ตามหัวข้อค่ะ พี่ๆมีวิธีเอาตัวเองออกจากจุดที่แย่ๆในชีวิตยังไงบ้าง???
เราอายุ23ปีค่ะ เรียนจบเป็นปีแล้วพึ่งจะหางานทำจริงจัง ตอนนี้เราทำงานในบริษัทที่หนึ่ง
มันมีหลายเหตุการณ์ในชีวิตประจำวันจนเรารู้สึกเหนื่อย รู้สึกไร้กำลังใจ
เราไม่อยากลุกไปทำงาน แต่เราก็อยู่บ้านไม่ได้เพราะคนที่บ้านกดดันให้ไปทำงาน
เราห่างการพบปะสังสรรค์กับเพื่อน แม้แต่การคุยผ่านแชทก็นานๆทีที่เพื่อนจะอยากคุยด้วย
ต่อให้ว่างแค่ไหนก็ได้แต่เขี่ยมือถือไปมา บังคับตัวเองให้หลับไป หาอ่านบทความหรืออะไรต่างๆ
ก็ไม่ได้ทำให้รู้สึกดีขึ้น วันหยุดออกไปเดินเล่น นั่งโง่ๆริมทะเลก็ไม่รู้สึกดีขึ้น
เราไม่รู้ว่าอาการของเรามันต้องรักษายังไง เรารู้สึกไม่มีใคร เหมือนโลกนี้อยู่ตัวคนเดียว
ถ้าถามถึงคนที่บ้านเราหรอ ต่างคนต่างอยู่ต่างคนต่างมีปัญหาของตัวเอง เราปรึกษาใครไม่ได้เลย

บางทีก็รู้สึกอิจฉาคนที่เขามีพร้อม ไม่ต้องดิ้นรนมากมาย มีครอบครัวที่อบอุ่น คอยรับฟังกัน มีเพื่อนที่ดี มีคนร่วมงานที่ดี
ปรารถนาให้สักครั้งในชีวิตนี้เราได้รับรู้ความรู้สึกแบบนั้นที กินอิ่มนอนหลับแบบไม่มีเรื่องต่างๆให้คิดในหัว
ลืมตาตื่นมามีแรงลุกไปทำงาน พบเจอผู้คนที่หวังดีกับเราด้วยความจริงใจ เราหวังมากไปไหม
เราต้องมองโลกในแง่ดีเบอร์ไหนถึงจะหลุดพ้นความรู้สึกหน่วงๆนี้ได้