แน่นอน. ขอใช้ภาษาวัยรุ่นสะกดผิดๆถูกๆนะ. เพื่อเข้าถือคนทั่วไปให้เข้าใจง่ายๆ

สงสัยว่าโรงบาลอำเภอ หรือ โรงบาลจังหวัด ที่ส่งหมอไปเรียนเฉพาะทาง
เค้าตั้งใจให้หมออยู่ที่โรงบาลนั้นๆนานแค่ไหน

ยกตัวอย่างหมอผ่าตัด. โรงบาลอำเภอส่งไปเรียนจนจบกลับมา...
แล้ว. โรงบาลนั้นมีแค่ห้องผ่าตัดพื้นฐาน. กับพยาบาลผ่าตัดแค่1คน. ไม่มีหมอดมยา. ไม่มีเครื่องดมยาสลบ
โรงบาลนั้นก็จะผ่าตัดได้แค่. การผ่าตัดพื้นๆฐาน. เช่น. ตัดไส้ติ่ง. ทำแผลเบาหวาน. หรือ แผลกดทับ

มันช่างดูไม่คุ้มค่าเอาซะเลย
แบบเอาเชฟกอดองเบ้อ. มาทำแต่ข้าวผัดๆ ผัดกระเพาะอะไรงี้. บ้านๆเบๆ

ในขณะที่ตอนไปเรียนในโรงเรียนแพทย์ใหญ่ๆ. มีการผ่าตัดหลากหลาย. เช่นผ่าตัดก้อนมะเร็ง. ผ้าตัดต่อลำไส้.  ผ่าตัดกระเพาะอาหาร. หรือ การผ่าตัดซับซ้อนเกินบรรยาย

มันน่าเสียดายความรู้และเวลาที่ คุณหมอไปเอาตัวทุ่มเทแลกมามากๆ

ที่บ่นไม่ได้ยุให้หมอลาออกนะ. [ดีออก อย่าเพิ่งด่า]
คือ ให้รู้ว่า ระบบราชการ มันพัฒนาโรงบาลไปได้ช้าเกินนนนนนไป.  มีหมอผ่าตัดแล้ว. ไม่มีหมอดมยา. ไม่มีพยาบาลผ่าตัด หรือ มีแบบไม่ได้อัพเดทความรู้แล้ว. ไม่มีเครื่องไม้เครื่องมือผ่าตัด
หมอจบมาก็ทำอะไรไม่ได้มากนัก.  นี่เป็นสาเหตุหนึ่งที่หมอลาออกนะ

อยากให้กระทรวงสาธารณสุขยกเครื่องเรื่องนี้สักที
อย่ามองแค่กัญชานะครับท่าน