ขอเกริ่นก่อนนะคะเรามีสามีคบกันมาทั้งหมด 14 ปี มีลูกด้วยกันสองคน 3.6 ปี กับ 11 เดือน 
เราผ่านร้อนผ่านหนาว ล้มลุกคลุกคลานกันมาเยอะมากค่ะ บ้านสามีเรามีปัญหามาตลอดต้องย้ายหนีเจ้าหนี้ เราก็ตะลอนย้ายไปค่ะ ไม่ได้สนใจเพราะเรารักและเป็นห่วงเค้า บ้านเราฐานะปานกลางค่ะ เราคิดว่าเราสามารถที่จะหาเองได้ จนเราเรีนนจบ ก็อยากมีธุรกิจเป็นของตัวเอง คือ เริ่มจากขายน้ำผลไม้ปั่นขายดีมาก จนเก็บเงินได้ก้อนนึง มาเปิดร้านโทรศัพท์ สินค้าไอทีมือสอง เราขอเงินพ่อแม่มาก้อนนึงเพื่อเปิดร้าน และจากน้ำพักน้ำแรงเราสองคนจากการขายน้ำปั่นมาค่ะ  จนตอนนี้เปิดมาได้ 6 ปี ช่วยกันสองมือมาสองคน จะทุกข์สุขจับมือผ่านข้ามกันมา เหมือนชีวิตดีค่ะ เราดีใจเจอคู่ชีวิตที่ดีขยันทำงาน รักเรา 
แต่อยู่มาวันนึง ก็เจอเรื่องที่ไม่คาดคิด ที่ทุกคนเกือบทุกครอบครัวต้องเจอ คือ ปัญหามือที่สามค่ะ ตอนที่เราตัดสินใจมีลูกและลูกคนแรกกำลังเล็กค่ะ ซึ่งสำหรับเราเรารับไม่ได้ ตั้งแต่เเรกเลยค่ะ เราเสียใจผิดหวังมาก เค้าหลงหนักมากค่ะ จนเค้าเคยขอว่าขออยู่สามคน เค้ารักเรา อีกคนก็รัก แต่เราไม่เอาค่ะ เราหม่เอาวงจรอุบาทนี้ เรายืนยันเสียงเดียวว่าเราไม่โอเค เราจะหลีกทางให้ เพราะเราคิดว่าเรามีคุณค่าพอที่จะไม่ให้ใครมาทำร้ายเรา ครั้งแรก เราให้โอกาสตอนที่เค้าง้อ ปรับปรุงตัว สุดท้ายแล้วมันก็เป็นวังวนมาที่เดิม เชื่อไหมค่ะแบบนี้มานานถึงสองปีกว่า จนทุกวนนี้ เรามีเหตุผลที่เราต้องทนมาจนถึงตอนนี้นะคะ เพราะ 1 ภาระหนี้สินร่วมกันตอนเปิดร้าน 2 ภาระเรื่องลูก 3 รายได้ค่าใช้จ่ายรวมในร้านหมด เหมือนลงเรือลำเดียวกันค่ะตั้งแต่แรกเริ่ม  แต่เราไม่จดทะเบียนสมรสนะคะ เพราะเราบอกตามตรงว่าเราต้องการลูกไว้คนเดียวตั้งแต่เเรก เหมือนเราไม่ไว้ใจเค้าค่ะ และเราไม่อยากมีปัญหาทีหลัง ต้องมาฟ้องร้องเรื่องลูก ซึ่งเมียน้อยอีกคนเค้าบอกว่าเค้ายอมรับได้และขออยู่เงียบๆในที่ของเค้าไม่ก้าวก่าย เค้ารักสามีเราและเค้าไม่สามารถเลิกได้ เค้ายอมอยู่ในสถานะแบบนั้น ยอมแม้ไม่ได้อะไรเลย ข้าวของเงินทองค่ะ (แต่อีนที่จริงเค้าพยายามอยากมีตัวตนเสมอค่ะ) เมียน้อยชอบด่าเรา โพสว่าเรา ปั่นหัวเรา เค้ามั่นใจว่าสามีเรารักเค้ามาก เค้าบอกว่าทุกวันนี้เค้าไม่ผิดค่ะ เค้าไม่ได้แย่ง เพราะหากแย่งเราสองคนจะต้องเลิกกัน แต่ทุกวันนี้ เราสองคนยังอยู่หันเป็นครอบครัว เพราะฉะนั้นเค้าไม่ผิดอะไร เค้าอยู่ของเค้าเฉยๆ และเค้าพอใจใครจะทำอะไรเค้าไม่ได้ เค้าบอกให้เราเอาเวลาที่จะด่า ไปดูแลสามีตัวเองดีดีเถอะ ซึ่งเราอึ้งนะคะ เวลาเค้าว่าเราว่าคนแบบนี้ก็มีหรอ เรานิ่งคะ  เราไม่คุยแล้ว เพราะเค้าไม่มีจิตสำนึกใดในคำพูดเวลาเค้าพูดออกมา

ข้อดีของสามีเราคือ เค้าขยันทำงานค่ะ ไม่เคยบกพร่องต่อหน้าที่งานใดใด และเค้าให้เราเป็นคนจัดการเรื่องเงินและให้เราบริหารเงินทุกบาทในร้าน เค้าไม่เคยเรียกร้องสิ่งของใดใดเพื่อตัวเอง อยากได้อะไรจะขอ เค้าเป็นคนประหยัดค่ะ ถ้าเราไม่ซื้อให้เค้าจะไม่ยอมซื้อเลย  เค้าจะคิดคำนวณวางแผนการใช้จ่ายเก็บเงินให้ลูก ให้ร้าน ค่าใช้จ่ายในร้านเป๊ะๆ เงินสำรอง เงินไปเที่ยว ต่างๆ วางแผนเป็นระบบค่ะ
เค้ามีความเป็นคุณพ่อที่ดีมากๆค่ะ เค้าสามารถเลี้ยงและดูแลลูกแทนเราได้เลยตอนที่เราไม่อยู่ เค้าอาบน้ำลูกคนเล็กคนโตหาข้าวน้ำให้ลูกทานสามเวลา  เค้าเป็นคนตื่นเช้าส่งลูกไปฏรงเรียน พยายามมัดผมถักเปียให้ได้เหมือนเรา  ทุกอย่างหน้าที่พ่อ เค้าไม่ขาดตกบกพร่องเลยค่ะ กลางคืนก็ตื่นมาช่วยเลี้ยงไม่เคยทิ้งเราเลี้ยงลูกคนเดียว เจ็บไข้ได้ป่วย ทุกอย่าง เรื่องลูกเราไม่มีข้อใดที่หักคะแนน
เค้าเป็นสามีที่ดีมาตลอดยกเว้นเรื่องนอกใจนะคะ หุงหาอาหาร ซักผ้า พับผ้า ซักชั้นในเวลาเปื้อนใดใด(เปื้อนโคลน เ่นชุดว่ายน้ำ เราแช่ไว้เค้ามาเห็นก้อซักให้ค่ะ ถุงเท้า รองเท้าแตะเราไม่เคยดำ เค้าจะซักตลอดไม่เคยบ่น)  หน้าที่สามีก้อไม่ได้แย่ ค่ะ ใส่ใจเราทุกเรื่อง ค่อเราก็ไม่เข้าใจ ความคิดเค้าค่ะ 

มาถึงประเด็นสุดท้าย จากเรื่องคร่าวๆเ้านบนนะคะ ตอนนี้เราสับสน เราสับสนมาตลอด ว่าเราจะทำยังไงต่อดี ระหว่าง
เราควรยืนอยู่ตรงนี้ ทำหน้าที่แม่ โฟกัสที่ลูก ทำงาน ทำตัวเองให้ดีเหมือนเดิม เพราะเราเคยถามเค้าว่าเราไม่ดีตรงไหนเค้าบอกว่า เราหม่มีข้อเสียแต่เค้าเองที่ทำตัวไม่ดีค่ะ เราควรทำหน้าที่เมียและแม่ที่ดีต่อไปไหมคะ เพื่อลูกๆ เพื่อร้านต่างๆ ส่วนเค้าเองจะยังไงกับผู้หญิงคนนั้นก็สุดแล้วแต่ เราทุกข์ใจจังเลยค่ะ เรายอมให้เค้าไปคบกันจะเีกว่า แต่เค้าไม่ยอมไป หัวเด็ดตีนขาดยังไงก็ไม่ไป เค้ายืนยันว่าจะอยู่กับเราและลูกจนตาย ไล่เค้าก็ไม่ไปแต่ก็ไม่เลิกคุยกับนางคนนั้นค่ะ 

หรือเราควรหยุด เอาลูกไออกมาจากวังวนนี้เเล้วเริ่มต้นใหม่ดี เราอาจจะมีชีวิตใหม่ที่เีขึ้น แต่ลูกๆของเราติดพ่อค่ะ การแยกออกมาเราว่าหนักมาก แต่เราก็จะต้องทำได้เพื่อตัวเองและลูก เราออกมาเริ่มใหม่เอง ดีไหมค่ะ เราเครียดและสับสนมานานมากๆ จนตัดสินใจอยากฟังความคิดเห็นจากเพื่อนๆบ้าง เราท้อแท้มากๆค่ะ เราพยายามสู้กับปัญหามาตลอด เปลี่ยนจุดโฟกัสมา แต่เหมือนเราอ่อนแอมากตอนนี้ เราควรไปทางไหนได้บ้างค่ะ  

(เราขอบคุณทุกความคิดเห็นที่เค้ามาตอบเรานะคะ ดีใจมากๆ ที่อยู่เป็นเพื่อนและให้คติกับเรา ขอขอบคุณล่วงหน้านะค่ะ)