ช่วยแปลบทประพันธ์​พระอภัยมณีตอนพระอภัยมณีหนีนางผีเสื้อหน่อยค่ะ

ซึ่งลูกรักหักหาญให้ท่านโกรธ​  จงงดโทษทำคุณอย่าหุนหัน
ช่วยไปปิดปากถ้ำที่สำคัญ​        จวนสายัณห์ยักษ์มาจะว่าเรา
จึงบัญชาว่าเจ้าสินสมุทร​           ไปช่วยฉุดศิลาใหญ่ขึ้นให้เขา
ขอสมาตาปู่อย่าดูเบา​                ช่วยอุ้มเอาแกออกไปให้สบาย
กับลูกน้อยค่อยพยุงจูงเงือกน้ำ​  มาปากถ้ำแลเห็นวนชลสาย
หวนรำลึกตรึกตรองถึงน้องชาย​  พระฟูมฟายชลนาด้วยอาลัย
แล้วให้ลูกเลิกศิลาเข้ามาปิด​       เห็นมิดชิดมั่นคงไม่สงสัย
พระกลับมาตาเงือกยิ้มลงไป​   ลงที่ในวังวนชลธาร
หมดบทนี้เลยอะค่ะแบบว่าแปลเองไม่น่ารอดจริงๆ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่