สัตว์สี่สหาย (๕)

กระทู้คำถาม

เป็นนางที่มีใจแจ่มใสอยู่
ด้วยแลดูดังนั้นครั้นคราวอื่น
นางมีจิตคิดถึงจึงรื้อฟื้น
เป็นผู้รื่นเริงอุราสาธยาย

"มิตตัง กยิราถะ" ประเดิมนี้
คาถามีแม้ ๖ ไม่ตกหาย
ชื่อ "มิตตธัมมะ" อภิปราย
จงขวนขวายค้นคว้าศึกษาเอา

โดยอาศัยนัยยะอรรถกถา
พรรณนาเนื้อความตามแบบเก่า
ท่านอุตส่าห์ปราณีมีแก่เรา
จะเริ่มเล่าเรื่องต่อยกยอนาง

บุคคลควรขวนขวายหมายมีมิตร
ที่ทั้งจิตใจดีอย่าหนีห่าง
ทั้งเจ้าฟ้าเจ้าพญาอย่าราร้าง
ให้ได้สุขทุกอย่างอย่าหมางเมิน

เรากำจัดศัตรูได้ด้วยไมตรี
อันมิตรมีมอบให้ไม่ขัดเขิน
ดุจสวมเกราะกันศรให้ไม่ก้ำเกิน
จึงเพลิดเพลินพร้อมหน้าลูกยาเอย

เพราะสหายแห่งเราผู้เจ้าป่า
ที่ตั้งตาต่อสู้ไม่อยู่เฉย
สองลูกน้อยพลอยชีวิตได้ชิดเชย
คอยเอื้อนเอ่ยอ้อแอ้กะแม่นี้

ผู้ฉลาดอาจพิทักษ์รักษาไว้
สิ่งน่าใคร่คือปุตตะธนะศรี
เช่นกับเราเยาวบุตรสุดสามี
ยังอยู่ดีด้วยอาศัยน้ำใจมิตร

สหายเช่นเป็นพญาหรือกล้าหาญ
เป็นประเภทเหตุการณ์สมานจิต
อันจักช่วยอวยผลจนสัมฤทธิ์
ควรขวนขวายหมายมีมิตรชนิดนี้

บุคคลใดได้มิตรติดยศถา
อีกบรรดาศักดิวิเศษศรี
บุคคลนั้นบันเทิงเริงฤดี
ย่อมอยู่เย็นเป็นสุขีนะพี่ยา

โอ้จริงอยู่ผู้น้อยด้อยศักดิ์ศรี
ยิ่งควรมีมิตรธัมมะนะพ่อจ๋า
ดูอย่างเราเยาวบุตรสุดชีวา
มีมหามิตรพหูคุณูปการ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้

To be continued...
เพี้ยนสวัสดี