เรื่องมีอยู่ว่าเราได้สมัครงานตำแหน่งการตลาดกับบริษัทขายเครื่องสำอางค์ชื่อดังที่จังหวัดเชียงใหม่ผ่านทางเว็บไซต์หางาน
ต่อมาไม่นานเราก็ได้รับการติดต่อกลับเพื่อให้ไปสัมภาษณ์แต่พอดีช่วงนั้นเราไม่อยู่เชียงใหม่เลยยังไม่รับนัด
ผ่านไปประมาณ 2 เดือนเค้าก็โทรกลับมาอีก เรากลับมาเชียงใหม่แล้วจึงได้มีโอกาสเข้าไป
เมื่อเราเข้าไปถึงพนักงานก็ชี้ให้เราขึ้นไปติดต่อที่ชั้น 3
เราก็ขึ้นไปเจอกับพนักงานผู้หญิงคนหนึ่งนั่งหน้าจอคอมไม่แน่ใจว่าเป็นฝ่ายบัญชีหรือเปล่าและอีก2 คนกำลังยืนจัดของอยู่
เราก็ถามว่ามาสัมภาษณ์งานค่ะ แต่ละคนก็ทำท่างง ๆ ทำหน้าจิก ๆ แล้วผู้หญิงคนหนึ่งก็พูดขึ้นมาว่า
“ไม่รู้ว่าใครนัดมา” เราก็เงิบๆไปเลย สุดท้ายผู้หญิงที่นั่งบนโต๊ะก็เลยถามเราว่าเอาเอกสารมารึป่าวเขียนใบสมัครหรือยังพร้อมกับยื่นเอกสารมาให้กรอก
ด้วยสีหน้าไม่พอใจ เราก็งงว่าทำไมต้องชักสีหน้าเราไม่เคยรู้จักกันมาก่อนและเราก็พูดขากับเขาสุภาพมากๆ
ในขณะที่เรากรอกเอกสารก็รู้สึกได้ว่าบรรยากาศการทำงานที่นี่ดูแย่จังเลย พอกรอกเสร็จเราลุกไปส่ง
นางก็ดูเอกสารของเราแล้วทำเสียง “หึหึ” พร้อมกับชักสีหน้าและยิ้มแหยะๆใส่ทันทีแล้วพูดว่าเสร็จแล้วค่ะ !
เราเลยถามว่าต้องรอโทรมาอีกทีใช่ไหมคะในใจก็นึกว่าจะได้สัมภาษณ์เลย สุดท้ายเราก็เลยออกมาจากร้าน
แต่เรางงมากว่าทำไมพนักงานถึงทำนิสัยแย่ได้ขนาดนี้ โดยเฉพาะกับคนแปลกหน้าที่ไม่รู้จัก ผู้บริหารไม่เคยรู้เลยหรือ
พนักงานก็คือหน้าตาของบริษัท มันส่อให้เห็นถึงภาพลักษณ์ที่แย่สุด ๆ จริง ๆ ตั้งแต่เด็กจนโตเมื่อไหร่ที่มาเที่ยวกาดหลวง
เราก็เป็นลูกค้าของที่นี่ประจำแถมเป็นสมาชิกด้วย แต่เจอแบบนี้เข้าไปเราก็จะไม่กลับไปซื้อของร้านนี้อีก
และต่อให้เรียกไปสัมภาษณ์เราก็คงไม่ทำแล้วเพราะเราคิดว่าสังคมของที่นี่แย่เกินไปสำหรับเราค่ะ
เรามาสมัครงานเราเอาความรู้ความสามารถมาแลกไม่ได้มาขอทาน การอบรมพนักงานเป็นสิ่งสำคัญนะคะ ถ้ายังเป็นแบบนี้ก็คงไม่มีใครอยากร่วมงานด้วยหรอกค่ะ ตอนนี้เราไม่แปลกใจเลยว่าทำไมบริษัทนี้เปิดรับพนักงานตำแหน่งเดิม ๆ บ่อยมาก ๆ
สมัยนี้พนักงานบริษัทยังดูถูกผู้สมัครงานอยู่อีกหรือ(แย่มาก)
ต่อมาไม่นานเราก็ได้รับการติดต่อกลับเพื่อให้ไปสัมภาษณ์แต่พอดีช่วงนั้นเราไม่อยู่เชียงใหม่เลยยังไม่รับนัด
ผ่านไปประมาณ 2 เดือนเค้าก็โทรกลับมาอีก เรากลับมาเชียงใหม่แล้วจึงได้มีโอกาสเข้าไป
เมื่อเราเข้าไปถึงพนักงานก็ชี้ให้เราขึ้นไปติดต่อที่ชั้น 3
เราก็ขึ้นไปเจอกับพนักงานผู้หญิงคนหนึ่งนั่งหน้าจอคอมไม่แน่ใจว่าเป็นฝ่ายบัญชีหรือเปล่าและอีก2 คนกำลังยืนจัดของอยู่
เราก็ถามว่ามาสัมภาษณ์งานค่ะ แต่ละคนก็ทำท่างง ๆ ทำหน้าจิก ๆ แล้วผู้หญิงคนหนึ่งก็พูดขึ้นมาว่า
“ไม่รู้ว่าใครนัดมา” เราก็เงิบๆไปเลย สุดท้ายผู้หญิงที่นั่งบนโต๊ะก็เลยถามเราว่าเอาเอกสารมารึป่าวเขียนใบสมัครหรือยังพร้อมกับยื่นเอกสารมาให้กรอก
ด้วยสีหน้าไม่พอใจ เราก็งงว่าทำไมต้องชักสีหน้าเราไม่เคยรู้จักกันมาก่อนและเราก็พูดขากับเขาสุภาพมากๆ
ในขณะที่เรากรอกเอกสารก็รู้สึกได้ว่าบรรยากาศการทำงานที่นี่ดูแย่จังเลย พอกรอกเสร็จเราลุกไปส่ง
นางก็ดูเอกสารของเราแล้วทำเสียง “หึหึ” พร้อมกับชักสีหน้าและยิ้มแหยะๆใส่ทันทีแล้วพูดว่าเสร็จแล้วค่ะ !
เราเลยถามว่าต้องรอโทรมาอีกทีใช่ไหมคะในใจก็นึกว่าจะได้สัมภาษณ์เลย สุดท้ายเราก็เลยออกมาจากร้าน
แต่เรางงมากว่าทำไมพนักงานถึงทำนิสัยแย่ได้ขนาดนี้ โดยเฉพาะกับคนแปลกหน้าที่ไม่รู้จัก ผู้บริหารไม่เคยรู้เลยหรือ
พนักงานก็คือหน้าตาของบริษัท มันส่อให้เห็นถึงภาพลักษณ์ที่แย่สุด ๆ จริง ๆ ตั้งแต่เด็กจนโตเมื่อไหร่ที่มาเที่ยวกาดหลวง
เราก็เป็นลูกค้าของที่นี่ประจำแถมเป็นสมาชิกด้วย แต่เจอแบบนี้เข้าไปเราก็จะไม่กลับไปซื้อของร้านนี้อีก
และต่อให้เรียกไปสัมภาษณ์เราก็คงไม่ทำแล้วเพราะเราคิดว่าสังคมของที่นี่แย่เกินไปสำหรับเราค่ะ
เรามาสมัครงานเราเอาความรู้ความสามารถมาแลกไม่ได้มาขอทาน การอบรมพนักงานเป็นสิ่งสำคัญนะคะ ถ้ายังเป็นแบบนี้ก็คงไม่มีใครอยากร่วมงานด้วยหรอกค่ะ ตอนนี้เราไม่แปลกใจเลยว่าทำไมบริษัทนี้เปิดรับพนักงานตำแหน่งเดิม ๆ บ่อยมาก ๆ