สวัสดีค่ะ มีใครที่พ่อแม่แยกทางกันบ้างคะ
ตอนนี้เราอายุ 26 ปี เรามีน้องชายหนึ่งคน อายุ 18 ปี ตอนนี้เราเรียนจบทำงานแล้วส่วนน้องชายเราเพิ่งจบมัธยมแต่ไม่ได้เรียนต่อ
พ่อกับแม่เราแยกทางกันตั้งแต่เราอายุประมาณช่วงประถม ตอนนั้นน้องเราเด็กมากเพราะห่างกับเราหลายปี ตอนเด็กเด็กตากับยายจะเป็นคนเลี้ยงดูเราส่วนพ่อกับแม่เราเค้าก็ไปทำงาน
ในช่วงที่พ่อกับแม่แยกทางกัน ประมาณตอนเรา ประถม 6 ส่วนน้องเรายังอยู่อนุบาลอยู่เลย
พ่อของเราก็ไปมีครอบครัวใหม่ มีลูกหนึ่งคน
และในเวลาต่อมา ไม่นานแม่เราก็ มีครอบครัวใหม่ตามเหมือนกัน มีลูกหนึ่งคน
ในส่วนของพ่อเรา พอพ่อแยกไปมีครอบครัวใหม่
พ่อไม่เคยสร้างความเดือดร้อนหรือไม่เคยมาให้เราช่วยอะไรทางการเงินเลย พ่อจะถามตลอดว่าเราพอมีพอกินไหมเพราะเราต้องอยู่กับยายและตา
🌟🌟ปล. ในช่วงที่เราอยู่กับตาและยาย พ่อและแม่ไม่เคยส่งเงินเพื่อเลี้ยงดูเราและน้องเราเลยเราจะเห็นแค่ตาที่ต้องไปรับจ้างและยายเปิดร้านขายของชำเพื่อนำเงินส่วนหนึ่งให้เราไปโรงเรียน เป็นเวลา 10 กว่าปีที่ตากับยายต้องดูแลเราเพียงลำพัง
ในส่วนของแม่เราตอนที่เราเรียนจบมัธยม6 แม่เราขอให้เราไปอยู่ที่บ้านพ่อใหม่ด้วย และขอให้เราไม่ไปเรียนต่อ ขอให้อยู่ช่วยเลี้ยงดูน้องให้ เพราะแกต้องทำงาน **น้องในที่นี้หมายถึงลูกของแม่กับพ่อใหม่
เราอยู่เลี้ยงดูน้องเป็นเวลาเกือบ 2 ปี ที่เราใช้ชีวิตโดยไม่ได้ไปเรียนต่อ เราเริ่มคิดว่าเราไม่มีรายได้เลย เราไม่ได้ส่งเงินให้ยายได้ใช้เลยและเราก็ไม่ได้กลับไปเยี่ยมยายอีกเลยเพราะต้องดูแลน้องตลอด
เราเลยขอออกมาใช้ชีวิตของเราโดยการหางานทำและเรียนต่อ ในเวลาต่อมา เราเรียนจบใหม่และเรามีงานประจำทำ เรามีเงินเดือน
แม่เรา จากที่ไม่เคยติดต่อเรา แม่ก็มาขอความช่วยเหลือเราบ่อยบ่อยเราก็ช่วยไปทุกครั้ง และยิ่งนานวันแม่ก็ยิ่งขอความช่วยเหลือเราด้วยจำนวนเงินที่มากขึ้น จากหลัก 1,000 เป็นหลัก 10,000 เราก็ยินดีช่วย
และกลายเป็นว่าเงินเดือนเราจะแบ่งส่วนให้แม่ส่วนหนึ่งและให้ยายส่วนหนึ่ง เดือนนึงแล้วจะให้แม่ 2000 และยาย 2000
เวลาต่อมา จากที่เราเคยให้แม่เดือนนึงหนึ่งครั้ง แม่ก็ขอเพิ่มขอบ่อยขึ้นเป็นเดือนนึงสองครั้ง จากเดือนนึงสองครั้งแม่ก็ขอเพิ่มขึ้นเป็นเดือนหนึ่งสามครั้ง
ตอนนั้นเราคิดว่ามันมากเกินไปเพราะเราต้องส่งให้ยายด้วยทุกเดือนยายแก่แล้วก็ต้องหาหมอบ่อย และเราก็มีค่าใช้จ่ายจิปาถะของเราด้วย
เราเลยบอกแม่ไปว่าเราจะไม่ได้ให้แม่ แบบนี้อีกแล้วถ้าแม่ไม่มีจริงๆเราถึงจะช่วย
เราอยากถามทุกคนว่าเราจำเป็นต้องเลี้ยงดูแม่แค่ไหนและถ้าเราไม่ได้ให้หรือไม่ได้เลี้ยงดูแก เราจะกลายเป็นลูกที่เนรคุณไหม มันจะเป็นบาปกับเรารึเปล่า
แม่มีครอบครัวใหม่
ตอนนี้เราอายุ 26 ปี เรามีน้องชายหนึ่งคน อายุ 18 ปี ตอนนี้เราเรียนจบทำงานแล้วส่วนน้องชายเราเพิ่งจบมัธยมแต่ไม่ได้เรียนต่อ
พ่อกับแม่เราแยกทางกันตั้งแต่เราอายุประมาณช่วงประถม ตอนนั้นน้องเราเด็กมากเพราะห่างกับเราหลายปี ตอนเด็กเด็กตากับยายจะเป็นคนเลี้ยงดูเราส่วนพ่อกับแม่เราเค้าก็ไปทำงาน
ในช่วงที่พ่อกับแม่แยกทางกัน ประมาณตอนเรา ประถม 6 ส่วนน้องเรายังอยู่อนุบาลอยู่เลย
พ่อของเราก็ไปมีครอบครัวใหม่ มีลูกหนึ่งคน
และในเวลาต่อมา ไม่นานแม่เราก็ มีครอบครัวใหม่ตามเหมือนกัน มีลูกหนึ่งคน
ในส่วนของพ่อเรา พอพ่อแยกไปมีครอบครัวใหม่
พ่อไม่เคยสร้างความเดือดร้อนหรือไม่เคยมาให้เราช่วยอะไรทางการเงินเลย พ่อจะถามตลอดว่าเราพอมีพอกินไหมเพราะเราต้องอยู่กับยายและตา
🌟🌟ปล. ในช่วงที่เราอยู่กับตาและยาย พ่อและแม่ไม่เคยส่งเงินเพื่อเลี้ยงดูเราและน้องเราเลยเราจะเห็นแค่ตาที่ต้องไปรับจ้างและยายเปิดร้านขายของชำเพื่อนำเงินส่วนหนึ่งให้เราไปโรงเรียน เป็นเวลา 10 กว่าปีที่ตากับยายต้องดูแลเราเพียงลำพัง
ในส่วนของแม่เราตอนที่เราเรียนจบมัธยม6 แม่เราขอให้เราไปอยู่ที่บ้านพ่อใหม่ด้วย และขอให้เราไม่ไปเรียนต่อ ขอให้อยู่ช่วยเลี้ยงดูน้องให้ เพราะแกต้องทำงาน **น้องในที่นี้หมายถึงลูกของแม่กับพ่อใหม่
เราอยู่เลี้ยงดูน้องเป็นเวลาเกือบ 2 ปี ที่เราใช้ชีวิตโดยไม่ได้ไปเรียนต่อ เราเริ่มคิดว่าเราไม่มีรายได้เลย เราไม่ได้ส่งเงินให้ยายได้ใช้เลยและเราก็ไม่ได้กลับไปเยี่ยมยายอีกเลยเพราะต้องดูแลน้องตลอด
เราเลยขอออกมาใช้ชีวิตของเราโดยการหางานทำและเรียนต่อ ในเวลาต่อมา เราเรียนจบใหม่และเรามีงานประจำทำ เรามีเงินเดือน
แม่เรา จากที่ไม่เคยติดต่อเรา แม่ก็มาขอความช่วยเหลือเราบ่อยบ่อยเราก็ช่วยไปทุกครั้ง และยิ่งนานวันแม่ก็ยิ่งขอความช่วยเหลือเราด้วยจำนวนเงินที่มากขึ้น จากหลัก 1,000 เป็นหลัก 10,000 เราก็ยินดีช่วย
และกลายเป็นว่าเงินเดือนเราจะแบ่งส่วนให้แม่ส่วนหนึ่งและให้ยายส่วนหนึ่ง เดือนนึงแล้วจะให้แม่ 2000 และยาย 2000
เวลาต่อมา จากที่เราเคยให้แม่เดือนนึงหนึ่งครั้ง แม่ก็ขอเพิ่มขอบ่อยขึ้นเป็นเดือนนึงสองครั้ง จากเดือนนึงสองครั้งแม่ก็ขอเพิ่มขึ้นเป็นเดือนหนึ่งสามครั้ง
ตอนนั้นเราคิดว่ามันมากเกินไปเพราะเราต้องส่งให้ยายด้วยทุกเดือนยายแก่แล้วก็ต้องหาหมอบ่อย และเราก็มีค่าใช้จ่ายจิปาถะของเราด้วย
เราเลยบอกแม่ไปว่าเราจะไม่ได้ให้แม่ แบบนี้อีกแล้วถ้าแม่ไม่มีจริงๆเราถึงจะช่วย
เราอยากถามทุกคนว่าเราจำเป็นต้องเลี้ยงดูแม่แค่ไหนและถ้าเราไม่ได้ให้หรือไม่ได้เลี้ยงดูแก เราจะกลายเป็นลูกที่เนรคุณไหม มันจะเป็นบาปกับเรารึเปล่า