คือเริ่มแรกเล่าก่อนเลยว่าเราเป็นคนเล็กใช่ป่ะแล้วเราดูแลคนอื่นมาตลอดแล้วเราก็โดนว่าว่าทำไมไม่ดูแลแม่ตัวเองอลยแม่บอกเราตลอดเวลาเนี่ยสมัยก่อนฉันอ่ะดูแลแม่ตัวเองอย่างเช็ดขี้เช็ดเยี่ยวให้แม่ของตัวเองทำมาหมดแล้ววันข้างหน้าถ้าสมมุติแก่ขึ้นมาใครจะดูแลฉันอ่ะปล่อยทิ้งไว้ก็ได้นิแล้วความเครียดนี้มันก็วนลูปอ่ะคือแม่ทำไมต้องทำให้เราเครียดด้วยว่ะ แบบคือเบื่ออ่ะจะไปอยู่ที่อื่นก็ไปไม่ได้ทำไม่มีอิสระเลยเหมือนนกในกรงอ่ะคือจะบินไปไหนไม่ได้เลยทำอะไรก็ผิดแล้วคนที่บ้านก็คือว่าเราสาระพัดหาว่าเอาสิ่งที่เรารู้ไปฟ้องคนในโซเชี่ยลก็ใช่ดิโซเชี้ยลเป๋นทางเดียวที่เราจะระบายความเครียดได้พวกผู้ใหญ่ชอบดูถูกข่มเหงรังแกเราสาระพัดเลยอ่ะ ชอบทำให้เรารู้สึกว่าเราเป็นเหยื่อที่ถูกรังแกตลอดเอาจริงๆต่อให้จะต่อส฿ิขนาดไกนพวกผู้ใหญ่ก็เอาความดีใส่ตัวเองหมดเลยป่ะ คือง่ายๆนะแบบพอเหอะไอสิ่งที่อยากให้ลูกเป็นแบบที่ตัวเองต้องการอ่ะพอเหอะก็เเรานะดูแลแม่เช็ดขี้เช็ดเยยวให้แล้วเธอก็ต้องมาทำต่อตอนนั้นคิดเลย คือชอบพูดเรื่องเยี่ยวเรื่องขี้ตอนออกจากห้องน้ำชอบว่าเราบอกว่าตัวเองเป็นเหมือนเราไม่ได้บางทีก็ทำให้เรารู้สึกว่าเราเป็นคนนอกบอกว่าตัวเองมีลูกแค่ 2 คนแล้วเราเป็นลูกคนเล็กแต่ถูกกัด,ุ