คือว่า เรากำลังสับสนมากๆกับความรู้สึก คือเรากับแฟนคบกันได้ประมาณปีกว่าๆจะเข้าสองปี
เคยเลิกกันแล้วรอบหนึ่งเลิกกัน 1 เดือนกว่าๆ แล้วกลับมาคบกัน แรกๆที่กลับมาคบกันก็ดีขึ้นมาก แต่หลังๆมา เขาติดเพื่อน ไม่ยอมกลับบ้าน ไม่สนใจเรา
ไม่แคร์ความรู้สึก ปล่อยทิ้งเราไว้คนเดียวตลอด ทำกับเราแบบนี้มาสักพัก จนเราทนไม่ไหว เราเลยเปิดใจคุยตรงๆกับเขา แรกๆเราไม่อยากพูดไม่อยากงี่เง่าใส่เขา แต่มันเปลี่ยนไปมากจริงๆ เราบอกกับเขาว่าเราไม่ชอบความสัมพันธ์แบบนี้ เราอยากจะเลิกแต่เราเลิกไม่ได้เพราะเรารักเขามากๆ เขาคือคนแรกในทุกๆเรื่อง เราไม่รู้อะไรให้เขาเปลี่ยนไปขนาดนี้ เวลาอยู่ด้วยกันเขาก็สนใจมือถือมากกว่าเรา เราไม่ได้เรียกร้องความสนใจนะ แบบ นานๆมาเจอกันแต่เขากลับไม่ใช้เวลาอยู่กับเราแต่ใช้เวลาก้มหน้าก้มตาเล่นมือถือมากกว่า คืนนั้นเราเลยบอกเลิกเขา เราทนเขาไม่ไหว และแอบเห็นเขาร้องไห้ ก็ถามเขาว่าไม่รักก็เลิกกันไปให้จบๆเลย ไม่ต้องฝืนไม่ต้องยื้อกันแบบนี้ เขาบอกเขาคิดมานานแล้วที่เขาทำตัวแบบนี้เขาไม่ได้มีความสุขเลย เขาทำเพราะเขารู้ว่าเราจะทิ้งเขาไปหาคนอื่น เขาบอกว่ายังไงเราก็ต้องเลิกต้องทิ้งเขาแน่นอน เขาเลยทำตัวแบบนี้ใส่ ไม่รู้ว่าเขาไปได้ยินใครพูดหรืออะไรที่ทำให้เขาคิดแบบนี้ แต่การกระทำของเราที่ผ่านมาก็ชัดเจนแล้วว่าเขาไม่ได้แคร์เราเลย เราควรจะตัดพอแค่นี้ หรือปรับความเข้าใจกันคะ ช่วยเราหน่อย