ก่อนอื่นบอกก่อนว่าผมกับเมียมีลูก 2 คน 5 ขวบ และ 10 เดือน เรา 2 คนแต่งงานกันที่จีน แฟนเป็นคนจีนย้ายมาอยู่ไทยที่บ้านของพ่อแม่ผมอยู่มาปีที่ 2
นิสัยของเมียผมคือ ใจร้อน เอาแต่ใจ และเป็นคนโมโหแล้วไม่ยอมแพ้ใคร
นิสัยของแม่ผม คือ ชอบพูดลอยๆ พูดประชต น่าจะเข้าขั้นเป็นผู้สูงอายุขี้บ่น
เรื่องมีอยู่ว่าเมียผมกำลังเลี้ยงลูกอยู่ในห้องเปิด Netflix ดูไปด้วยเลี้ยงไปด้วย น้องก็กำลังหัดเดิน น้องดันหงายหลังหัวโป๊กที่พิ้น ผมกับแม่ผมซึ่งอยู่นอกห้องก็เข้ามาดูที่ห้อง แล้วผมเองก็อารมร้อนพยามจะอุ้มลูกในขณะที่เมียกำลังโอ้ลูกอยู่ แต่ประเด็นคือหลังจากที่เรามาโอ้ลูกแล้ว ในช่วงที่กำลังเดินออกแม่พูดขึ้นมาว่า "มัวแต่ดูหนัง" ทันในนั่นเลยเมียผมปี๊ดของขึ้นเดินอุ้มลูกออกมา โวยวายทั้งน้ำตา "บอกว่าลูกฉันล้มฉันเป็นแม่ของลูกฉันก็เจ็บเหมือนกัน (คือจริงๆแล้วเมียผมกำลังเก็บปากกาพอดีในช่วงที่ลูกล้ม) แม่ผมก็ขึ้นพูดว่าดูเมืงดูบอลนิสัยเมียเมืง มีอะไรก็โวยวายทั้งที่กุไม่ผิด อยู่ที่วันนี้เมียมืงไม่เคารพกุแล้ว พ่อผมก็อยู่ด้วยก็พูดว่า นิสัยอย่างนี้ใช้ไม่ได้" คือจริงๆแล้วเมียผมก็อดทนในหลายเรื่องที่แม่ผมเคยบ่นไว้ ผมเองก็พยามบออดทนไว้ อดทนไว้ ในหลานเรื่องที่แม่ผมได้บ่นก็เก้บไว้แล้วมาระเบิดใส่ผมก็ได้
สิ่งที่แม่ผมบนอยู่บ่อยๆคือ
-เรื่องไม่ให้ลูกกินนมบ้าง ซึ่งจริงๆแล้วเมียก็ให้ทาน แต่ด้วยความคิดเห็นของรุ่นแม่กับรุ่นเราความคิดอาจจะต่างกัน แม่ผมคิดว่าลูกร้องนิดหน่อยคือต้องเอานมให้ทาน แต่เมียผมจะดูเวลาประมาณ 2 ชมค่อยทานตามที่หมอแนะนำ
-เรื่องเล่นแต่มือถือ ซึ่งความคิดผมคิดว่าเขาเป็นคนจีน ทีวีไทยก็ไม่ดูหรอก เล่นมือถือเยอะคือเรื่องธรรมดาของยุคนี้
-เรื่องเด็กดูดนิ้ว ซึ่งเวลาแกบ่นนี่ผมเป็นลูกเองก็รำคาญเลย แต่ได้แค่บอกแฟนว่าให้ทนๆ
เรื่องนี้ใหญ่จนพ่อแม่ของแฟนก็รู้ข่าว ก็facetime หาผมบอกให้พยามปลอบ เป็นธรรมดาที่ผัวเมียทะเลาะกัน เดี๋ยวก็ดีขึ้นเอง
หลังจากทะเลาะวันนี้เข้าวันที่ 2 แล้ว เก็บตัวในห้องผมต้องเอาข้าวไปให้ทาน พยามทำตัวเป็นกลางให้ดีที่สุด เข้าใจว่าเมียเอาแต่ใจเวลาโมโห ที่สำคัญเขาไม่กล้าลงมาชั้นล่างเจอหน้าพ่อแม่ผม ผมก็พยามเอาใจ ซึ่งเวลาปกติคือเขาเป็นคนอารมดี ใจผมเองก็ยังรักเขาและไม่อยากเสียครอบครัวไป
เราก็กำลังเก็บเงินอยากจะย้ายและหาอะไรทำเป็นของตัวเอง ตอนนี้ผมยังกินเงินเดือนทำงานให้แม่ ก็เหมือนกับแม่ผมแบกภาระทั้งหมดค่าใช้จ่ายครอบครัวในตอนนี้
เมียทะเลาะกับแม่ยาย ถึงขั้นชี้หน้าทะเลาะกัน
นิสัยของเมียผมคือ ใจร้อน เอาแต่ใจ และเป็นคนโมโหแล้วไม่ยอมแพ้ใคร
นิสัยของแม่ผม คือ ชอบพูดลอยๆ พูดประชต น่าจะเข้าขั้นเป็นผู้สูงอายุขี้บ่น
เรื่องมีอยู่ว่าเมียผมกำลังเลี้ยงลูกอยู่ในห้องเปิด Netflix ดูไปด้วยเลี้ยงไปด้วย น้องก็กำลังหัดเดิน น้องดันหงายหลังหัวโป๊กที่พิ้น ผมกับแม่ผมซึ่งอยู่นอกห้องก็เข้ามาดูที่ห้อง แล้วผมเองก็อารมร้อนพยามจะอุ้มลูกในขณะที่เมียกำลังโอ้ลูกอยู่ แต่ประเด็นคือหลังจากที่เรามาโอ้ลูกแล้ว ในช่วงที่กำลังเดินออกแม่พูดขึ้นมาว่า "มัวแต่ดูหนัง" ทันในนั่นเลยเมียผมปี๊ดของขึ้นเดินอุ้มลูกออกมา โวยวายทั้งน้ำตา "บอกว่าลูกฉันล้มฉันเป็นแม่ของลูกฉันก็เจ็บเหมือนกัน (คือจริงๆแล้วเมียผมกำลังเก็บปากกาพอดีในช่วงที่ลูกล้ม) แม่ผมก็ขึ้นพูดว่าดูเมืงดูบอลนิสัยเมียเมืง มีอะไรก็โวยวายทั้งที่กุไม่ผิด อยู่ที่วันนี้เมียมืงไม่เคารพกุแล้ว พ่อผมก็อยู่ด้วยก็พูดว่า นิสัยอย่างนี้ใช้ไม่ได้" คือจริงๆแล้วเมียผมก็อดทนในหลายเรื่องที่แม่ผมเคยบ่นไว้ ผมเองก็พยามบออดทนไว้ อดทนไว้ ในหลานเรื่องที่แม่ผมได้บ่นก็เก้บไว้แล้วมาระเบิดใส่ผมก็ได้
สิ่งที่แม่ผมบนอยู่บ่อยๆคือ
-เรื่องไม่ให้ลูกกินนมบ้าง ซึ่งจริงๆแล้วเมียก็ให้ทาน แต่ด้วยความคิดเห็นของรุ่นแม่กับรุ่นเราความคิดอาจจะต่างกัน แม่ผมคิดว่าลูกร้องนิดหน่อยคือต้องเอานมให้ทาน แต่เมียผมจะดูเวลาประมาณ 2 ชมค่อยทานตามที่หมอแนะนำ
-เรื่องเล่นแต่มือถือ ซึ่งความคิดผมคิดว่าเขาเป็นคนจีน ทีวีไทยก็ไม่ดูหรอก เล่นมือถือเยอะคือเรื่องธรรมดาของยุคนี้
-เรื่องเด็กดูดนิ้ว ซึ่งเวลาแกบ่นนี่ผมเป็นลูกเองก็รำคาญเลย แต่ได้แค่บอกแฟนว่าให้ทนๆ
เรื่องนี้ใหญ่จนพ่อแม่ของแฟนก็รู้ข่าว ก็facetime หาผมบอกให้พยามปลอบ เป็นธรรมดาที่ผัวเมียทะเลาะกัน เดี๋ยวก็ดีขึ้นเอง
หลังจากทะเลาะวันนี้เข้าวันที่ 2 แล้ว เก็บตัวในห้องผมต้องเอาข้าวไปให้ทาน พยามทำตัวเป็นกลางให้ดีที่สุด เข้าใจว่าเมียเอาแต่ใจเวลาโมโห ที่สำคัญเขาไม่กล้าลงมาชั้นล่างเจอหน้าพ่อแม่ผม ผมก็พยามเอาใจ ซึ่งเวลาปกติคือเขาเป็นคนอารมดี ใจผมเองก็ยังรักเขาและไม่อยากเสียครอบครัวไป
เราก็กำลังเก็บเงินอยากจะย้ายและหาอะไรทำเป็นของตัวเอง ตอนนี้ผมยังกินเงินเดือนทำงานให้แม่ ก็เหมือนกับแม่ผมแบกภาระทั้งหมดค่าใช้จ่ายครอบครัวในตอนนี้