คือว่าเรามีเพื่อนคนนึงค่ะนางมาส่งเราที่ป้ายหน้ารถเมย์ฝั่งตรงข้าม ทุกวันเลยตอนแรกก็ดีอยู่หรอกแต่พักหลังคือเริ่มรำคาณค่ะ เราอยากอยู่เงียบๆคนเดียวมากกว่าอ่ะค่ะ เพราะเราไม่ค่อยอยากจะพูดกับใครด้วยเวลากลับบ้าน เราก็จะมุ่งที่จะกลับบ้านอย่างเดียว
.
.
.
แบบเราก็พยายามบอกให้ว่าไม่ต้องมาส่งหรอก เราเกรงใจเงี้ยแต่สุดท้ายนางก็มาส่งเหมือนเดิม แต่เราก็เคยพยายามเดินเร็วขึ้นเพื่อให้นางตามไม่ทัน ไม่ก็เงียบยาวๆ ไม่รับสายนางบ้างนางก็ยังตามจนเจอกันค่ะ คือแบบไม่รู้จะทำไงแล้วค่ะ ครั้งนึงเคยพูดจาแบบตรงๆไม่อ้อมเลยให้นางฟัง นางก็หน้าบูดเลยค่ะแล้วก็ร้องไห้หง๋อยทั้งวันเลยค่ะ
.
.
.
ช่วยหน่อยได้มั้ยคะเพราะเราเป็นคนที่ปากร้ายมากๆเลยถ้าเราพูดตรงๆไปอีกนางก็จะเป็นแบบนั้นอีกค่ะ (หน้าบูด) เราแคร์นางนะแต่นางตามติดทุกวันมันก็น่าเบื่อค่ะ
*ขอบคุณที่ให้คำตอบแล้วก็อ่านจนจบนะคะ*
จะพูดยังไงไม่ให้เพื่อนเสียใจดีคะ
.
.
.
แบบเราก็พยายามบอกให้ว่าไม่ต้องมาส่งหรอก เราเกรงใจเงี้ยแต่สุดท้ายนางก็มาส่งเหมือนเดิม แต่เราก็เคยพยายามเดินเร็วขึ้นเพื่อให้นางตามไม่ทัน ไม่ก็เงียบยาวๆ ไม่รับสายนางบ้างนางก็ยังตามจนเจอกันค่ะ คือแบบไม่รู้จะทำไงแล้วค่ะ ครั้งนึงเคยพูดจาแบบตรงๆไม่อ้อมเลยให้นางฟัง นางก็หน้าบูดเลยค่ะแล้วก็ร้องไห้หง๋อยทั้งวันเลยค่ะ
.
.
.
ช่วยหน่อยได้มั้ยคะเพราะเราเป็นคนที่ปากร้ายมากๆเลยถ้าเราพูดตรงๆไปอีกนางก็จะเป็นแบบนั้นอีกค่ะ (หน้าบูด) เราแคร์นางนะแต่นางตามติดทุกวันมันก็น่าเบื่อค่ะ
*ขอบคุณที่ให้คำตอบแล้วก็อ่านจนจบนะคะ*