สวัสดีค่ะ ขอพูดเข้าเรื่องเลยนะคะ เราคบกับแฟนมาจะสามปีแล้วค่ะ ช่วงแรกๆ อะไรก็ดีไปหมด เขาน่ารักมาก
พูดดี ทำดีด้วย จนเราหลงเลยและคิดว่าคนนี้แหละคนจะไปกันรอด พอผ่านไปไม่ถึงปี ก็แอบเห็นเขาคุยกับคนอื่น
แต่ไม่ได้เห็นรายละเอียดมาก แต่ก็เห็นคำนึงคือเขาบอกคนอื่นว่าไม่มีแฟน เราใจหายเลย แต่ไม่อะไรเพราะรักเขามาก
และเขาก็ไม่ยอมรับว่าเขาทำแบบนั้นเพราะเราไม่มีหลักฐาน เราก็ยอมไปต่อ จากนั้นก็ดีไปหมดค่ะ ผ่านมาปี1 เขาทำงาน
และจำเป็นต้องให้คนคุยเก่าเข้ามาร่วมโปรเจคด้วย ตอนแรกเขาก็เกรงใจเราถามเราก่อนว่าโอเคไหมไม่กล้าตัดสินใจ เราก็
เออเรื่องงาน เราโอเคแต่ขออย่าเกินเลย พอเขาได้เจอคนนั้น เขาก็เปลี่ยนไปเลยค่ะ ทำเป็นไม่สนใจเราต่อหน้าคนนั้น 
ทำเหมือนเราเป็นอากาศ เรารับรู้ได้ค่ะ แต่ยังทน พอผ่านไปประมาณ1 อาทิตย์กว่าเราจับได้ เขาก็ยังไม่ยอมรับอยู่ดีแต่ครั้งนี้
เรามีหลักฐาน เขาเลยยอมและบอกว่า จะเลิกก็ได้ เขาจะไปเอง จะยื้อก็ไม่ยื้อแต่จะปล่อยก็ไม่ปล่อย (เขานะคะ) เรารักเขามากมาก
ละเราบอกว่า ไม่เลิก เราก็คบกันต่อแต่คบต่อด้วยความระแวง ตลอดระยะเวลา1 ปีต่อจากนั้นระแวงไปหมด เขาจากที่เคยสนใจเรา
เขาก็ไม่สนใจไม่โทรหา ตอบแชทนานๆตอบมที (เรากับแฟนไกลกันค่ะ เราทำงานคนละจังหวัด) แต่ช่วงเทศกาลเราก็กลับบ้าน
เขาก็ยังทำเหมือนเดิมคือ ทำแบบไม่มีอะไร ก็แคร์เรา ดูแลเรา แต่ก็มีอารมณ์แรงขึ้น ทะเลาะกันแรง พอเรากลับมาทำงาน เขาก็เหมือนเดิม

ไม่สนใจเหมือนเดิใ ขนเรารู้สึกได้ว่าเราอยู่คนเดียวได้ และเราต้องอยู่ให่ได้ เพราะคิดว่าเขาไม่แน่นอน เขาอาจจะมีอะไรก็ได้แต่เขาไม่บอก
จนวันนึง เราทนไม่ไหว เลยบอกเลิกเขา อต่เขาก็พยามง่อตลอดและรู้สึกผิด แต่ว่าเราไปคุยกับอีกคนหลังจากอาทิตย์1 ที่เลิกกับเขา แต่เราไม่ได้รู้สึกอะไร แค่คุยเฉยๆ เราก็ยังรู้สึกผิดต่อแฟนเก่าเรา ก็เลยบอกเขาว่าเราคุยกับคนนี้(ยังตีดกับคนเก่าไม่ขาด) เขาก็ง้ออละบอกจะเหมือนเดิมตอนแรก เราก็ใจอ่อนกลับมาคบกับเขา แต่แล้วความรู้สึกไม่เหมือนเดิม เราเหนื่อยแต่รักเขามาก เราควรทำไงดีคะ ไปต่อหรือพอ