สวัสดี เรามีเรื่องมาสอบถามเพื่อนๆทุกคน
หลายๆ คนคงเคยมีคำถามในใจเเบบเรา หรือเปล่า เวลาเลิกกับเเฟนเเล้วรู้สึกว่าทุกอย่างมันว่างเปล่า เสียใจ ผิดหวัง เเต่ความต้องการที่จะได้ใครมาเเทนที่ความรู้สึกตรงนั่น กลับเป็นความรู้สึกที่เต็มร้อย เราพร้อมที่เปลี่ยนเเปลงตัวเองให้ดีกว่าเดิม คงเป็นเวลาที่ไว้ไป กับการรักใครสักคน มันจำเป็นขนาดไหนที่เราต้องมีความรู้สึกที่ดีโดยไม่ได้คุยกันนาน เราเป็นคนที่ถ้าใครทำดีด้วยเราจะอ่อนไหวง่ายมาก กับความรู้ที่เกิดขึ้น เเต่เราไม่ได้ ทำอะไรที่มันดูเเย่ทางด้านเรื่องเพศนะ มันเกี่ยวกับความรู้สึกของคนสองคนล้วนๆ พอเราเริ่มให้ใจ ผช ก็ดูเหมือนว่าไม่จริงจัง เราก็คิดว่าไม่เป็นไร ก็คุยกับคนอื่นที่ดีพอ หรือมีการดำเนินชีวิตคล้ายๆเรา เเต่ก็เจอเเบบนี้ตลอด จนรู้สึกว่าเราคุยเยอะเกินไปเเล้ว เดือนนึ่งเรา โดนเท นับได้เลยนะ เราไม่ใช่คนสวย เเต่เราก็ เป็นในเเบบของเรา เราออกจะดูห้าวๆ เเล้วก็ เฮฮา ไม่เครียดเท่าไร เเต่ในใจเรา เเย่มากความรู้สึกอะ เราเเค่อยากมีใครที่เข้าใจเรา เราไม่สนชอบคนที่หน้าตานะ เเต่ก็สเเกนบ้าง เเต่ทุกๆครั้ง เราจะโดนเท เหมืนท่อน้ำทิ้งอะ นึกภาพง่ายๆ 55+
 อยากรู้ว่าเพื่อนๆ มี การจัดการกับความรู้สึกพวกนี้ยังไง
ขอบคุณนะค่ะ เพื่อนๆที่ไม่เคยเห็นน่า