สวัสดีค่ะ เราอยากมาระบายเรื่องราวชีวิต
ที่พลิกกลับด้านแบบไปไม่ถูก
เพราะความรักโง่ๆ

เราเคยเปิดร้านค้าขาย มีเงินหมุนเวียนมากมาย
ถึงไม่นับว่ารวย แต่ก็ไม่เคยขาดอะไร

เราพบผู้ชายคนหนึ่ง ไม่มีอะไรพิเศษเลย
แต่เราดันรักเค้ามาก ถ้าย้อนกลับไปได้ 
เราก็อยากบอกกับตัวเองในตอนนั้น
ว่าให้หนีไปให้ไกล

ผู้ชายคนนี้ คบกันไม่ถึง3วัน ก็ขอความช่วยเหลือ
เราก็ให้ เพราะคิดว่าชีวิตเค้าจะดีขึ้น

ระหว่างนั้นเราก็ได้รู้ ว่าร้านที่เรากำลังทำต่อ
ประสบปัญหา ไม่สามารถทำต่อได้

เราก็บอกผู้ชายคนนั้นไป ว่าให้รีบตั้งตัว
เรากำลังจะล้มแล้ว เค้าก็รับปาก

เราก็กลับไปจัดการปัญหาเรื่องร้าน
ทำทุกอย่างให้พร้อมลงทุนที่อื่น ปิดหนี้ให้มากที่สุด
จากแผนที่ไม่มีอะไรน่ากังกล
รู้ตัวอีกที เราก็ไม่สามารถทำอะไรได้แล้ว
เงินเก็บหมด หนี้ที่ควรจะปิดกลับงอกขึ้นมา
เพราะอะไร เพราะความเชื่อใจ ของเราที่ยอมเสี่ยง
เอาเงินตัวเองไปช่วยผู้ชายคนนั้น
เพราะเราหวังว่าปัญหาของเค้าจะจบซักที

แต่เปล่าเลย มันไม่มีวันจบ และจะเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ

ในวันที่เราได้สติ ก็สายไปแล้ว
เรากลายเป็นคนตกงาน
เคยไปอยู่กับผู้ชายคนนั้นพักนึง แต่เราก็อยู่ไม่ได้
เพราะยิ่งอยู่ ยิ่งไม่มีอะไรดีขึ้น
และเราจะยิ่งเสียเงินมากขึ้นไปอีก

และสิ่งที่ทำให้เราเสียใจ
คือในวันที่เค้ามีเงิน เค้ากลับไม่ถามถึงหนี้สิน
ที่เราแบกรับไว้แทนเค้าเลย
แต่กลับอยากซื้อของที่ตัวเองอยากได้
สิ่งที่เราต้องการมากที่สุด คือกำลังใจ
แต่ดูเหมือนเราจะหามันจากผู้ชายคนนี้ไม่ได้เลย

เคยอยากคุยปรึกษากัน
เค้าก็เครียดจนคุยต่อไม่ได้
เป็นเรา ที่ต้องแก้ปัญหาอยู่ตัวคนเดียว
เรานอนร้องไห้ทุกวัน เป็นเวลา2-3เดือน 
ไม่มีวันไหนที่ไม่ร้องเลย 
การนอนหลับไม่ต้องพูดถึง เรานอนไม่ได้เลย
ต้องพึ่งยาอยู่ทุกวัน

เพื่อนๆไม่ต้องแนะนำเราหรอกนะ
ว่าคนตกงานต้องทำอะไร
เพราะเราทำมาหมดแล้ว
เราฝืนใจสู้ มามากแล้ว

ไม่ใช่แค่เรื่องเงิน
แต่มันคือการไม่อยากใช้ชีวิต

เรากำหนดวันที่เราจะไปไว้แล้ว
แค่ต้องฝืนมีชีวิตอยู่ต่ออีกหน่อย
เพื่อจัดการปัญหาให้ครอบครัวเรา
เป็นอย่างสุดท้าย
หลังจากนั้น เราจะไม่อยู่แล้ว

ถ้าใครได้เข้ามาอ่านเรื่องของเรา
อย่าได้คิดจะรักใคร มากกว่าตัวเองเลย
เพราะสุดท้าย มันก็เหลือเราอยู่คนเดียว