ไม่มีมิตรสนิทวิสสาสะ
เป็นธุระพ่อสื่อถือจดหมาย
นางนกรู้ทั้งคารมยังคมคาย
มีสหายหรือยังนางถามไป

ชื่อสหายข้านี้บ่มีเลย
จงอย่าเฉยสหายนี้ดีไฉน
คอยช่วยเราคราวหน้าครามีภัย
ควรมีไว้ดังนี้นางชี้แจง

ควรผูกมิตรกับใครที่ไหนเล่า
แม่นงเยาว์มีประสงค์จงแถลง
ข้าจะมีมิตรกะเขาผู้เบาแรง
แม่ภัททาอย่าระแวงแคลงใจเลย

ท่านจงผูกไมตรีตามที่บอก
พญานกออกผู้กล้าสง่าผ่าเผย
ทิศปราจีนแดดอุ่นอรุณเชย
จงคุ้นเคยกับเขาจะเบาใจ

กับราชสีห์ที่อยู่คู่ทิศเหนือ
ผู้พันธุ์เครือราชาพนาศัย
กับพญาเต่าที่มัชเฌชเลลัย
ท่านจงได้มีมิตรสนิทชน

นกเหยี่ยวหนุ่มรับคำกระทำตาม
พยายามสำเร็จเผล็ดผล
จนนางนกบ่ปลีกหลีกหนีพ้น
เคียงคู่ตนอยู่ยั้งตระพังนั้น

เหยี่ยวหนุ่มสาวลัดเลาะเสาะแสวง
เที่ยวจัดแจงรังนอนคอนสวรรค์
ต้นกระทุ่มบนเกาะฉอเลาะกัน
เกิดเผ่าพันธุ์เหยี่ยวน้อยคล้อยหลังมา

ความเดิมตั้งแต่ต้น >>> [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้กาลครั้งหนึ่งราชาพรหมทัต
เสวยรัชกาลพาราณสี
ชนบทแห่งหนึ่งกึ่งพงพี
ประชาชีฆ่าเนื้อเพื่อลูกเมีย

มีดงใหญ่จากบ้านผ่านดงดิบ
ไม่ไกลลิบเท่าไหร่ดูไล่เลี่ย
มีดงใหญ่สุดกู่อยู่คลอเคลีย
ไม่ไกลเสียจากหมู่บ้านผู้พราน

ที่แห่งนี้มีสระน้ำธรรมชาติ
ใสสะอาดใหญ่โตรโหฐาน
ที่กลางสระตื้นเขินเนินดินดาน
มีเต่าคลานขึ้นลงอยู่ตรงนั้น

นอกจากเต่ายังมีอีกสี่สัตว์
อยู่ยืนหยัดล้อมรอบสี่ขอบขัณฑ์
ทางทิศใต้เหยี่ยวหนุ่มอยู่คุ้มกัน
ทิศตะวันตกเทียวเหยี่ยวสาวยัง

พญานกออกอยู่ยันตะวันออก
สัตว์ที่นอกจากนี้ทิศทีหลัง
ราชสีห์ทิศเหนือเหลือพลัง
คำรามดั่งฟ้าฟาดบาดอุรา

ครั้งกระนั้นนกเหยี่ยวเที่ยวเกาะแกะ
พูดเคาะแคะนางเหยี่ยวเกี้ยวพานว่า
น้องจงเป็นสกุณีศรีภรรยา
เคียงคู่ข้าเถิดหนอบ่เดียวดาย