ก่อนอื่นผมขอเกิ่นก่อนเลยน้ะครับตอนนี้ผมอายุ19ปีผมไม่เคยมีเเฟนเลยซักคนเมื่อช่วงต้นเดือนเดือนกันยายนมีผู้หญิงคนนึงทักมาคุยกับผมเค้าอายุ17ปีเค้าชวนคุยเก่งมากโทรมาคาสายกับผมเกือบทุกวันตอนเเรกๆผมก็ไม่ได้คิดไรมากหรอกครับจนคุยกันได้ซักพักผมรู้สึกดีเเละมีความสุขเมื่อได้คุยกับเขาคุยกันได้ประมาณ23วันพักหลังๆมา2-3วันมีเเต่ผมฝ่ายเดียวที่ทักไปหาไปถามเค้าตลอดจนมาเมื่อวันที่3ตุลาคมเค้าบอกว่าหยุดคุยกันก่อนผมก็บอกไปว่าโอเครครับไม่เป็นไรเเล้วผมก็ขอบคุณเค้าไปด้วยซ้ำที่เค้าเข้ามาทำให้เรามีความสุขได้ในช่วงนึงตอนเเรกผมก็เสียใจมากๆเเหละครับจนผ่านไปได้ไม่ถึงวันก็เห็นเค้าเอารูปคนคุยใหม่เค้าขึ้นรูปปกเฟสผมก็พอได้หายเศร้ามานิ้ดนึงอย่างน้อยเค้าก็ทำให้ผมรู้ว่าอย่างน้อยเค้าก็ยังเจอคนที่ดีกว่าผมจนผ่านมาได้5-6วันเเล้วตอนดึกทีไรน้ำตาผมไหลทุกทีเเทบจะไม่มีชั่วโมงไหนเลยที่ผมไม่นึกถึงเค้าไม่มีคืนไหนที่ไม่ไหลเลยตอนนี้ผมก็ยังรอเค้ากลับมาคุยกับผมไม่ผิดใช่มั้ยครับที่ผมยังรอพี่ๆเพื่อนเคยรอกันได้นานเเค่ไหน(นี่เเค่สถานะคนคุยทำไมถึงทำให้ผมเสียใจได้ขนาดนี้รู้จักได้ก็ไม่นานทำไมผมต้องสาหัสขนาดนี้ด้วยก็ไม่รู้)