ถุงมือเรื่องสั้น สัปดาห์ที่ 14 เรื่องที่ 2 มาแนวจีนๆ สำนวนบู๊ลิ้มหน่อยครับ ^^

เรื่องมีอยู่ว่าอากาศในโลกวิปริตแปรปรวน ศิษย์สามคนของ "ยเว่ซือฟู" อาจารย์พระจันทร์ จึงออกมาพบกัน และชวนกันประลองยุทธเล่น

ทั้งสามจะประลองกันโดยวิธีใด ใช้วิชาใด และใคร จะเป็นผู้ชนะการประลอง ?

ตามมาเบิ่งด้วยกันครับพี่น้อง ^^

เพราะอากาศแปรปรวนเนื่องจากการเพิ่มปริมาณก๊าซเรือนกระจกจากกิจกรรมต่าง ๆ ของมนุษย์ จนทำให้เกิดภาวะโลกร้อน ศิษย์พี่และศิษย์น้องทั้งสาม...เจ้าแห่งฤดูกาล จึงได้โคจรมาพบกันบ่อยครั้งขึ้น

“วันนี้เรามาประลองยุทธกันดีกว่านะศิษย์พี่ใหญ่” เหลิ่งฟง ลมหนาวศิษย์น้องรองกล่าว

“ได้เลยศิษย์น้องรอง ศิษย์น้องเล็กว่าอย่างไรบ้าง” ไท่หยาง พระอาทิตย์ศิษย์พี่ใหญ่เห็นด้วย

“ศิษย์น้องเล็กตามใจศิษย์พี่ทั้งสองเลยจ้ะ ว่าแต่เราจะประลองอะไรกันดีจ๊ะ”  ยหวี่ยวิ๋น เมฆฝนศิษย์น้องเล็กเห็นดีเห็นงามกับพวกพี่ ๆ

“ดูผู้ชายคนนั้นที่กำลังเดินอยู่สิ ใครทำให้เสื้อผ้าบนร่างของชายผู้นั้นหลุดออกมากที่สุด เป็นผู้ชนะ ข้าเริ่มก่อนเลยละกัน” ลมหนาวชักชวน

พูดจบ ลมหนาวก็พ่นลมหนาวไปยังชายหนุ่มซึ่งใส่เสื้อยืดคอกลมและสวมทับด้านนอกด้วยเสื้อแจ็คเก็ตแขนยาวอีกชั้น กางเกงยีนขายาว รองเท้าผ้าใบ

ทันทีที่ชายหนุ่มสัมผัสลมหนาว เขาก็ยิ่งจับเสื้อนอกของเขาให้กระชับเข้าร่างกายของเขามากขึ้น เพื่อให้รู้สึกอบอุ่นขึ้น ลมหนาวเห็นดังนั้น จึงพ่นลมหนาวให้แรงขึ้น จนร่างของชายหนุ่มเซเกือบจะปลิวล้ม

“พอเถิดหนาศิษย์น้องรอง เขาคงจะไม่ยอมให้เสื้อผ้าหลุดเป็นแน่ ศิษย์พี่ใหญ่ขอลองดูบ้าง” พระอาทิตย์ร้องขอให้ลมหนาวหยุดเพราะเกรงว่าจะเกิดอันตรายกับชายหนุ่มจนบาดเจ็บ ถ้าเขาล้มลงไปที่พื้น ลมหนาวก็คิดเห็นเช่นเดียวกัน จึงหยุดพ่นลมใส่เขา

ชายหนุ่มเมื่อรู้สึกว่าไม่มีลมหนาวพัดเข้ามาแล้ว จึงเดินท่าปกติต่อไป

สักพักพระอาทิตย์จึงค่อย ๆ เพิ่มพลังความร้อนขึ้น มากขึ้นเรื่อย ๆ จนทำให้ชายหนุ่มรู้สึกร้อน และถอดเสื้อแจ็คเก็ตออก

“โอ้ พลังของศิษย์พี่ยอดเยี่ยมมากจริง ๆ” ลมหนาวกล่าวชื่นชม แต่ชายหนุ่มก็เดินต่อไป โดยใช้เสื้อแจ็คเก็ตเป็นร่มบังแดด เพื่อบรรเทาความร้อน

“ข้าขอลองบ้าง” ว่าแล้วเมฆฝน ก็โปรยฝนพรำ ๆ ลงใส่ชายหนุ่ม และตกหนักขึ้นเรื่อย ๆ

ตอนนี้ชายหนุ่มเปียกไปทั้งตัว เขาถอดเสื้อคอกลม กางเกงขายาว และรองเท้าผ้าใบออก เหลือกางเกงในตัวเดียวเท่านั้น หลังจากหาที่หลบฝนได้

“ศิษย์น้องเล็ก เจ้าคือผู้ชนะ เจ้าเก่งที่สุดในพวกเรา เพราะเจ้าสามารถทำให้ชายหนุ่มถอดเสื้อผ้าออกได้มากที่สุด” พระอาทิตย์และลมหนาวต่างยกย่องและชื่นชมเมฆฝน

“ช้าก่อน ช้าก่อน ศิษย์รักของข้า” ยเว่ซือฟู อาจารย์พระจันทร์ผู้ซึ่งสังเกตการณ์มาตั้งแต่เริ่มต้นกล่าวทักท้วงขึ้น

“ถ้าวันนี้ชายผู้นั้นรู้สึกอยากอาบแดด พลังของพระอาทิตย์เพียงน้อยนิด ก็สามารถทำให้เขาถอดเสื้อผ้าออกหมดเลยก็ได้ และถ้าแถวนี้มีบ่อน้ำพุร้อน ลมหนาวก็ยังสามารถทำให้ชายผู้นั้นถอดเสื้อผ้าออกหมด เพื่อที่จะลงไปแช่ตัวในบ่อน้ำพุร้อนได้ หรือถ้าชายผู้นั้นมีร่มหรือชุดกันฝน เขาก็คงไม่เปียกทั้งตัวจนกระทั่งต้องถอดเสื้อผ้าออกหมดเหมือนเช่นวันนี้ก็ได้” อาจารย์พระจันทร์หยุดพูดสักพักเพื่อให้ศิษย์รักทั้งสามคิดตาม แล้วกล่าวต่อ

“...ไม่มีใครแพ้ทุกครั้งหรือชนะตลอดกาล...ไม่มีใครเก่งที่สุดหรอกหนา” อาจารย์พระจันทร์กล่าวสรุปในที่สุด