เอาจริงๆ นิสัยเด็กก็มาจากการเลี้ยง เหมือนกันนะครับ
บางที พ่อ แม่ ต้องหันกลับมามองตัวเองว่า เราเลี้ยงลูกยังไง
เราไม่จำเป็นต้องไปตามคนโน้น คนนี่หรอกครับ เอาตามสมควร ตามปกติของลูกเราน่ะดีแล้ว

ชีวิตเขาก็มีแค่

1. นอน
2. กิน
3. เล่น
4. ขับ ถ่าย ทำความสะอาด

ถ้าเราหมั่นสังเกต อยู่ตลอดเวลา เราจะเข้าใจเขาครับ อย่างลูกร้องให้ ที่แน่ๆอาจจะมี 100 ปัจจัย
แต่ถ้าเราสังเกตุเขาตลอด เราจะเริ่มรู้แล้วว่า เขาร้องเพราะอะไร แล้วเราควรทำอะไร
ถ้าเราใส่ใจเขาเรื่อยๆ เราจะเห็นว่า จริงๆแล้วลูกเราเลี้ยงง่าย จะกินจะนอนก็ง่าย
ขึ้นกับตัวเรานี่แหละสังเกตอาการต่างๆ ออกมากน้อยแค่ไหน

มีเคสหนึ่งนะครับ
ช่วงลูกซัก 2-3 เดือน กลางคืน ไม่ค่อยยอมนอน นอนไปซักพักก็ร้องให้ตื่นกันทั้งบ้าน
ผมกลับบ้านไปสังเกตลูกวันหนึ่ง
วันต่อมา ผมสั่งห้ามทุกคนอุ้มน้องออกนอกบ้านหลัง 1 ทุ่มเลยครับ(ห้ามเด็ดขาด)
เมื่อถึงเวลานอน ซัก ทุ่มครึ่ง ถึง 2 ทุ่มห้ามหยอกล้อ ห้ามชวนเล่น หรือหาอะไรที่มีเสียง มาเล่นบนบ้าน
เมื่อถึงซัก ทุ่มกว่าๆ เกือบๆ 2 ทุ่ม ผมเริ่มกล่อมนอนในเปล ลุกหลับใน 10 นาที
แล้วก็ไกว่เปลต่อไปเรื่อยๆ อีก ครึ่งชั่วโมง โดยเงียบเสียงไม่ให้คุยกัน
เมื่อผมกลับมาทำงาน ที่บ้านก็ไม่มีปัยหาเรื่อง น้องนอนไม่หลับอีกเลยครับ

ผลของการสังเกตลูกนั้นมันมีประโยชน์มากครับ
เราสามารถพัฒนาการเขาได้เยอะมาก ถ้าเราหมั่นสังเกตเขา ไม่ว่าการเปลี่ยนแปลงร่างกาย นิสัย ต่างๆ
เราจะแก้ปัญหาได้ปุบปับ และ พัฒนาส่วนที่ดีอยู่แล้วได้ต่อเนื่องมาเลยครับ