เริ่มจากการหาจุดโฟกัส (F) และจุดศูนย์กลาง (C) ของเลนส์นูน

จากเลนส์ที่ใช้ทดลอง ได้ระยะโฟกัสที่ 9 ซม.

จากนั้นศึกษาทางเดินของแสง (Ray Diagram) เมื่อวัตถุอยู่ในตำแหน่งต่าง ๆ

- เมื่อวัตถุอยู่ห่างจากเลนส์นูนไกลกว่าจุดศูนย์กลาง (C) ของเลนส์

- เมื่อวัตถุอยู่ที่ตำแหน่งเดียวกับจุดศูนย์กลาง (C) ของเลนส์นูน

- เมื่อวัตถุอยู่ระหว่างจุดศูนย์กลาง (C) กับจุดโฟกัส (F) ของเลนส์นูน

- เมื่อวัตถุอยู่ที่ตำแหน่งเดียวกับจุดโฟกัส (F) ของเลนส์นูน

- เมื่อวัตถุอยู่ใกล้เลนส์นูนมากกว่าจุดโฟกัส (F) ... ตามทฤษฎีจะเกิดภาพเสมือนหัวตั้งขนาดใหญ่กว่าวัตถุ ที่หน้าเลนส์

- เมื่อนำเลนส์นูนคุณสมบัติเดียวกัน มาซ้อนไว้ด้วยกัน .. ลองหาจุดโฟกัสของเลนส์นูนคู่

จบแล้ว ... จากการทดลอง ได้ผลค่อนข้างเป็นไปตามทฤษฏี แต่ยอมรับว่าการทดลองครั้งนี้เน้นเพื่อดูทิศทางเดินของแสงคร่าว ๆ เท่านั้น ความละเอียดจึงมีไม่มากนัก ผู้สนใจในรายละเอียดควรค้นคว้าหรือทำการทดลองเพิ่มเติมที่รัดกุมกว่านี้