เรื่องนี้เกิดขึ้นสมัยเรียนประมาณ 10 กว่าปีได้
ผมเขียนจากเรื่องจริงที่ผมได้เจอสมัยเรียน
ผมเป็นเด็กผู้ชายธรรมดาๆคนนึงอยู่ในโรงเรียนที่มีอายุกว่า 100 ปี บริเวณโรงเรียนมีตึกเรียนอยู่ทั้งหมด 2 ตึก เรื่องนี้ผมเจอสมัยเรียนอยู่ ม.ต้น ผมขอบอกบรรยากาศในโรงเรียนก่อน ผมว่าทุกโรงเรียนต้องมีห้องดนตรีไทยและห้องนาฏศิลป์ ผมเป็นเด็กกิจกรรม กองร้อยพิเศษ สมัยนั้นผมก็จะกลับบ้านเย็นแบบทุกวันเพราะต้องซ้อมดึก ภายในโรงเรียนก็จะมีชมรมหลายชมรมที่ต้องอยู่ซ้อมตอนเย็น เช่น ดนตรีไทย นาฏศิลป์ กระบี่ ยงโย และชมรมผม กองร้อยพิเศษ ผมกับเพื่อนๆพี่ๆในชมรมก็ซ้อมกันตามปกติ จนถึงเวลาประมาณ 1 ทุ่ม แต่ผมก็ยังไม่กลับบ้านโรงเรียนเงียบสงบมากๆ แทบไม่ได้ยินเสียงอะไรเลย ยกเว้นเสีย เด็กนักเรียน 5-6 คน ตีกระบี่กันอยู่มุมตึก แล้วสักพักก็มีเสียงเครื่องดนตรีไทยชุดใหญ่ค่อยๆเล่นทีละเครื่องเป็นเพลงที่ไม่เคยได้ยินที่ไหน แต่ว่ามันเป็นดนตรีที่ไพเราะมากๆ ผมก็เลยนั่งฟังกับเพื้อน แล้วก็รุ่นพี่ ที่ชมรมกระบี่กระบอก พอฟังไปสักพัก รุ่นพี่ของผมก็พูดขึ้นมาว่า สีมือขนาดนี้ไม่ใช่เด็กธรรมดาเล่นนะ เหมือนชั้นครูอาจารย์เก่งๆเล่นเลย ผมก็นั่งฟังจนเวลาประมาณ 3 ทุ่ม ยิ่งดึกยิ่งมันแล้วเสียก็จบลงประมาณ 4ทุ่ม ผมก็เดินทางกันกลับบ้านแล้วก็พูดพับพี่คนนั้นว่า โรงเรียนเราชมรมดนตรีไทยโครตสุดยอดเลยเล่นโครตเก่ง พี่เค้าก็ตอบว่า ใช่ เดียวพน.ต้องถ่มแล้วว่าใครเล่น วันต่อมาผมก็เดินผ่านเพื้อนที่อยู่ชมรมดนตรีไทยผมก็ถามเพื่อนขึ้นมาว่า "เมื่อคืนอยู่ซ้อมปะวะชมรม
เล่นโครตมันไม่เคยได้ยินดนตรีไทยอะไรสนุกขนาดนี้มาก่อนเลย" เพื่อนผมตอบกลับมาแบบนิ่งๆว่า "ได้ยินที่ไหนเมื่อวานไม่มีคนอยู่ห้องชมรมเลยสักคนครูเค้าพาพี่ไปแข่งที่ต่างจังหวัดวันนี้กูจะเข้าไปเอาการบ้สนในห้องมาส่งกูยังเข้าไปเอาไม่ได้เลย" ตกเย็นผมก็เดินไปคุยกับรุ่นพี่ที่นั่งฟังดนตรีไทยด้วยกัน "พี่เมื่อคืนชมรมดนตรีไทยไม่มีใครอยู่เลยสักคน ครูเค้าก็พารุ่นพี่ไปแข่งที่ต่างจังหวัด" พี่เค้าก็ตกใจมากแล้ววันนั้นพี่เค้าก็รีบกลับบ้านแล้วก็วันต่อมาพี่เค้าก็ซื้อพวงมาลัยดอกมะลิ มาไหว้หลวงปู่ที่หน้าโรงเรียนแล้วก็บอกหลวกปู่ว่า "ขอบคุณที่ให้ผมได้ยินดนตรีไทยระดับชั้นครูเป็นบุญหูมากๆเลย" ห้องดนตรีไทยของโรงเรียนผมสมัยเรียนอยู่ชั้น 2 ตรงทางลงบันได ของตึกที่เด็กม.1 เรียนอยู่ซึงปัจจุบันถูกย้ายไปอยู่ที่อื่นแล้ว ปล.ถ้าใครเรียนอยู่โรงเรียนนี้คงรู้กัน ผมยังเจอเรื่องแปลกๆ ในโรงเรียนนี้มากมายไม่รู้ว่าทำไมผมถึงเจอถ้าอย่างอ่านเดียวผมจะมานั่งพิมให้เพื่อนๆได้อ่านครับ
ผีห้องดนตรีไทย (คลังสยอง)
ผมเขียนจากเรื่องจริงที่ผมได้เจอสมัยเรียน
ผมเป็นเด็กผู้ชายธรรมดาๆคนนึงอยู่ในโรงเรียนที่มีอายุกว่า 100 ปี บริเวณโรงเรียนมีตึกเรียนอยู่ทั้งหมด 2 ตึก เรื่องนี้ผมเจอสมัยเรียนอยู่ ม.ต้น ผมขอบอกบรรยากาศในโรงเรียนก่อน ผมว่าทุกโรงเรียนต้องมีห้องดนตรีไทยและห้องนาฏศิลป์ ผมเป็นเด็กกิจกรรม กองร้อยพิเศษ สมัยนั้นผมก็จะกลับบ้านเย็นแบบทุกวันเพราะต้องซ้อมดึก ภายในโรงเรียนก็จะมีชมรมหลายชมรมที่ต้องอยู่ซ้อมตอนเย็น เช่น ดนตรีไทย นาฏศิลป์ กระบี่ ยงโย และชมรมผม กองร้อยพิเศษ ผมกับเพื่อนๆพี่ๆในชมรมก็ซ้อมกันตามปกติ จนถึงเวลาประมาณ 1 ทุ่ม แต่ผมก็ยังไม่กลับบ้านโรงเรียนเงียบสงบมากๆ แทบไม่ได้ยินเสียงอะไรเลย ยกเว้นเสีย เด็กนักเรียน 5-6 คน ตีกระบี่กันอยู่มุมตึก แล้วสักพักก็มีเสียงเครื่องดนตรีไทยชุดใหญ่ค่อยๆเล่นทีละเครื่องเป็นเพลงที่ไม่เคยได้ยินที่ไหน แต่ว่ามันเป็นดนตรีที่ไพเราะมากๆ ผมก็เลยนั่งฟังกับเพื้อน แล้วก็รุ่นพี่ ที่ชมรมกระบี่กระบอก พอฟังไปสักพัก รุ่นพี่ของผมก็พูดขึ้นมาว่า สีมือขนาดนี้ไม่ใช่เด็กธรรมดาเล่นนะ เหมือนชั้นครูอาจารย์เก่งๆเล่นเลย ผมก็นั่งฟังจนเวลาประมาณ 3 ทุ่ม ยิ่งดึกยิ่งมันแล้วเสียก็จบลงประมาณ 4ทุ่ม ผมก็เดินทางกันกลับบ้านแล้วก็พูดพับพี่คนนั้นว่า โรงเรียนเราชมรมดนตรีไทยโครตสุดยอดเลยเล่นโครตเก่ง พี่เค้าก็ตอบว่า ใช่ เดียวพน.ต้องถ่มแล้วว่าใครเล่น วันต่อมาผมก็เดินผ่านเพื้อนที่อยู่ชมรมดนตรีไทยผมก็ถามเพื่อนขึ้นมาว่า "เมื่อคืนอยู่ซ้อมปะวะชมรมเล่นโครตมันไม่เคยได้ยินดนตรีไทยอะไรสนุกขนาดนี้มาก่อนเลย" เพื่อนผมตอบกลับมาแบบนิ่งๆว่า "ได้ยินที่ไหนเมื่อวานไม่มีคนอยู่ห้องชมรมเลยสักคนครูเค้าพาพี่ไปแข่งที่ต่างจังหวัดวันนี้กูจะเข้าไปเอาการบ้สนในห้องมาส่งกูยังเข้าไปเอาไม่ได้เลย" ตกเย็นผมก็เดินไปคุยกับรุ่นพี่ที่นั่งฟังดนตรีไทยด้วยกัน "พี่เมื่อคืนชมรมดนตรีไทยไม่มีใครอยู่เลยสักคน ครูเค้าก็พารุ่นพี่ไปแข่งที่ต่างจังหวัด" พี่เค้าก็ตกใจมากแล้ววันนั้นพี่เค้าก็รีบกลับบ้านแล้วก็วันต่อมาพี่เค้าก็ซื้อพวงมาลัยดอกมะลิ มาไหว้หลวงปู่ที่หน้าโรงเรียนแล้วก็บอกหลวกปู่ว่า "ขอบคุณที่ให้ผมได้ยินดนตรีไทยระดับชั้นครูเป็นบุญหูมากๆเลย" ห้องดนตรีไทยของโรงเรียนผมสมัยเรียนอยู่ชั้น 2 ตรงทางลงบันได ของตึกที่เด็กม.1 เรียนอยู่ซึงปัจจุบันถูกย้ายไปอยู่ที่อื่นแล้ว ปล.ถ้าใครเรียนอยู่โรงเรียนนี้คงรู้กัน ผมยังเจอเรื่องแปลกๆ ในโรงเรียนนี้มากมายไม่รู้ว่าทำไมผมถึงเจอถ้าอย่างอ่านเดียวผมจะมานั่งพิมให้เพื่อนๆได้อ่านครับ