สวัสดีค่ะ นี่เป็นกระทู้แรกของเรา ขอมาเล่าชีวิตการมีแฟนที่เหมือนจะเป็นเราฝ่ายเดียวที่รู้สึกทุกอย่างคนเดียว เรากับแฟนอายุห่างกัน1ปี เรา24 เขา25 เคยคุยกันเมื่อ6ปีก่อน แต่ตอนนั้นเขาแค่มาคุยเล่นๆไม่ได้คบกันตอนนั้นเราก็เหมือนจะมีใจให้เขาอยู่เหมือนกันเพราะคุยแบบสนิทมากเรียนที่เดียวกันเขาเป็นเพื่อนของเพื่อนเราคุยกันมาเรื่อยๆประมาณ3ปีแล้วก็ห่างกันเพราะต่างคนต่างไปเรียนไปทำงานที่อื่น แล้วช่วงนั้นเขาก็มีแฟนเราเลยลบเพื่อนจากเฟสไปค่ะ เวลาผ่านมานานมากจนเราลืมเขาไปแล้ว แต่มาเมื่อต้นปีนี้เขาก็แอดเฟสมาใหม่ แล้วทักข้อความมา แต่เราไม่ตอบเพราะไม่อยากกลับไปรู้สึกแบบนั้นอีกแล้ว แต่ก็ใจอ่อนจนได้เพราะเห็นในเฟสเขาโพสต์เชิงน้อยใจว่า "ถ้าคนเขาอยากคุยกับเราคงจะตอบอะไรกลับมาบ้างนี่คงไม่อยากคุยเลยอ่านแล้วเงียบ" เราเลยส่งสติ๊กเกอร์หน้ายิ้มกลับไป จากนั้นก็เริ่มคุยกันปกติ แล้วพอดีเป็นคนที่เล่นเกมเหมือนกันเลยชวนกันคอลและเล่นเกมด้วยกันทุกคืนตั้งแต่4 5ทุ่มยัน ตี2 ตี3 บางทีก็คอลอย่างเดียวนานสุด 5ชม. พอคุยกันทุกวันเล่นเกมด้วยกันยิ่งสนิทกันกว่าเมื่อก่อน เราเริ่มรู้สึกเหมือนเดิมอีกครั้งแต่ไม่กล้าที่จะเอ่ยปากบอกไปเพราะเรารู้จักเขาดี เขาชอบคนสวย สมัยเรียนคุยหลายคน ค่อนข้างเจ้าชู้มากกก เลยเงียบไว้ แต่มาพักหลังเขาเริ่มคุยแบบล้อเล่นเรียกเราที่รักบ้าง บอกคิดถึงบ้าง บอกเราว่าเวลานอนมาบอกด้วยนะ วันไหนลืมก็งอน จนเขาเป็นฝ่ายเปิดก่อนว่า "ที่คุยกันนี่รู้สึกดีบ้างมั้ย" เราก็บอกว่า "ก็ดีนะ" เขาเลยถามต่อเลยว่า "แล้วตอนนี้เราเป็นอะไรกันหรอ" เราก็บอกว่า "พี่ให้เป็นอะไรก็ตามนั้นแหละแล้วแต่เลย555" แล้วเขาก็บอกมาว่า "อยากให้เป็นแฟนอะเป็นได้มั้ยล่ะ" ตอนนั้นเราลังเลมากใจนึงก็อยากคบแต่อีกใจก็ยังกลัวว่าเขาจะยังไม่เลิกเป็นแบบเดิม แต่เขาก็เริ่มรุกหนักขึ้นมีหยอดบ้างไรบ้าง จนเราใจอ่อนเลยตกลงเป็นแฟนประมาณเดือนมีนาคม แล้วก็นัดเจอกันครั้งแรกหลังจากที่ห่างหายกันไป5 6ปี เมื่อก่อนเราอ้วน ดำ ไม่สวยเลย แต่ปัจจุบันเรากำลังลดความอ้วน ก็เลยดูดีขึ้นมานิดนึง พอเจอกันเขาก็พูดไม่หยุดว่าเนี่ย "หนูไม่เหมือนตอนนั้นเลยนะ สวยขึ้น ตอนนั้นพี่ยังเห็นหนูเดินหน้ากลมตัวดำมาเรียนอยู่เลยไม่เจอกันนานเลย จะสวยแล้วซิเดี๋ยวนี้" แล้วก็ไปกินข้าวเดินเล่นกันตามปกติ ตอนกลับเขาจะขี่รถมาส่งบ้านแต่ตอนนั้นยังไม่อยากให้เขาไปที่บ้านเราเลยบอกว่าจะกลับแท็กซี่ เขาเลยเดินข้ามถนนมาส่ง ตลอดเวลาที่เราคบกันเขาก็ดีนะมารับมาส่งเวลาไปไหนด้วยกันถือของให้เข้านอนบอกฝันดีบอกรักบอกคิดถึงทำอะไรก็ถ่ายรูปส่งมาให้ดูตลอด แต่ที่เราไม่ค่อยโอเคคือเขาดูเหมือนจะรักเราก็จริงแต่ไม่เคยโพสต์อะไรถึงเราเลยลงสตอรี่ก็ปิดหน้าเราพอเพื่อนมาแซวก็ลบออก เวลาเดินผ่านหน้าที่ทำงานเขาก็เดินอ้อมไปอีกทางบอกว่าเดี๋ยวคนที่ร้านเห็น แล้วก็ชอบโพสต์หรือแชร์อะไรที่เหมือนคนไม่มีแฟนแล้วก็จะมีสาวๆที่ทำงานเขามาเม้นแซวกันนู่นนี่พักหลังคือบ่อยมากจนเราอดคิดมากไม่ได้เข้าใจว่าน้องๆพี่ๆที่ทำงานก็ไม่อยากงี่เง่า แต่ก็อดไปตามส่องไม่ได้ก็เห็นว่ามีน้องคนนึง แฟนเรากดไลค์ทุกรูปทุกโพสต์บางรูปก็ไปเม้นสติ๊กเกอร์แบบว้าวไรงี้ แล้วก็มาแบบ"เธอน้องที่ทำงานคนนี้สวยเนาะหุ่นอย่างดี" นู่นนี่ เราก็น้อยใจนะเพราะรู้ว่าเราไม่สวยแบบเขาอะเธอชอบคนสวยแล้วมาคบเราทำไมวะ คือคิดแบบนี้บ่อยมากแทบทุกครั้งที่เขาเอารูปคนอื่นมาให้ดู คือปากก็บอกว่า"เธอน่ารักที่สุดแล้วเพราะเธอเป็นแฟนเค้า" แต่ไม่รู้สึกเลยว่าเขาคิดแบบนั้นจริงๆ น้อยใจที่เขาไม่เคยอยากแสดงตัวเราให้คนอื่นรู้เลยว่าแฟนเขาคือเรานะ สถานะก็ไม่ตั้ง แต่ให้เราตั้งว่ามีแฟนแล้วฝ่ายเดียว แต่เขาไม่ได้โชว์สถานะแค่เอาโสดออก ใจจริงๆอยากจะถามว่าทุกวันนี้รู้สึกยังไงที่คบกัน อายคนอื่นมั้ยที่มีเรา หรือจริงๆแล้วเราคิดมากไปเอง เพราะคนนี้คือแฟนคนแรก มีใครเคยเจอแบบนี้มั้ยคะ