เราแอบชอบเพื่อนสนิทคนนึงแต่ไม่เคยพูดออกไปเลยเมื่อก่อนมันชอบทักมาคุยบอกว่ามันเหงาซึ่งเราก็คุยกับมันเเต่ไม่ได้คุยแบบฟิลแฟนนะคะคุยแบบปัญหาชีวิตเล่าเรื่องต่างๆในวันนั้นๆไอเราก็คิดอะค่ะคิดว่ามันชอบเรามีโทรคุยกันด้วยพามันไปหาหมอไปดูเฟรนโซนด้วยกันไปดูหนังด้วยกันบ่อยมากแต่ก็จะมีเพื่อนๆไปด้วยนะเวลาไปดูหนังไปกินหมูกะทะด้วยมันเคยมีแฟนค่ะเราก็ไม่ได้อะไรก็พยายามจะตัดใจนั่นแหละค่ะช่วงมันมีแฟนมันก็แทบหายไปเลยค่ะเพราะแฟนหึงเรา555เราก็เอ้อปล่อยแต่ต่อมาก็เลิกกันค่ะมันโทรมาร้องไห้ค่ะจากนั้นเราก็กลับมาคุยกันเล่นเหมือนเดิมใจเราก็กลับมาอยู่ที่เดิมค่ะเหมือนหมาเลยค่ะ5555จนมาถึงตอนนี้มันไปสนิทกับเพื่อนผู้ชายมากขึ้นเหมือนจะลืมเราไปเลยทักมาแค่ตอนขอลอกการบ้านแต่ก็มาเล่นกับเรานะคือมาแกล้งแกล้งกันไปแกล้งกันมาตอนมันห่างจากเราเรายิ่งรู้สึกชอบมันมากขึ้นเรื่อยๆเราอยากเลิกรู้สึกเรารู้ว่ายังไงเราก็ไม่กล้าบอกรู้ว่ามันเป็นไปไม่ได้อยู่ดีแต่ก็ตัดใจไม่ได้ง่ายๆเลยเหมือนเราเป็นได้เเค่ที่ปรึกษาแต่ตอนมันมาปรึกษาเราก็รู้สึกดีนะที่มันไว้ใจที่จะเล่าเรื่องต่างๆให้ฟังเราดีกับมันมากช่วยเรื่องงานที่ไม่เสร็จอะไรที่มันขอความช่วยเหลือเราก็ช่วยหมดการกระทำของมันทุกอย่างเหมือนชอบเราเลยค่ะแต่อาจจะเเค่เหงาเราชอบมันเพราะมันเป็นคนดีค่ะทัศนคติต่างๆมันดูโตเป็นผู้ใหญ่เล่นกีฬาก็เก่งมันมีสเน่ห์มากๆสำหรับเราเราอยากตัดใจฮือออออเราคิดว่ามันเป็นไปไม่ได้เเน่ๆ