คือเราเริ่มชอบกับคนๆนึงตอนม.1ค่ะ แบบเรากับเค้าเล่นด้วยกันทุกวันคือทั้งสองฝ่ายรู้นะคะว่าชอบกัน แต่ก็แบบเด็กอะเนาะแอบชอบกันใสๆ พอขึ้นม.2 (ขอแทนฝ่ายชายว่า ก นะคะ) ก ก็ขอคบเราแต่พอคบไปเดือนนึงพ่อ ก รู้พ่อ ก บอกว่าชอบกันได้แต่ขอโตกว่านี้ก่อน ก็เลยเลิกกันแต่ก็ชอบกันมาตลอดนะคะ อ้อ ก เป็นพี่เราหนึ่งปีนะ พอขึ้นม.3 (ก ขึ้นม.4) เราต้องแยกกันเพราะ ก ไปต่อรร อื่น เราก็ห่างกัน ทั้งก กับ เรา ก็มีแฟนใหม่ทั้งคู่ แต่พอเราขึ้นม.4เราต่อรรเดียวกับ ก เราเลิกกับแฟนก่อนหน้านั้นแล้ว แต่พอ ก เจอเรา ก บอกเลิกแฟนแล้วกลับมาหาเรา เหตุผลเค้าบอกว่าเค้าเจอหน้าเราแล้วความทรงจำที่อยู่ด้วยกันมันกลับมา หลังจากนั้นเราก็คุยๆกันนะคะไม่ได่คบน้า เป็นคนคุยกันมาประมาณสามปี แล้วอยู่ดีๆ ก คือไปมีแฟนเลย คือเราไม่รู้ต้องทำตัวยังไงเราเสียใจมากๆ ที่ผ่านมาทั้ง ก กับเรามีความสุขตลอดเลยไม่เคยจะเบื่อกันเลยนะคะเหมือนมันผูกพันกันมาตั้งแต่มัธยมต้นแต่ช่วงหลังๆไมาค่อยได้คุยกันค่ะ หรือเป็นความผิดเราคะที่เราไม่ค่อยสนใจ ก เท่าไรไม่ใช่ว่าเบื่อนะคะแต่บางทีเราก็มีเขินๆเวลาเจอกันที่โรงเรียนแบบบางที ก ทักเราก็ทักกลับแต่ไมไาด้เดืนไปคุยเหมือนตอนม.ต้น แล้วแฟนใหม่ ก เค้าเป็นคนคุยเก่งด้วยค่ะชวนคุยเก่งอะไรแบบนี้ แต่เรางงมากเพราะมันไม่นานเลยเหมือนแบบสามวันก่อนเธอยังงุ้งงิ้งๆกับเราอยู่เลยวันนี้ไปมีคนอื่นแล้ว เพื่อนๆคืดว่าไงบ้างคะผิดที่เราหรือป่าว เราเสียใจมากเลย แล้วคือ ก ไม่ได่บอกด้วยนะคะว่ามีแฟนใหม่ เรารู้เอง+เพื่อนบอก....
7ปีกับรักแรก...