ขอเข้าเรื่องเลยนะครับ
คือ นิสัยผม ผมเป็นคนที่ไม่ชอบให้ใครมาเซ้าซี้ในเรื่องที่ไม่ชอบ เพราะมันจะทำให้ผมหัวร้อน ระเบิดออกมาได้ง่ายๆเลย
และส่วนตัวผม ผมเป็นเด็กที่ไม่เอาเรื่องเรียนเลย เพราะผมมีแผนในอนาคตอยู่แล้ว

ส่วนแม่ผม แม่ผมเป็นคนรุ่นเก่า เป็นบูมเมอร์ คลั่งเรื่องเรียน เกรด ใบจบ ที่นี้มันก็ขัดกับสิ่งที่ผมเป็นไงครับ

แม่ผมจะชอบตามเรื่องงานผม ถามเรื่องงาน ว่าเสร็จยัง?
ตกไหม ซ่อมรึยัง? ถามเซ้าซี้อยู่เรื่อยๆ จนผมรู้สึกว่ารำคาญ เลยมีหลายครั้งที่หลุดพูดหรือด่าแม่อะไรออกไปแรงๆ ถึงขั้นแรงมาก จนบางทีก็รู้สึกผิดเหมือนกัน

พักหลังผมทิ้งเรื่องเรียนไปเลย แบบงานก็ไม่ทำ ตกก็ไม่ซ่อม ส่วนแม่เองพักหลังก็เหมือนเริ่มป่วยทางจิต

คือ ผมอยากทราบว่า ผมผิดอะไร? นี่มันชีวิตผม แล้วนางก็ชอบมาว่าผม ว่าผมไม่ใช่คน มาจากนรก เป็นสัตว์นรก อกตัญญู คือ ผมเข้าใจสิ่งที่เขาเป็น เพียงแต่ ผมไม่รู้ว่าจะอยู่แบบไม่มีความสุขแบบนี้ไปได้ยังไง

คำว่า "กตัญญู" ของนาง คือ ผมต้องทำตามทุกอย่างให้นางพอใจ ถ้าขัดใจอะไร นางก็จะว่าผมว่า "อกตัญญู"

ในใจผม ผมคิดมาตลอดว่าอนาคต จะเอาแม่ไปอยู่ด้วย ตอบแทนบุญคุณ 

แต่ดูสิ่งที่แม่ทำกับผมสิ 

และปกติผมเป็นเชื่อเรื่องเวรกรรม เชื่อว่านรกสวรรค์มีอยู่จริง 
แต่ผมเริ่มสงสัยแล้วว่า ถ้าแม่มาหาเรื่องทำให้ผมโมโหก่อน แล้วผมหลุดปากพูดอะไรไม่ดีไป
มันทำให้ผมบาปไหม?

ทุกคนเคยเป็นไหม บางทีการฟังใครพูดแล้วรำคาญ
เลยอยากพูดอะไรออกไปให้มันเจ็บๆ เพื่อให้มันหยุดพูด

ใช่ครับ ผมทำให้แม่เจ็บมาหลายครั้งแล้ว เพราะไม่งั้นแม่ก็คงไม่หยุดพูด ก่อกวนผม

ผมขอพูดตรงๆ ผมคิดว่าสิ่งที่ผมทำนั้น มันไม่ผิด เพราะ
แม่เขาเริ่มก่อนตลอด นิสัยผมอีกอย่าง คือ ผมไม่เคยเริ่มอะไรกับใครก่อนเสมอ

และผมเอง เป็นคนที่รู้บุญคุณคน ตอบแทนบุณคุณผู้มีพระคุณ หรือเรียกง่ายๆ คือ กตัญญู
ผมเคยศรัทธาในความกตัญญูมาก่อน
จนกระทั่งแม่ผมคนนี้
เป็นคนที่ทำให้ผมมีความคิด ตรรกะป่วยๆออกมา
(แต่ไม่ยึดติดกับตรรกะป่วยนี้)

ความคิดป่วยๆที่ออกมา คือ "ความกตัญญู มันก็แค่กุศโลบาย ที่อำนวยความสะดวกให้กับคนแก่ เป็นกุศโลบายเห็นแก่ตัวที่คนแก่รุ่นยุคไดโนเสาร์ตั้งขึ้นมา"

ผมคิดว่าถ้าการที่ แม่เริ่มก่อนแล้วทะเลาะอะไรรุนแรง คนที่บาปหนัก กรรมหนักมันกลายเป็นเรา
ซึ่งผมคิดว่าเวรกรรมโครตจะไม่ยุติธรรมเลยครับ

คือ 18 ปีที่ผ่านมา (ตอนนี้ผมอายุ 18)
มีแต่ความอึดอัด แม่ผมชอบจับผิด สงสัย บังคับให้อ่านหนังสือ กำหนดเวลาเล่นเกม (ผมชอบเล่นเกมมากๆ และปัจจุบันมีรายได้มาจากการเล่นเกมนี่แหละ) พูดทำลายความฝัน บังคับให้ทำในสิ่งที่ไม่ชอบ

คือ เหมือนเกิดมามีหน้าที่ทำตามสิ่งที่แม่บงการ โดยไม่แคร์ความชอบของตัวเองเลยอ่ะ

มันโครตไร้อิสระเลยครับ

และตอนนี้ผมรู้สึกว่าตัวผมเองก็บาปมาก และมีกรรมหนักมาก

อยากทราบว่าผมควรทำยังไงดีกับสถานการณ์แบบนี้

และผมควรทำบุญอะไรยังไงดี ให้แก้เวรกรรมเรื่องนี้

(อยากให้แนะนำการทำบุญอะไรก็ได้ ที่ไม่ใช่การขอขมา ขออโหสิจากแม่ เพราะ ผมไม่ผิด ผมไม่ได้เริ่มก่อน ผมมองแค่ความถูกต้อง และความจริง)

ขอบคุณสำหรับคำแนะนำและวิธีการทำบุญครับ