คือเราจะไปเฝ้าแม่สามีเราที่รพ.เค้าผ่าตัดซีสที่มดลูก เราเลยอาสาจะไปเฝ้าให้ เพราะตอนเรานอนรพ.ป่วยหนัก เค้าก็ไปเฝ้าเรา3-4วัน แล้วที่ผ่านพ่อสามีเราต้องคอยเลี้ยงสัตว์ที่บ้านอีกควาย แพะ ไก่ เค้าต้องดู ส่วนแฟนเราเราจะให้เค้าดูลูกอยู่บ้าน ส่วนลูกของแม่สามีเราอีกคนต้องไปรร.  เราเลยจะไปเฝ้าเพราะที่ผ่านมาเค้าก็มีช่วยเราทำไรต่างๆนาๆ เรามีความรู้สึกว่าแค่นี้มันนิดเดียว พี่สาวเราบอกจะไปทำไมลูกผัวเค้าก็มี แค่ผ่าท้องก็มือตีนใช้ได้  ให้ผัวให้ลูกเค้าไปสิ เราฟังแล้วรู้สึกว่าคิดแบบนี้ไม่ถูก แล้วเค้าไม่น่าพูดแบบนี้กับเรา เราก็บอกคนอื่นก็ต้องดูบ้านเลี้ยงสัตว์อีก พี่เราบอกงั้นไห้แฟนเราไป เราเห็นแม่เป็นผู้หญิงก็เออเพื่อดูแผลหรืออะไรเราจะถนัดกว่า ทั้งที่ตอนเราป่วยหนักใกล้ตายแม่เราเองยังเฝ้าแค่วันเดียวเพราะเค้าไม่อยู่เฝ้ากับมาขายของ แม่สามีเราก็เฝ้าอยู่3-4วันเพราะเค้ามีลูกพิการอีกคนแล้วต้องดูพ่ออีก ตอนนั้นเรากับคิดว่าแม่เราเองยังไม่ค่อยสนใจเราเลยห่วงแต่กับมาขายของ แต่พี่สาวเราไม่สบายป่วยนิดเดียวที่กรุงเทพเพราะเค้าไปทำงานที่นั่นแม่เราร้องให้ฟูมฟายเป็นห่วง เราโครตเบื่อทัศนคติของที่บ้านเราเลย