยพวกเขาจะไม่ทำการสู้รบแบบปกติเหมือนที่ทหารอเมริกันส่วนใหญ่ในเวียดนามจะทำกันแต่พวกเขาจะใช้วิธีการติดตามเป้าหมายเพื่อทำการเข้าจู่โจมในระยะประชิดหรือใกล้มากๆ เน้นการก่อวินาศกรรมและตัดเส้นทางขนส่งอาวุธยุทธภัณฑ์ของเวียดกงและซุ่มโจมตีโดยพื้นที่ปฏิบัติการส่วนใหญ่จะอยู่ในบริเวณสามเหลี่ยมดินดอนแม่น้ำโขงซึ่งเป็นเส้นทางขนส่งที่สำคัญมากของฝ่ายเวียดกงในการต่อสู้กับกองทัพเวียดนามใต้และสหรัฐต่อมาในปี ค. ศ. 1963 หน่วยข่าวกรอง CIA ก็เริ่มใช้หน่วย SEAL ในภารกิจลับที่มุ่งเน้นไปที่การจับกุมหรือสังหารเป้าหมายบุคคลที่มีความสำคัญอย่างมากของกองทัพเวียดนามเหนืออย่างเช่นนายทหารระดับสูงและผู้บัญชาการของกลุ่มกองโจรเวียดกงหน่วยซีลประสบความสำเร็จด้วยยุทธวิธีการรบนอกแบบอย่างงดงามในเวียดนามใต้พวกเขายังถูกใช้ให้เป็นครูฝึกของหน่วยคอมมานโดของกองทัพเวียดนามใต้นอกจากนี้งานทั่วไปคือเป็นที่ปรึกษาทางทหารให้แก่กองทัพเวียดนามใต้ในการทำสงครามกับเวียดกง
ภาพถ่ายของหนึ่งในหลายๆกลุ่มของ Navy SEAL ที่ปฏิบัติภารกิจในสงครามกับเวียดนาม
ปัญหาของ Navy SEAL ที่มีกับปืนไรเฟิลจู่โจม M16
หน่วย SEAL ที่ปฏิบัติการอยู่ในบริเวณสามเหลี่ยมดินดอนแม่น้ำโขง (Mekong Delta) ซึ่งเป็นเส้นทางน้ำสายสำคัญที่เวียดกงใช้ในการเคลื่อนย้ายกำลังพลและยุทโธปกรณ์ซึ่งส่วนใหญ่แล้วมักจะทำในเวลากลางคืนและเป็นหน้าที่ของหน่วย SEAL ที่จะต้องดักซุ่มโจมตีเพื่อทำลายเส้นทางขนส่งเหล่านี้จึงทำให้สมาชิกหน่วย SEAL บางนายต้องลงไปอยู่ในแม่น้ำตามแบบของปฏิบัติการสะเทินน้ำสะเทินบกซึ่งปืน M16A1 หรือปืน CAR-15 ที่พวกเขาใช้อยู่นั้นใช้ระบบปฏิบัติการแบบ Direct impingement ซึ่งอาศัยกลไกของชุดลูกสูบแรงดันแก๊สในการทำงานซึ่งระบบนี้มีปัญหากับน้ำก็คือถ้าน้ำเข้าไปในตัวปืนจนเข้าไปในชุดลูกสูบจนอาจจะทำให้โครงนำลูกเลื่อนถอยไม่สุดระยะทำให้การรั้งปลอกและคัดปลอกไม่ได้หรือเกิดอาการกินปลอกและที่ร้ายแรงกว่านั้นคือถ้าแรงดันแก๊สเมื่อเจอกับน้ำปริมาณมากๆมันจะดันกันจนอาจทำให้ปืนระเบิดได้ถ้าทำการยิง
สมาชิกหน่วย SEAL กับปืนไรเฟิลจู่โจม M16A1
บริเวณสามเหลี่ยมดินดอนแม่น้ำโขงในปัจจุบัน
กองโจรเวียดกงใช้เส้นทางน้ำในการเคลื่อนย้ายกำลังพลและยุทโธปกรณ์
ภาพวาดจำลองการปฏิบัติการของหน่วย SEAL ในบริเวณสามเหลี่ยมดินดอนแม่น้ำโขง
จุดเริ่มต้นของปืนไรเฟิลจู่โจม Harrington & Richardson T223
ในปี ค.ศ. 1965 กองทัพบกและนาวิกโยธินสหรัฐมีความต้องปืนกลชนิดใหม่สำหรับเป็นอาวุธยิงสนับสนุนในหมู่ทหารราบที่ต้องมีน้ำหนักเบากว่าปืนกล M60 จนกลายโครงการ Squad automatic weapon (SAW) มีหลายบริษัทส่งปืนรุ่นต้นแบบเข้าประกวดและหนึ่งในนั้นก็คือ Harrington & Richardson ที่เลือกจะนำเสนอปืนที่ออกแบบมาจาก HK33 ของ Heckler & Koch ซึ่ง Harrington & Richardson ได้ซื้อสิทธิบัตรมาผลิตในสหรัฐและส่งประกวดในโครงการนี้สำหรับนาวิกโยธินได้นำปืน Stoner 63 ซึ่งเป็นระบบอาวุธแบบ Modular สามารถปรับเปลี่ยนให้เป็นได้ทั้งปืนไรเฟิลจุ่โจมและปืนกลเบาของบริษัท Cadillac Gage (ปัจจุบันคือ Textron Marine & Land Systems) เข้าประจำการในจำนวนจำกัดหน่วย SEAL เองก็รับปืน Stoner 63 เข้าประจำการเช่นกันและแน่นอนพวกเขายังรับปืนไรเฟิลจู่โจม Harrington & Richardson T223 เข้าประจำการด้วยเพราะมันใช้ระบบปฏิบัติการแบบ Roller-delayed blowback ซึ่งเป็นระบบที่ใช้แรงสะท้อนที่เกิดจากการลั่นกระสุนมาขับเคลื่อนกลไกภายในทำให้ไม่มีปัญหาเมื่อเจอน้ำเหมือนกับ M16 มันจึงสามารถตอบโจทย์ของสมาชิกหน่วย SEAL ที่ปฏิบัติภารกิจในบริเวณสามเหลี่ยมดินดอนแม่น้ำโขงได้ (นอกจากนี้ T223 ยังถอดแยกชิ้นส่วนออกมาทำความสะอาดได้ง่ายและรวดเร็วกว่า M16)
ภาพจากคู่มือปรนนิบัติบำรุง
ซองกระสุนความจุ 20 นัดแบบเฉพาะของ Harrington & Richardson แต่สมาชิกหน่วย SEAL ที่ใช้มันมักจะใช้ซองกระสุนความจุ 40 นัดของ Heckler & Koch มากกว่า
ชุดลั่นไกสามารถปรับได้สามระดับไล่จากบนลงล่างคือ ห้ามไก ยิงกึ่งอัตโนมัติ และ ยิงอัตโนมัติเต็มรูปแบบ
ภาพตอนถอดประกอบ
สมาชิกหน่วย SEAL "Big Al" Ashton ใช้ปืนไรเฟิลจู่โจม T223 เป็นอาวุธประจำกาย กับ Terry Sullivan ที่ใช้ Colt Model 607 ขณะคุมตัวเชลยศึกเวียดกงในสงครามเวียดนามพวกเวียดกงเรียกหน่วย SEAL ว่า "The Men With Green Faces" ที่มาจากการพรางใบหน้าด้วยสีเขียวในขณะปฏิบัติภารกิจ
ข้อมูลของปืนไรเฟิลจู่โจม T223 มีไม่มีนักที่จริงแล้วมันถูกนำมาใช้งานในจำนวนจำกัดตามความต้องการของสมาชิกหน่วย SEAL และปลดประจำการพร้อมกับการถอนตัวจากสงครามเวียดนามของกองทัพสหรัฐในปี ค.ศ. 1969-1973 กำลังพลของหน่วย SEAL ในสงครามเวียดนามมีจำนวนทั้งสิ้น 8 หมวดโดยหมวดสุดท้ายถอนกำลังออกไปในวันที่ 7 ธันวาคม ปี ค.ศ. 1971 และ สมาชิกหน่วย SEAL ที่ทำหน้าที่เป็นที่ปรึกษาทางทหารให้แก่กองทัพเวียดนามใต้คนสุดท้ายได้ถอนตัวออกจากเวียดนามใต้ในเดือนมีนาคม ปี ค.ศ. 1973 ก่อนจะจบตอนนี้ผมจะขอบอกเหตุผลเกี่ยวกับคำถามที่ว่าทำไมสมาชิกหน่วย SEAL บางนายถึงสวมกางเกงยีนส์ก็เพราะว่าผ้ายีนส์นั้นกองทัพเรือสหรัฐนั้นใช้ตัดเครื่องแบบสนามมาตั้งแต่สงครามโลกครั้งที่ 2 แล้วซึ่งหน่วย SEAL คือทหารเรืออยู่แล้วหลายๆนายจึงนำมาใช้งานในสงครามเวียดนามเพราะผ้าที่นำมาตัดเครื่องแบบสนามในเวลานั้นเป็นผ้าบางซึ่งเหมาะกับเขตร้อนแต่ในเขตป่าโกงกางหรือป่าชายเลนของบริเวณสามเหลี่ยมดินดอนแม่น้ำโขงมีตอไม้ที่แหลมคมผ้าพวกนั้นจึงไม่ทนเท่าผ้ายีนส์และสุดท้ายผ้ายีนส์มีความแข็ง/หนา เวลาเดินผ้าพุ่มไม้เตี้ยๆจะเกิดเสียงดังน้อยกว่ากางเกงของครื่องแบบสนามสนามปกติ.
https://en.wikipedia.org/wiki/United_States_Navy_SEALs
http://www.nam-valka.cz/zbrane/hr223.html
หนังสือ The G3 Battle Rifle โดย Leroy Thompson
สวัสดีครับ
สารานุกรมปืนตอนที่ 423 ปืนไรเฟิลจู่โจม Harrington & Richardson T223 อาวุธของ SEAL ในสงครามเวียดนาม
ก่อนจะทำความรู้จักกับปืนไรเฟิลจู่โจม Harrington & Richardson T223 ต้องทำความรู้จักกับหน่วยรบพิเศษที่ใช้มันเป็นอาวุธเสียก่อนโดยหน่วย Navy SEAL นั้นมีจุดเริ่มต้นมาจากการที่ประธานาธิบดีจอห์น เอฟ. เคนเนดี้ เล็งเห็นถึงปัญหาว่ากองทัพสหรัฐที่ทำการรบสนับสนุนการปราบปรามกองโจรคอมมิวนิสต์ของกองทัพเวียดนามใต้ที่เริ่มปฏิบัติการมาตั้งแต่ปี ค.ศ. 1955 หลังจากที่เวียดนามได้รับเอกราชจากฝรั่งเศสแบ่งเป็นเหนือกับใต้ตามเส้นขนานที่ 17 เวียดนามเหนือที่ปกครองด้วยระบอบคอมมิวนิสต์ที่กองทัพได้รับการสนับสนุนด้านอาวุธและยุทธภัณฑ์จากสหภาพโซเวียตและสาธารณรัฐประชาชนจีนและเวียดนามใต้ที่ปกครองด้วยระบอบสาธารณรัฐที่มีสหรัฐและพันธมิตรโลกเสรีหนุนหลัง เกิดปัญหาความไม่สงบในเวียดนามใต้เมื่อกองโจรเวียดกงซึ่งเป็นชาวเวียดนามใต้ที่ฝักใฝ่อุดมการณ์คอมมิวนิสต์ได้ก่อตัวขึ้นเพื่อทำสงครามกองโจร (Guerrilla Warfare) กับฝ่ายรัฐบาลเวียดนามใต้และปลุกระดมมวลชนให้ต่อต้านรัฐบาลเพื่อโค่นล้มเวียดนามใต้และรวมชาติเวียดนามให้เป็นหนึ่งเดียวภายใต้การปกครองแบบคอมมิวนิสต์และการทำสงครามกองโจรของเวียดกงนี้เองที่กลายเป็นปัญหาอย่างมากของกองทัพสหรัฐและกองทัพเวียดนามใต้เพราะไม่สามารถจะแยกออกว่าคนไหนเป็นชาวบ้านธรรมดาหรือคนไหนเป็นเวียดกงติดอาวุธสิ่งที่กองทัพสหรัฐกำลังเผชิญหน้าอยู่คือสงครามนอกแบบ ซึ่งประธานาธิบดีเคนเนดี้ได้เล็งเห็นว่าควรจะมีการจัดตั้งหน่วยรบพิเศษขึ้นมาเพื่อสู้กับสงครามนอกแบบ (Unconventional Warfare) ที่กองโจรเวียดกงใช้อยู่หน้าที่ในการจัดตั้งหน่วยรบพิเศษนี้จึงตกเป็นของพลเรือเอก อาร์เลห์ เบิร์ก เสนาธิการทหารเรือสหรัฐในการก่อตั้งหน่วยปฏิบัติการพิเศษที่จะใช้ยุทธวิธีแบบสงครามกองโจรและต่อต้านสงครามกองโจรเพื่อรับมือกับเวียดกงโดยใช้พื้นฐานจากทีมนักทำลายใต้น้ำซึ่งเป็นหน่วยปฏิบัติการพิเศษของกองทัพเรือสหรัฐมาตั้งแต่สมัยสงครามโลกครั้งที่ 2 มาเป็นพื้นฐานในการพัฒนาหน่วยรบพิเศษแบบใหม่ขึ้นมาซึ่งนั่นก็คือหน่วย United States Navy Sea, Air, and Land (SEAL)
โดยได้รับการก่อตั้งอย่างเป็นทางการในวันที่ 1 มกราคมปี ค.ศ .1962 และกองบัญชาการภาครัฐฟิสิกส์ของสหรัฐเริ่มใช้หน่วย SEAL ในเวียดนามใต้ในปีเดียวกันโดยหน่วย SEAL ได้รับมอบหมายภารกิจที่ต้องใช้ยุทธวิธีที่มีความพิเศษอย่างมากโดยพวกเขาจะไม่ทำการสู้รบแบบปกติเหมือนที่ทหารอเมริกันส่วนใหญ่ในเวียดนามจะทำกันแต่พวกเขาจะใช้วิธีการติดตามเป้าหมายเพื่อทำการเข้าจู่โจมในระยะประชิดหรือใกล้มากๆ เน้นการก่อวินาศกรรมและตัดเส้นทางขนส่งอาวุธยุทธภัณฑ์ของเวียดกงและซุ่มโจมตีโดยพื้นที่ปฏิบัติการส่วนใหญ่จะอยู่ในบริเวณสามเหลี่ยมดินดอนแม่น้ำโขงซึ่งเป็นเส้นทางขนส่งที่สำคัญมากของฝ่ายเวียดกงในการต่อสู้กับกองทัพเวียดนามใต้และสหรัฐต่อมาในปี ค. ศ. 1963 หน่วยข่าวกรอง CIA ก็เริ่มใช้หน่วย SEAL ในภารกิจลับที่มุ่งเน้นไปที่การจับกุมหรือสังหารเป้าหมายบุคคลที่มีความสำคัญอย่างมากของกองทัพเวียดนามเหนืออย่างเช่นนายทหารระดับสูงและผู้บัญชาการของกลุ่มกองโจรเวียดกงหน่วยซีลประสบความสำเร็จด้วยยุทธวิธีการรบนอกแบบอย่างงดงามในเวียดนามใต้พวกเขายังถูกใช้ให้เป็นครูฝึกของหน่วยคอมมานโดของกองทัพเวียดนามใต้นอกจากนี้งานทั่วไปคือเป็นที่ปรึกษาทางทหารให้แก่กองทัพเวียดนามใต้ในการทำสงครามกับเวียดกง
ภาพถ่ายของหนึ่งในหลายๆกลุ่มของ Navy SEAL ที่ปฏิบัติภารกิจในสงครามกับเวียดนาม
ปัญหาของ Navy SEAL ที่มีกับปืนไรเฟิลจู่โจม M16
หน่วย SEAL ที่ปฏิบัติการอยู่ในบริเวณสามเหลี่ยมดินดอนแม่น้ำโขง (Mekong Delta) ซึ่งเป็นเส้นทางน้ำสายสำคัญที่เวียดกงใช้ในการเคลื่อนย้ายกำลังพลและยุทโธปกรณ์ซึ่งส่วนใหญ่แล้วมักจะทำในเวลากลางคืนและเป็นหน้าที่ของหน่วย SEAL ที่จะต้องดักซุ่มโจมตีเพื่อทำลายเส้นทางขนส่งเหล่านี้จึงทำให้สมาชิกหน่วย SEAL บางนายต้องลงไปอยู่ในแม่น้ำตามแบบของปฏิบัติการสะเทินน้ำสะเทินบกซึ่งปืน M16A1 หรือปืน CAR-15 ที่พวกเขาใช้อยู่นั้นใช้ระบบปฏิบัติการแบบ Direct impingement ซึ่งอาศัยกลไกของชุดลูกสูบแรงดันแก๊สในการทำงานซึ่งระบบนี้มีปัญหากับน้ำก็คือถ้าน้ำเข้าไปในตัวปืนจนเข้าไปในชุดลูกสูบจนอาจจะทำให้โครงนำลูกเลื่อนถอยไม่สุดระยะทำให้การรั้งปลอกและคัดปลอกไม่ได้หรือเกิดอาการกินปลอกและที่ร้ายแรงกว่านั้นคือถ้าแรงดันแก๊สเมื่อเจอกับน้ำปริมาณมากๆมันจะดันกันจนอาจทำให้ปืนระเบิดได้ถ้าทำการยิง
สมาชิกหน่วย SEAL กับปืนไรเฟิลจู่โจม M16A1
บริเวณสามเหลี่ยมดินดอนแม่น้ำโขงในปัจจุบัน
กองโจรเวียดกงใช้เส้นทางน้ำในการเคลื่อนย้ายกำลังพลและยุทโธปกรณ์
ภาพวาดจำลองการปฏิบัติการของหน่วย SEAL ในบริเวณสามเหลี่ยมดินดอนแม่น้ำโขง
จุดเริ่มต้นของปืนไรเฟิลจู่โจม Harrington & Richardson T223
ในปี ค.ศ. 1965 กองทัพบกและนาวิกโยธินสหรัฐมีความต้องปืนกลชนิดใหม่สำหรับเป็นอาวุธยิงสนับสนุนในหมู่ทหารราบที่ต้องมีน้ำหนักเบากว่าปืนกล M60 จนกลายโครงการ Squad automatic weapon (SAW) มีหลายบริษัทส่งปืนรุ่นต้นแบบเข้าประกวดและหนึ่งในนั้นก็คือ Harrington & Richardson ที่เลือกจะนำเสนอปืนที่ออกแบบมาจาก HK33 ของ Heckler & Koch ซึ่ง Harrington & Richardson ได้ซื้อสิทธิบัตรมาผลิตในสหรัฐและส่งประกวดในโครงการนี้สำหรับนาวิกโยธินได้นำปืน Stoner 63 ซึ่งเป็นระบบอาวุธแบบ Modular สามารถปรับเปลี่ยนให้เป็นได้ทั้งปืนไรเฟิลจุ่โจมและปืนกลเบาของบริษัท Cadillac Gage (ปัจจุบันคือ Textron Marine & Land Systems) เข้าประจำการในจำนวนจำกัดหน่วย SEAL เองก็รับปืน Stoner 63 เข้าประจำการเช่นกันและแน่นอนพวกเขายังรับปืนไรเฟิลจู่โจม Harrington & Richardson T223 เข้าประจำการด้วยเพราะมันใช้ระบบปฏิบัติการแบบ Roller-delayed blowback ซึ่งเป็นระบบที่ใช้แรงสะท้อนที่เกิดจากการลั่นกระสุนมาขับเคลื่อนกลไกภายในทำให้ไม่มีปัญหาเมื่อเจอน้ำเหมือนกับ M16 มันจึงสามารถตอบโจทย์ของสมาชิกหน่วย SEAL ที่ปฏิบัติภารกิจในบริเวณสามเหลี่ยมดินดอนแม่น้ำโขงได้ (นอกจากนี้ T223 ยังถอดแยกชิ้นส่วนออกมาทำความสะอาดได้ง่ายและรวดเร็วกว่า M16)
ภาพจากคู่มือปรนนิบัติบำรุง
ซองกระสุนความจุ 20 นัดแบบเฉพาะของ Harrington & Richardson แต่สมาชิกหน่วย SEAL ที่ใช้มันมักจะใช้ซองกระสุนความจุ 40 นัดของ Heckler & Koch มากกว่า
ชุดลั่นไกสามารถปรับได้สามระดับไล่จากบนลงล่างคือ ห้ามไก ยิงกึ่งอัตโนมัติ และ ยิงอัตโนมัติเต็มรูปแบบ
ภาพตอนถอดประกอบ
สมาชิกหน่วย SEAL "Big Al" Ashton ใช้ปืนไรเฟิลจู่โจม T223 เป็นอาวุธประจำกาย กับ Terry Sullivan ที่ใช้ Colt Model 607 ขณะคุมตัวเชลยศึกเวียดกงในสงครามเวียดนามพวกเวียดกงเรียกหน่วย SEAL ว่า "The Men With Green Faces" ที่มาจากการพรางใบหน้าด้วยสีเขียวในขณะปฏิบัติภารกิจ
ข้อมูลของปืนไรเฟิลจู่โจม T223 มีไม่มีนักที่จริงแล้วมันถูกนำมาใช้งานในจำนวนจำกัดตามความต้องการของสมาชิกหน่วย SEAL และปลดประจำการพร้อมกับการถอนตัวจากสงครามเวียดนามของกองทัพสหรัฐในปี ค.ศ. 1969-1973 กำลังพลของหน่วย SEAL ในสงครามเวียดนามมีจำนวนทั้งสิ้น 8 หมวดโดยหมวดสุดท้ายถอนกำลังออกไปในวันที่ 7 ธันวาคม ปี ค.ศ. 1971 และ สมาชิกหน่วย SEAL ที่ทำหน้าที่เป็นที่ปรึกษาทางทหารให้แก่กองทัพเวียดนามใต้คนสุดท้ายได้ถอนตัวออกจากเวียดนามใต้ในเดือนมีนาคม ปี ค.ศ. 1973 ก่อนจะจบตอนนี้ผมจะขอบอกเหตุผลเกี่ยวกับคำถามที่ว่าทำไมสมาชิกหน่วย SEAL บางนายถึงสวมกางเกงยีนส์ก็เพราะว่าผ้ายีนส์นั้นกองทัพเรือสหรัฐนั้นใช้ตัดเครื่องแบบสนามมาตั้งแต่สงครามโลกครั้งที่ 2 แล้วซึ่งหน่วย SEAL คือทหารเรืออยู่แล้วหลายๆนายจึงนำมาใช้งานในสงครามเวียดนามเพราะผ้าที่นำมาตัดเครื่องแบบสนามในเวลานั้นเป็นผ้าบางซึ่งเหมาะกับเขตร้อนแต่ในเขตป่าโกงกางหรือป่าชายเลนของบริเวณสามเหลี่ยมดินดอนแม่น้ำโขงมีตอไม้ที่แหลมคมผ้าพวกนั้นจึงไม่ทนเท่าผ้ายีนส์และสุดท้ายผ้ายีนส์มีความแข็ง/หนา เวลาเดินผ้าพุ่มไม้เตี้ยๆจะเกิดเสียงดังน้อยกว่ากางเกงของครื่องแบบสนามสนามปกติ.
https://en.wikipedia.org/wiki/United_States_Navy_SEALs
http://www.nam-valka.cz/zbrane/hr223.html
หนังสือ The G3 Battle Rifle โดย Leroy Thompson