คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 1
แต่ล่ะคนก็มีปัญหา ไม่ได้ว่างและเป็นเด็กตลอดไป มีครอบครัว มีเพื่อนใหม่ มีสังคมใหม่ๆ แรกๆหลังเรียนจบอาจยังสนิทกันอยู่ แล้วหนึ่งในเดอะแก๊งค์อาจมีคนยืมเงินไปทั่วและไม่คืน ยืมเองไม่เท่าไหร่ ยืมให้เพื่อนของเพื่อนที่เราไม่สนิท แล้วบอกให้ไปทวงเอาเองมันน่านัก ทำให้เบื่อการติดต่อเพิ่มไปอีก ต่อให้มีกลุ่ม ก็อาจมีแต่พวกอวด หรืออาจไม่ได้อวดแค่บอกเล่าการใช้ชีวิต จนคนในกลุ่มอิจฉาออกไปก็มี นานเข้าก็ร้าง ไม่ก็เลิกดูเพราะรำคาญ น้อยนักที่จะจำได้ด้วยซ้ำว่าเราเคยช่วย ไม่ใช่หนังจีน บุญคุณต้องทดแทน มีแค้นต้องชำระ
นานๆทีโทรไป หรือ ส่งข้อความไปก็ได้ ถ้าเพื่อนอยากคุย ก็จะตอบมาเอง
ความจริงก็แบบนี้ เคยได้ยินคำว่ารักแท้ แพ้ใกล้ชิดไหมล่ะ ห่างกันนานๆ ความสัมพันธ์ก็จะลดลง
ให้ความสำคัญกับคนที่คู่ควรและคนใกล้ชิด เปิดรับสิ่งใหม่ๆ และยอมรับการเปลี่ยนแปลง เสียเวลากับคนที่ไม่สนใจ ไม่เห็นค่า เปล่าประโยชน์ คนพวกนี้จะเห็นค่าและจำได้ว่าเราเป็นเพื่อนมันก็ตอนสิ้นเนื้อประดาตัว หายืมเงินแล้วไม่ได้แค่นั้นล่ะ คิดว่าเราเป็นตู้กดเงินสด ถ้าเจอแบบนี้ลองวัดใจช่วยสักครั้งก็ได้ แต่ที่ผ่านๆมา หายเงียบตามระเบียบ ไม่ก็โทรมายืมเงินเพิ่ม...
นานๆทีโทรไป หรือ ส่งข้อความไปก็ได้ ถ้าเพื่อนอยากคุย ก็จะตอบมาเอง
ความจริงก็แบบนี้ เคยได้ยินคำว่ารักแท้ แพ้ใกล้ชิดไหมล่ะ ห่างกันนานๆ ความสัมพันธ์ก็จะลดลง
ให้ความสำคัญกับคนที่คู่ควรและคนใกล้ชิด เปิดรับสิ่งใหม่ๆ และยอมรับการเปลี่ยนแปลง เสียเวลากับคนที่ไม่สนใจ ไม่เห็นค่า เปล่าประโยชน์ คนพวกนี้จะเห็นค่าและจำได้ว่าเราเป็นเพื่อนมันก็ตอนสิ้นเนื้อประดาตัว หายืมเงินแล้วไม่ได้แค่นั้นล่ะ คิดว่าเราเป็นตู้กดเงินสด ถ้าเจอแบบนี้ลองวัดใจช่วยสักครั้งก็ได้ แต่ที่ผ่านๆมา หายเงียบตามระเบียบ ไม่ก็โทรมายืมเงินเพิ่ม...
แสดงความคิดเห็น
เราแหละที่เป็นปัญหา?
ไม่นานมานี้เรารู้สึกนอยด์ ขัดแย้งกับตัวเอง พาลเกลียดตัวเองไปเลย เรารู้สึกเครียดมากว่าเราไม่มีใครคบเลยใช่ไหม
เรื่องมีอยู่ว่า สมัยเรียนมัธยม เรามั่นใจว่าเราเป็นคนเฟรนลี่เป็นมิตรกับทุกคน โดยเฉพาะแพาะเพื่อนร่วมห้องและเพื่อนในกลุ่ม เราเป็นคนเรียนดีเรียนเก่ง ก็จะติวเพื่อนแบบไม่กั๊ก งานศิลป์เราก็ช่วยเพื่อนทำแบบไม่รังเกียจเลย(เผลอๆทำสวยกว่าด้วยซำ้) งานกิจกรรม งานชมรม งานศิลป์ งานวิชาการ เราร่วมหมด เรามั่นใจว่าเราดี เราช่วย เราแคร์กับทุกคน แล้วไม่เคยคิดด้วยว่าคนเราจะตอบแทนกับเรายังไง ไม่เคยเลย แต่ถ้าพูดถึงข้อดีอย่างเดียวมันก็จะแปลกเนอะ เราเป็นคนรอบคอบเรื่องใช้เงินค่ะ. เรื่องดูหนังในห้างซื้อของในห้าง. เราไม่แตะเลย ถึงจะเป็นทางผ่านไปโรงเรียน การไปเที่ยวกับเพื่อนที่ไม่มีงานเกี่ยวข้องนี่นับครั้งได้ (ถ้าไปกินปิ้งย่างคือไปหลังเลิกเรียนหรือไปเที่ยวเพราะต้องไปถ่ายคลิปทำงาน) เหตุผลหลักๆคือเรื่องเงิน บ้านเราไม่ค่อยมีเงิน นอกจากเรื่องนี้ข้อเสียอีกอย่างที่เราพยายามแก้คือ ถ้าเป็นคนไม่สนิทเราจะไม่ค่อยพูดคุย แต่ถ้าอยู่กับเพื่อนในกลุ่ม เพื่อนที่สนิทจริงๆหรือที่บ้านคือพูดเป็นหอยเต่า เรื่องซีรีย์ เรื่องหนังมาร์เวลดิสนีย์ ผู้หล่อ มาหมด
ความทรงจำช่วงมัธยมดีมากสำหรับเรา ตัดมาปัจจุบัน......
ไม่นานมานี้ เราเหมือนถูกตัดขาดออกจากกลุ่มเพื่อนทั้งหมด ไม่มีใครคุย เพื่อนที่คิดว่าเป็นเพื่อนสนิทที่สุดไม่เคยทักมา ตอนนี้คือลบไอจีไปแล้วเพราะเวลาเข้าไปดูสตอรรี่แล้วมันปวดใจ ตอนแรกเรานึกว่าทุกคนรู้ว่าช่วงนี้ยุ่งเลยไม่ได้ชวนไปเที่ยว แต่ก็ไม่มีใครที่ทักมาถามเลยสักคน ขนาดเพื่อนที่อยู่มัธยมเดียวกัน ช่วยเรื่องงานเรื่องติวมาด้วยกัน เจอหน้าในมอเกือบทุกวันไม่เคยชวนเลย คนที่เราคอยช่วยเหลือและคิดว่าเป็นเพื่อน สรุปแล้วไม่เคยคิดด้วยซำ้ละมั้ง เราคิดไปเองคนเดียว
หรือว่าตัวเรามีปัญหาเอง เรานิสัยไม่น่าคบเองหรืออะไรคะ อยากรู้จริงๆค่ะ
นอยด์ ปวดใจจริงๆ5555555 ขอกำลังใจหน่อยก็ดีค่ะ
คนเราถ้าไม่มีเพื่อนมันอยู่ได้ไหม
ปล.ทั้งหมดเรื่องจริง นอยด์เป็นอาทิตย์แล้ว
ปล.2 ขอบคุณทุกคนที่เข้ามานะคะ