เดิมทีเราเป็นคนที่ค่อนข้างคิดมากกังวัลอยู่แล้วค่ะ แต่ถ้าเป็นช่วงฟ้าสว่างความกังวลมันจะไม่ค่อยเท่าไหร่ แต่พอตกกลางคืนเหมือนสมองมันสะกดจิตตัวเองจิตตกเครียด คิดมาก กังวลหลายๆ อย่าง พยายามข่มตาให้หลับมันก็ทำยากต้องให้เผลอหลับไปเองพยายามทำให้ตัวเองผ่อนคายสบายใจ แต่บ่อยครั้งมันก็ชอบนึกแต่เรื่องที่กังวล คิดมากเรื่องอื่นๆน่ะค่ะ อาการเเบบนี้มันคืออะไรคะ อยากรู้ว่าใครเป็นแบบเราบ้างแก้ไขยังไง เรารู้สึกเหนื่อยเพราะมันหักห้ามใจให้หยุดคิดกระวนกระวายไม่ค่อยได้นอนหลับไม่เต็มที่บางทีเก็บไปฝัน ขนาดฝันมันยังเหนื่อย แต่พอตื่นมาฟ้าสว่างความรู้สึกมันก็หายไปน่ะค่ะ แบบก็มีเครียดกังวลมั้งเเต่ก็พยายามให้กำลังใจตัวเองได้ สู้กับความรู้สึกได้อะไรประมาณนั้น